[mellisa]

Güzel bir gün oldu.Bazı öğrenciler yoktu.Kalanlarla verimli çalışmalar yaptık.Birinci sınıf okutmak gerçekten çok güzel.Çocuklar o kadar sevgi dolular ki...Umarım onların uzun süre masumiyetlerini sürdürmelerini sağlayabilirim.
Giderek içimdeki çocuk ortaya çıkıyor.Şimdiye kadar kendimi kapatıyordumSebeplerini düşündüm:Gençken çekingendim,küçük yerde büyüdüğümden bilmediğim ortamlara giremiyordum.Evlendikten sonra doğudaydık rahat olamadım.Ayrıldıktam sonra dedikodu vb olmasın diye ortalara çıkmadım,yine küçük yerdeydim.Toplum bir yasak koyduysa ben onun iki katını kendime koymuşum.Genelde bizim toplumda kadınlar açısından böyle olduğunu düşünüyorum.Gençler daha rahat olabilir ama küçük yerlerde kapalı bir durum yaşanıyor.Orta Anadoluda bile böyleyse gerisi nasıldır.Bugün okulca eğlendik.ben de katıldım bazı yarışmalara.Çocukken bile katılmazdım böyle şeylere.Eskiden gülünç duruma düşmemek,ciddiyeti bozmamak önemliydi galiba,artık kasmıyorum kendimi.
Balıkçı ve karısı masalını bilir misiniz?Balıkçı sihirli bir balık tutar.Balık ,kendisini serbest bırakırsa onun dileğini yerine getireceğini söyler.Balıkçının isteği yoktur ama karısının vardır.Bir evleri yoktur,ağaç altında yaşamaktadırlar.Bir kulübe ister.isteği yerine getirilir.Sonra yetinmez,büyük ev ister,sonra saray,kraliçe olmak ister.Her isteği yerine gelir.Kadın sonra güneşe hükmetmek ister.Balıkçı dileği sihirli balığa iletir.Geri döndüğünde karısı o eski ağaçları altında onu beklemektedir.Mutludur.Sakindir.Bu masalı çok severim.Günümüz dünyasını düşünürsek hırsımıza kapılıp doğayı yokettiğimizi,neredeyse kökümüze kendimizin zarar verdiğini görebiliriz.daha çok para,daha çok bina,araba...Sonsuza varabilir miyiz?Kendi ağaç altımı asla kaybetmek istemem.Sükunetimi,dünyayı...