[nevresim]

yazınızı okurken verdiğiniz bütün olumlu enerjiyi hissettim,duygulandım,gözlerim doldu,çok heyecanlandım,çok mutlu oldum,yani bi çok duyguyu bi arada yaşadım:)çok tşkr ederim size,ben evet artık bi geçiş süreci yaşadığımı düşünüyorum,dediğiniz gibi buna inanıyorum,evet bi basamak daha yükseldim yerimde saymıyorum veya geriye gitmiyorum,ilerliyorum:)mutluyum.
hataları yapsam ne olucak sanki dimi onları kabul edip bi dahakine daha özenli olurum hepsi bu,bunuda kabul ettirirsem kendime daha kolay olacak:)
ayrıca bi geçiş sürecinde olduğumu söyledim,evet öyle ama bu süreçte ailemden daha uzakta olmayı o kadar isterdim ki,1 yıl kadar filan (mümkün değil bu),sizin gibi bana iyi etki yapıcak olan insanların yanında olmam çok iyi gelebilirdi,çünkü ben 2 adım ileri atıyosam ailem 1 adım beni geriye çekiyo,bunu yapan bi arkadaşım vardı kompleksli misal onu görmüyorum,aile için böle bi şansım yok,ben zaten ileri adımlar atıyorum atıcamda ama bu süreci yavaşlatıyolar sadece,buna tahammülüm yok,inşallah bu süreci kısa zamanda atlatırım,ve burda ben artık çok iyiyiim bi iki ortamda değil artık her yerde kendimi rahat ifade edebiliyorum,özgüvenim tam yerine oturdu demek istiyorum,(yada diyicem:) )