[planner]

Merhaba günlük.

Bayağı olmuş buraya yazmayalı.:)

Her şey iyi giderken yazmamak, sadece o anla meşgul olmak iyi de hani ilerisi için iyi değil mi ne? İyi giderken iyiden bahsetmemek, sonrasında iyi olanı tekrar çekmeye yeterli olmuyor mu ne? Halimden şikayetçi değilim, kötü giden bir şey de yok. Saçmalamış da olabilirim ne önemi var? :)

Artık vasat olan günlerimde şu soruyu sorar oldum kendime: Artık ne yapacağım? Dün gazetenin birinde İK ekinde 27 yaşında bir vatandaş bilmem ne müdürü olmuş. Hatırlamıyorum bile ne iş yaptığını, dikkat de etmedim zaten. Beni ilgilendiren kısmı ne yaptığı değil o yaşta o mevkiye oturmuş olmasıydı. Hemen bir iç hesap yaptım. Neyim diye...

Affı bekliyorum, 2. sınıfta ayrıldım bir daha da dönmedim okula. Hem de Türkiye'nin sayılı okullarından birini kazanmışken. Fırsatı değerlendirmedim. Şu an af çıksa bile sırf diplomam olsun diye okuyacağım. Devam etmediğime sadece diplomasını alamadığım için pişmanım. Okuduğum bölümden çok alakasız bir iş yapıyorum. Yaptığım işi de seviyorum. Ama ilerlemeye korkuyorum. Bu sitede ve başka yerlerde bir çok yazı okudum. Sorunum başarıdan korkmak. Bir şeyler yapıyorum, ilerliyorum ama hiç sonu gelmiyor. Güzel bir şeyler çıkarmak, insanların hoşuna gidecek tasarımlar üretmeye korkuyorum. Sürekli kendimi kısıtlıyorum. Yarım yamalak işler yüzünden beynim çöplüğe döndü. :)

Neyse bunlardan bahsetmek çözüm değil ama bunları yazmaya ihtiyacım var.

Sevgiler.