Kim ne derse desin, aynanın karşısına geç ve gülümse.
Dişlerine, kilona, sivilcelerine en önemlisi kendine küsme.
Çık, gez. Sev, ağla. Her duyguyu tat.
Açık sözlü ol, asla kırma.
Sev ama abartma.
En çok kendine değer ver, başkalarını değil kendini sahiplen. Kendini odana kitleme, hayat dışarıda.
Annenden veya babandan nefret etme, bil ki en çok onlar değer veriyor sana. Onlara kızmak yerine onları mutlu etmeye çalış.
Unutma ki onlar da bir gün gidecek.
Sevdiğin insanlara sevdiğini hissettir, onlara onları ne kadar sevdiğini söyle. Yarın belki de çok geç olabilir.
Geçmişte takılıp kalma mesela, geçmiş sonuçta.
Hep geleceğe bak.
Hayaller kur. Hayallerinden kimse için asla vazgeçme.
Einstein’a da gerizekalı demişlerdi, atomu parçalayıp ellerine verdi. Küçümseme kimseleri.
Bil ki onların da hayatında zorluklar var.
Kimseyi büyütme gözünde.
Yeni insanlarla tanış mesela, onların hikayelerini dinle.
Kendine güven, kimse senden üstün değil.
Evet, belki berbat bir hayatın var ya da belki kendini yalnız hissediyorsun ama unutma ki senin gibi milyonlarca insan var dışarıda.
Seni değersiz hissettiren insanlara gülüp geç.
Seni tanımıyorlar, sen kusurlarınla mükemmelsin.
Senden bir tane daha yok bu dünyada.
Şimdi kaldır o başını ve gülümse.
Gülümsemek herkese yakışır çünkü, en çok da sana.

Tuhaf geçen bi gün daha,
U m u t l a r ı m y a r ı n d a .

Kimse için değişmeyi seçmeyin.
Gidip sırf o istedi diye hattınızı değiştirmeyin mesela.
Sırf o istedi diye arkadaşlarınıza sırt dönmeyin.
Alışkanlıklarınızdan, yaşantınızdan, giyiminizden vazgeçmeyin.
Sırf o sizi kendi istediği gibi seviyor diye değişmeyin.
Değişmeye bile kalkışmayın.
Bırak yüreği varsa sizi oldugu gibi sevsin.
Sonra gitti mi sap gibi kalıyorsunuz.
Ee gitmek içinde bi bahaneleri yok mudur genellikle?

Günlük şeker hastalığından korkuyorum,bugün kaç litre su içtiğimi hatırlamıyorum..
Ama gereğinden çok çok daha fazla içtiğimi biliyorum..
Allahım inşallah öyle bir şey olmaz.
Bugün herkes yüzümün çok kötü olduğunu hasta olduğumu falan söyledi.
Tansiyonum bi yükseliyo bi düşüyo.
Anlamıyorum ne oldu birden ? Doktora gitsem iyi olacak.
Neyse...İyi olmaya çalışmalıyım;güçlüyüm.;)
Şimdi meditasyon yapsam mı diye düşündüm de,yine kararsız kaldım.
Neyse..Ne çok neyse dedim farkındasın mı?
Herşeyi böyle boşveresim ve çekip gidesim var.Yazasım yok bay.

“Gamzelendi gönül yine, Devâsı âh’tır!
Gönlü mahzûn olanın, Dostu Allah’tır!
Şems'den.

Sana yazmayalı ne kadar zaman olmuş böyle.Ama yine de uzun uzun yazmayacağım.
Zaten buna zamanım yok günlük.
Bir gün gelip upuzun yazarım inşallah ama o gün bu günlerden değil...Belki bütün yüklerimden kurtulduktan sonra...Neyse ben anlatayım bir şeyler.
Hala her şey aynı.Değişmek istiyorum,değişiyorum da.Ama vicdanım hiç rahat değil bir olay yüzünden.
Onu kafama takmaktan kendime değer vermemeye başladım.
Bazen eskiye dönüp bütün hatalarımı düzeltip,yeniden aynı an'a dönmek isterdim.
Ama bu mümkün değil.
Aslında bu hatayı düzeltmek elimde,ama ben de hiç cesaret yok...
Aklım o kadar karışık ki ne yapacağımı bilmiyorum.
Üstesinden gelmem lazım.
Bu kadar yeter.Görüşürüz günlük.