[underground7]

Bir konuda daha görüşünüzü almak isterim.En samimi arkadaşım bazen önemli problemler yaşıyor herkes kadar,ama geneldede çok basit şeyleride kendine dert edinen kafasına çok takan biri.En yakın arkadaşıda ben olduğumdan herşeyi bana anlatıyor.Çoğu kez benimde birine anlatmak istediğim küçük sorunlar olduğunda onun sorunlarını dinlemekten kendi problemlerimi "önemsizleştiriyorum".Ben onun bu durumundan psikolojik olarak çok etkilenmemeye çalışıyorum ama etkisi olacağınıda düşünüyorum.Bu arkadaşım ne yaptıysam olumsuz ruh halinden kurtulamıyor çoğu zaman bundan keyif alır gibi bir hali var.Arkadaşımla arama mesafe koymayı düşünüyorum.Bu arkadaşlığı bitirmek değil ama yinede etik olarak uygun görünmüyor gibi.Sizce doğru olan nedir?