[cansuyu]

..ve mutsuzluktan ölüyorum sanki.. öyle kaskatı kesildim yine.. ölüm gözyaşlarının bitmesi midir?

yaşamım yine tüm anlamını yitirdi..

yaşamımın ekseeni haline gelmeyi hala mı becerememişim ben..

yaşamımın ekseni olmak istiyorum.. zaten yaşamda öyleyim ama duygularımda.. yaşam onla paylaştığım zaman mı anlamlı kalmış yine..

bir tarafım unutmak.. bir tarafım affetmek.. bir tarafım delice yeniden var etmek istiyor.. oysa o kadar çok gel git yaşandı ve herşey denendi ki.. tüm kırıntılar için bile..

imkansızı istiyorum.. böyle yaşayamayağımı bile bile..

yokluk bitene kadar hiç uyanmadan uyumak istiyorum..ve uyandığımda hiçbir şey hatırlamamak..

yaşam enerjimi yükseltebilsem diye son bir çaba gösteriyorum şimdi..
yaşam enerjimi yükseltsem güzellikleri çekmek için bile değil.. yaşamıma çektiklerimi onla paylaşmasam yaşanmamış kalacak sanki..

acımdan kurtulmak istiyorum.. yas zamanı değil.. hem ben onlayken yasını tutmadım mı.. hem çoktan gömmedik mi defalarca otopsi çin yerinden çıkarsak da.. huzur içinde anılara gömmeye neden hazır olamıyoruz ki..

oysa bu kez başka.. bilmenin acısı belki bu..

gülümsemem yok oldu.. sesim yitti yine..

isteyemeyecek kadar..

hiçbir şey olmamış gibi yaşamak mümkün mü artık..

şu an dayanabilecek güç.. sabır istiyorum..

yine her adımımda bıçaklar üstünde yürür gibi sürüklenen adımlarım.. yaşama karışmak yerine köpük olmak istiyor biliyorum..

bunun son olmasını istiyorum.. evet.. öyle ya da böyle.. ama bu son olmalı...