|
Cevap: elisya nın seyir defteri Kafamda bir sürü kendim için yapmam gereken planlarım var. Allah nasip ederse yapiciğiim. 2 Haziran önemli bir gün hayırlısıyla. Ama önce şu nezleden kurtulmam gerek.. :( Hapşurmaktan imanım gevredi.. ağla2 sigrt56 |
Cevap: elisya nın seyir defteri Geçmiş olsun elisya. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Teşekkürler delioglan.. Şifa olmasını seçiyorum. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Bazen duruyor gibi görünürsünüz ! (Bu aralar bana dışardan bakanın bende gördüğü..) Ama derinden yürüyorsunuzdur...! (Aslında olan şey.) |
Cevap: elisya nın seyir defteri Alıntı:
|
Cevap: elisya nın seyir defteri "Tanrı'nın insana sayılı gün vermesinin bir sebebi vardır. " "Niye yapar bunu?" "Her günümüz kıymetli olsun diye." Zamanı Anlamak isimli kitaptan... |
Cevap: elisya nın seyir defteri Çok güzel bir bakış açısıymış. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Dışarıya kapanmak esasen içeri açılmaktır.. Franz Kafka / Aforizmalar |
Cevap: elisya nın seyir defteri Hoşuma giden bir kaç söz.. “Her insanın bir tek gerçek işi vardır: kendine giden yolu bulmak." Hermann Hesse Seni senden uzaklaştıran ne varsa, ondan uzaklaş. Dücane Cündioğlu "Dünyadasın. Bunun bir tedavisi yok." Samuel Beckett Unutmayın, dünyada yaşamıyorsunuz, dünyadan geçiyorsunuz. Mevlana Yardım et bana. Söyleyebildiklerimden daha fazlasını anla! Kafka / Milenaya Mektuplar ”Biz bile bilemeyiz çoğu zaman neyi neden hissettiğimizi.” Marcel Proust Başına gelen her şeyin kaynağının sen olduğunu anladığın sürece yaşamda değiştirilemeyecek hiç bir durum yoktur. " Tanrılar Okulu Ne içindeyim zamanın, Ne de büsbütün dışında; Yekpare, geniş bir anın Parçalanmaz akışında. A.H.Tanpınar |
Cevap: elisya nın seyir defteri ''Yolun kendisi, yolcuya, varacağı yerden daha çok şey öğretir.'' der tasavvufta.. Zen deyişine göre ise ''Ödülün, yolculuğun kendisi olduğunu söylerler.. Ödülün kendisi yolcu olmandır. Aynı şekilde Mutluluk varılması gereken hedeften daha çok, o yolda geçirdiğin nitelikli zamandır aslında.. O yolda yaşadıkların ve yanında kimin olduğudur. Bunu her şeyde örnek almak gerek. Bakkala bile giderken nasıl gittiğin önemli... sonrasında mutluluk da vardır mutsuzlukta. Bakkalına varıp istediğin şeyi almadan bilemezsin bunu, ama önemli olan geriye baktığında o yolda nasıl yürüdüğündür. Biz doğduk ve her geçen gün ölüme biraz daha yaklaşıyoruz. Bir başlangıcımız ve sonumuz var. Nasıl, nerede yaşayıp öleceğiz yaşamadan bilemeyiz. Belkide seçme şansımızda olamayacak. Bu yüzden hayatında yaptığın yapacağın her şey önemlidir. Çünkü unutulmayacak ve dahi hatırlanacak olan o hayatta yaptıklarımızdır. Yolun sonuna varmak istemeseniz bile o yolu eğlenceli hale getirmek bizim elimizde.. Öteki türlü kendi kendimize işkence çektirmekten başka bir işe yaramıyor. Eskiden uğraş verip, emek harcayıp, hayaller kurup ve sonunda yapamadığım şeyler için üzülürdüm, içimde hep bir acısı kalırdı. Şimdi gene hedeflerim var, hayallerim var.. Ama ilk önce önemsediğim şey, varacağım o hedeflerden önce O yolda yaşadıklarım ve öğrendiklerim olacaktır. Çünkü böylesi iki kat mutluluk verecektir insana.. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Bu aralar bende bir farkındalık, bir farkındalık sorma gitsin.. her gün bişi farkediyorum sanki.. f678h Enteresan zamanlar.. Telkin cd'lerimi bekliyorum birde . Bugün Atakan beyle konuşcem.. Ne zaman gelir diye y789 Sabırsızım ya.. blissy |
Cevap: elisya nın seyir defteri "Siz, ruhsal deneyim yaşayan bir insan değil, İnsani deneyim yaşayan bir ruhsunuz." Bu aralar bu söze takıldım kaldım.. Durup durup kendime uzaktan bakmaya başlıyorum. Bendeki fiziksel bedenime, yaptıklarıma kısacası bugüne kadar yaşadığım tüm insanı deneyimlerime.. Uzaktan ve sorgulamadan.. Tuhaf hissettiriyor insana.. Yabancıymışsın gibi. Bazı şeyler için hiç gerek yokmuş diyorsun, bazısı kader kısmet oluyor.. Bu, normal kendine uzaktan bakmak gibi değil.. Ruhunla bakmak çok enteresan.. İnsani deneyim yaşayabilen bir Ruh olarak bakmak.. Zihnine,düşüncelerine uzaktan bakmak. Ve kabullenmek.. Çünkü birlikte var olduk, birlikte yürüyoruz bu hayatta. Birbirimizle iyi geçinmeyi öğrenmek gerek.. Ruh-Benden-Zihin olarak.. wave44 |
Cevap: elisya nın seyir defteri Bende yaşadığım anı yavaşlatıp ellerime ayaklarıma etrafa bakıyorum ve aslında uyuduğumu bir rüyada sıkıştığımı imgeliyorum sonra birden başıma ağrı giriyo bu düşünceye yoğunlaşınca etrafın rengi değişiyo herşey daha gerçekçi gelmeye başlıyo sevdiğim tek üçgen karanlık tarafın aksine ruh beden zihin üçgeni :D |
Cevap: elisya nın seyir defteri Dusunsel, bir de ruhsal bir varlıkmışsın gibi bakmayı dene kendine... Yaşadığın hayatı, bedeninin nasıl gelişerek olgunlaştığını, zihninden neler geçtiğini, korkularını, sevinçlerini anlamaya çalış.. Aslında hep ordaydı ruhumuz ama farketmiyorduk bile.. Sadece bedensel ve zihinsel olarak yaşadığımızdan hep ruhumuzu unuttuk.. Bir bütün olmak gerek.... Çok boyutlu varlıklarız çünkü.... |
Cevap: elisya nın seyir defteri Güzel farkındalık çalışmaları bunlar bir de bakmışsınız hayat dediğimiz şey uyandığımızda anlam verebileceğimiz bir rüyadan ibarettir. Uyanmak manaya erişmek. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Bazen kendimden o kadar sıkılırdım ki bu bedenim mi, ruhum mu bilmiyorum. Bu gün kendimi evde bırakıp sahile gitmek istiyorum derdim. Gidemezdim. |
Cevap: elisya nın seyir defteri İnsanlar uykudadır. Ölünce uyanacaklardır. Siz ölmeden önce uyanınız. Hadis-i Şerif |
Cevap: elisya nın seyir defteri Dipteki kumla bir olmadan değişim olmuyor.... superxy |
Cevap: elisya nın seyir defteri Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım... /Sabahattin Ali. Kim değil ki ? blook |
Cevap: elisya nın seyir defteri İki hafta önce Abdullah bey ile telefonda Çekirdek inanç çalışması yaptık.. Sesi çok güven verici ve olumluydu. Hiç sıkılmadan bir dosta bile anlatamadığım şeyler bir anda dökülüverdi içimden. Çekirdek inancım neydi diye sormadım ama gelen telkinlerden anladım zaten.. :) Cumartesi günü elime geçti. Pazartesi akşamı başlayabildim dinlemeye. Bugün; 1. günüm bitti. 2. gecemdeyim. Telkinlerin bende en belirgin özelliği açlık... Daha öncede ücretsizleri dinlediğimde çok acıktığımı farketmiştim. ve baya da kilo almıştım. :(( Şimdi tam da çekirdek inançlarım için dinliyorum ve sürekli açım, kafayı sıyırcam. Mecbur gece gündüz dinliyorum ve ara vermekte istemiyorum. Seviyorum telkinli müzikleri ben de gel gelelim gece gündüz açım sanki... ağla2 Bayalazaamm 4897 Buna bi çare bulamaz mıyız Abdullah/Atakan Bey..? İşin enteresan tarafı normal öğün dışında bir şey yemesem de kilo alıyorum :( Acaba telkinlerime kilo verme telkinini mi eklesem? Durduk yere kilo almak kadar kötü bişi yok bir bayan açısından amaa... bisiklet |
Cevap: elisya nın seyir defteri Veeee sonunda olan olur... Bir tas çorba gecenin ikisinde höpürttederek mideye iner.. kahvesmiley Yayında ve yapımda emeği geçen herkese teşekkürler.. Ellerime sağlık bu arada.... girlhaha |
Cevap: elisya nın seyir defteri Alıntı:
bizde, bildirimde bulunan arkadaşımıza tşkr. ediyoruz.. )) bizde, çorba içmiş gibi olduk.. afiyet olsun.. /yarasın... /yaramalı... )))) sevgiler... |
Cevap: elisya nın seyir defteri Bugün 2. günümm. superxy Bugün daha iyiyim sanki.. En azından dünkü gibi sürekli açlık isteğim yok.. Dinlerken müzikler o kadar güzel ki, müziğin altındaki telkinler mi yoksa direk müziği duyduğum zaman mı eskilere gidiyorum çözemedim. Gözümün önüne hep eski yaşadıklarım bir fotoğraf karesi gibi gelip gelip gidiyor. Otururken, dolanırken, çorba karıştırırken (!!)... y789 Rabbim: Kalbimi kulların yaralar, ama şifasını yine sen verirsin. Bazen ismini unutur, haddimi aşar, ama yine kapım sana hep açık dersin. Bilirim ki; herkes işine göre sever, ama bir tek sen karşılıksız seversin. Ben bile güvenmezken kendime, sen umudunu kesmez hep güvenirsin. İçimi bilen bir tek sensin, ne verirsen bana, ne olur en hayırlısını ver.. Amin. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Alıntı:
|
Cevap: elisya nın seyir defteri Kaynağını senden almayan hiç bir zorluk ya da sınırlama yoktur. Kendi evriminin önündeki tek engel sensin ! -Tanrılar Okulu |
Cevap: elisya nın seyir defteri Hayatımdaki problemler; benim ilerlemem ve farklı yollar bulabilmem içindir. Beni durdurmak için değil... ::) |
Cevap: elisya nın seyir defteri Alıntı:
sanki, çorbalarla aranızda duygusal bir bağ var gibi geldi bana.. )) Alıntı:
Alıntı:
|
Cevap: elisya nın seyir defteri Zaman kaymalarım başladı gene.. Saniyelik eskiye gidip geliyorum. rt67 Çözüleceğini umut ediyorum. Yoksaaaa.... Açılınn Paralel Evren ben geliyorum.. smileydance :)) |
Cevap: elisya nın seyir defteri Alıntı:
Hahaa.. :)) Aynen.. Özellikle yaz mevsimi ve diyet zamanıysa.. girlhaha Teşekkürler.. |
Cevap: elisya nın seyir defteri Alıntı:
rica ederim../sevgiler... |
Cevap: elisya nın seyir defteri Feelings change, memories don't... - |
Cevap: elisya nın seyir defteri Henüz hedeflediğim yerde olmayabilirim. Ancak, dün olduğum yerden daha yakınım... krzm67 |
Cevap: elisya nın seyir defteri *********Dünya Hayatı İmtihandır... Dünya hayatı, her insanın, asıl ve sonsuz ahiret yurduna ulaşmadan önce imtihan olduğu geçici bir mekandır. İmtihan insanın dünyaya geliş gayesidir. O, sık sık elenecek, kalburdan geçirilecek ve saf ruhlar saf olmayanlardan ayrılacak. Biliyoruz ki, Yüce Yaradan her insana kaldırabileceği kadar zorluk, imtihan vermektedir. Çünkü “O” abes iş yapmaz. Hayatın akışı içinde karşılaştığımız her imtihanda önce “bu olay neden benim başıma geldi'' ve '' bu olaydan ne öğrenmem gerekiyor” diye kendimize sormalı ve sonra gerekli içsel çalışmayı yaparak bu olaydan bir ders çıkarmalıyız. Her geçiştirdiğiniz imtihan, her savuşturduğunuz olay, siz onu çözümleyene kadar değişik yüzlerde defalarca karşınıza çıkacaktır, giderek ağırlığını ve dozunu arttırarak.” ************* İşte bu yüzden hayatımızdaki küçük, büyük bütün sorunlara, sıkıntılara hep bir imtihan gözüyle bakmak gerekiyor. İmtihanlarımız çocukluktan başlıyor. Ben artık imtihanlarımı görebiliyorum. Herkesin bir imtihanı var şu hayatta.. Artık geçmişte imtihan yaşadığım kişilerle o imtihanlarımı bitirdim. Şimdi onların benimle imtihanı başlıyor. Ve benim hiç bir şey yapmama bile gerek kalmıyor. İlahi adalet işliyor sonuçta. Ben imtihanlarımdan geçtim mi, kaldım mı bilmiyorum. Kimisinden kalmış olabilirim, kimisini sessizce kabullendim. Kimisinin defterini de çoktan kapattım. Çoğundan dersimi aldım. (yani umarım!) :))) wave44 İyi ya da kötü. Eğer geçememişsem zaten gene karşıma çıkacaklar. İmtihanlar bitmiyor ki.. Geçmişimi kabullenememek te bir imtihandır aslında.. Ben kendim ile ilgili imtihanlarıma bakıyorum şuan.. Geçmişimi kabullenmek.. Bana yapılanları kabul etmek.. Ve onlarla helalleşmek.. İnsanları koşulsuz sevebilmek.. Kendimi sevmek, ama herşeyimle sevmek, kızgınlıklarımla, hatalarımla, başarısızlıklarımla, yoksunluklarımla, sorularımla, bıkkınlıklarımla sevmek.. Kendime değer vermek.. Değerli olduğumu kabul etmek.. Her şekilde ve koşulda mutlu olunabilecek bir durum olduğunun farkına varmak. vee bol boll şükretmek.. Benim sınavım kendimle, birine daha yeni başlıyorum, ötekini yıllarca atlatıyorum.. Hayat bir imtihan... Farkında olsakta, olmasakta.. Ne mutlu bunu farkedene.. actionsmile |
Küçük Bir Hikaye BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM..? Brenda yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı. Bir gün cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı. Tırmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda azimliydi. Emniyet kemerini taktı, ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı. Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslenebileceği bir oyuk buldu.. Orada asılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa düşerek ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla Branda’nın gözüne çarparak lensinin düşmesine neden oldu. Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı. Lens yamacın ortasında bir yerlerde kalmıştı ve Brenda artık bulanık görüyordu. Ümitsizlik içinde, lensini bulması için Allah’a dua edebilirdi yalnızca.. Ve içten içe düşünüp dua etmeye başladı. “Allah’ım! Sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardim et!” Patikalardan yürüyerek aşağı indiklerinde, tırmanmak üzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler. İçlerinden biri “Aranızda lens kaybeden var mı?” diye bağırdı. Brenda’nın sonradan öğrendiğine göre, lensi bir karınca taşıyordu ve karınca yürüdükçe yavaşça kayanın üzerinde hareket edip parlayan lens kızların dikkatini çekmişti. Eve döndüklerinde Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak ve bir karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karınca resmi çizerek, karıncanın üzerindeki baloncuğa şunları yazacaktı: “Allah’ım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum. Bunu yiyemem ve neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa, senin için taşıyacağım…” “BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM?” demeyin…. Alıntı. |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 06:21 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.