[sarışınım]

dün çok ağladım çaresiz hissettim ama iç sesim isyan etmeyerek ağlıyordu..kendiminnn ke kadar yalnız olduğunu düşündüm..evet benim bir annem,bir babam bir de kardeşim var çok şükür ama varlık içinde yokluk derler yaa öyle işte..biz bu sene ankaraya taşınıoruz onun stresi.dün akşam ağlarken şunu düşündüm akrabalar fln gelcek ben 2.plana atılcam..bu yaşıma geldim ama annemin ilgisizliğini dahaa yaşıyorum...bir şey kafama çok takılıyordu ..eft cümlesi ile ilgili...ama bugün dedim ki dün yaşadığım acılar bugünü mutlu yaşamam,yolumu bulmam içinmiş..biraz değişmek için artık aceleci oluyorum..dersane başlayacak yeni ortam,insanlar fln..artık korku bacayı sardı:)onun için de eft çok genel yapıyorum..ama bugün konulara tek tek çalışmam gerektiğini anlıyorum..Allahhımmm senden başka kimsemiz yok aslında yalnızım diyorum ama seni unutuyorum:((((bana verdiğin tüm nimetler,güzellikler,çareler,burdaki güzel dostlar ve msn de konuştuğum melike ablam için sonsuz şükrediyorum..