[sweeet]

Uzun bir aradan sonra yeniden merhabalar. Günler günleri kovalıyor. Yarıyıl tatilime neredeyse 8 hafta kaldı. Nişan ve düğün tarihleri belirlendi. Okulda işlerim düzene girdi. İyice alıştım. Hem hayatımı hem de harcamalarımı planlı yapıyorum.. Burada para biriktiremezsin diyenlerin aksine gayet iyi para biriktirebiliyorum. Bereket ve bolluk her geçen gün bende ve çevremde artıyor. İlk öğretmenler günüm güzeldi. Ufak tefek hediyeler aldım. Müzikli bir program vardı. Sonra eve gelip kendime ilk öğretmenler günüm şerefine koca bir tepsi etimek tatlısı yaptım. Gitar çaldım söyledim. Eylül 10 dan sonraki günler nasıl bu kadar hızlı geçti hala anlayamıyorum. Burada insanlar çok çok sıkılma modunda ama ben sıkılacak vakit bulamıyorum. Sıkılan insanları anlamıyorum. Yapacak öyle çok şey buluyorum ki bazen aralarından eleme yapmam gerekiyor. Ev arkadaşımla spora devam. Spor yaparken yanıma bir arkadaş bulduğum için mutluyum. Pilates yapıyoruz. 7. katta oturduğumuz ve asansörümüz henüz çalışmadığüı için sporun çok faydasını görüyoruz. :D Hem de spor sayesinde okulda(ben yurtta da) daha enerjik oluyoruz.

Burada arkadaşlık konusunda sabrı öğrenmeliyim. Her geçen gün yeni yeni insanlarla tanışıyorum. İlk başta insanlar böyle bir yerde benim mutlu olmamdan, güçlü bir psikoloji ile durmamdan hatta taşan neşemden beni samimi bulmuyor gibime geliyor. BurdaBelki çocukça geliyorum onlara. Ama bu benim mutlu olduğum gerçeğini değiştirmiyor. Sadece özlüyorum. Ailemi, sevdiğimi, arkadaşlarımı ve İstanbul'umu... Ama inanıyorum yavaş yavaş frekansı yani enerjisi bana uygun insanları çekiyorum kendime. Ve çevremdekileri de etkileceyek bir şekilde benim ruh dünyam. Onlar beni tanıyacaklar zamanla yani sabır sabır sabır diliyorum. Tamam biraz sabırsız olabiliyorum. Yine de her durumda kendimi seviyorum ve onaylıyorum. Kendimi olduğum gibi kabul ediyor ve seviyorum. Bana karşı ön yargılı davrananları koşulsuz sevgiyle seviyor ve affediyorum.

Yeni bir uyumlama aldım ve 21 günlük süreçteyim. Bu süre içerisinde titreşimim artacak şimdiden güzellikler hayatıma daha fazla ve net gelmeye başladı. O ön yargıyla duran insanları bile tavrı çok daha hızlı ve net değişmeye başladı. Yeni güzelliklere ve daha yüksek pozitif enerjilere açıyorum hayatımı.

En basitinden bugün taksici bile bana hayat konusunda çok olumlu bir mesaj verdi. Kendi adıma düşen hayatla ilgili hatırlatmayı aldım. Yaşadığın hayatın tekrarı yok ve bir çok şey için kendini üzmeye ve yıpratmaya değmez. Güzel olan ise ben bunun farkındayım. Ve çevremdeki insanlardan en az birinin de bunun farkında olması uygulayamasa bile hoşuma gitti. Malesef bu çevrede yerel halk da çok olumsuz ve karamsar. Onlara olumlu olmak gösterilmemiş yaşanan olumsuzluklarla huzursuzluğu ve karamsarlığı öğrenmişler. Bense inadına kendi çizgimde kalmayı ve eleştirmek yerine örnek olmayı seçiyorum. Örnek almayı seçmek ise onların sorumluluğunda...

Bu koşuşturmaca içerisinde yaklaşık 6 aydır yeni yıllık hedef planı yapmadığımı sevgili ceko sayesinde hatırladım. Tam da yeni bir hedef günlüğü oluşturma ayı aralık ayı hadi herkes defter almaya... Geçen yıl ki hedef defterim tabi ki yanımda. Ben de yeni hedeflerimi ona yazacağım tıpki şu başlıkta anlatıldığı gibi bir defter.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...sum-oyunu.html

Hadi hep birlikte yeni hedef günlükleri tutmaya başlayalım bu yıl da geçen yıl olduğu gibi. Verim aldığım için bu çalışmayı tekrar yeniden yapmak isteğim var bu yıl da.

Yakında kar yağacak diyorlar. Dışarıda sağlam bir fırtına var ama uğultusunu dinlemek bile insanda meditatif bir hava yaratıyor. Karlı dağları bazen sis bazen gün ışığı örtüyor bu bile insana huzur ve mutluluk verebiliyor. Meditatif çalışmalar konusunda fikirlerine değer verdiğim bir kişinin bana söylediği söz bu aralar çok favorim. Dedi ki bana "Ruh ritmi sever." Ruhsal çalışmalarda düzen önemlidir. Bu tavsiyeye uymaya ve çalışmalarımı aksatmamaya özen gösteriyorum.

Bazı öğrencilerim beni ayrı bir seviyor bu da benim çok hoşuma gidiyor. Ben de öğrencilerimi ayrı ayrı seviyorum. Hepsinin yeri ayrı. Sadece yeteri kadar çalışmadıkları zaman onlara yardımcı olamıyorum. Sadece yaptıklarının sonuçlarını göstermeye ve anlatmaya çalışıyorum. Çalışırsan ne olur çalışmazsan ne olur. Özellikle 9. sınıflarımın çalışma konusunda öğrenmesi gereken çok şeyler var.

Hayatıma davet ettiğim durumları özenli seçiyorum. Hayatıma özenli davranıyorum. Buna karşılık hayatta bana öyle davranıyor. Seviyorum, seviliyorum. Mutluyum.

Geçmişten gelen hala kendimle ilgili affetmem gereken durumlar var. Bunu yeni yeni fark edebilmek de güzel. Daha affetme ve özgürleşme yolunda almam gereken yollar var. Affetme çalışmalarında kendi yaptıklarımızı da affetmeyi asla ihmal etmeyelim.

Yine uzun oldu. :D

Mutlu, huzur ve sevgi dolu, ışıklı günlerimiz olsun.

Sevgiler.