[nevresim]

yorumlarınnız için çok teşekkür ederim.bana zaman ayırıp yorumlarınızı yapmanız beni çok sevindiriyo.zaten sosyal fobideki en büyük etken sanırım ilk başta ailesi tarafından değersiz miş hissini kişiye hissetirilmesinden kaynaklanıyo bence.kendine özgüvensizlik sebebi.ama hepsini affetmeliim,nefretim vardı bu yok artık ama tamamen serbest bırakmalıyım.


ayrıca günlüğüme yazıma devam edeyim,dün bi ilkokul arkadaşımı gördüm,gözgöze geldik gözümü çevirdim konuşma ortamı olmasın tanımış olduğumu hissetmesinki yanıma geilp konuşmasn diye,sonra ya konuşsaydım falan dedim kendi kendime kızarırmıydım acaba nasılolurdu,önceleri tanıdığım birini bi arkadaşı(özellikle annemler ablamlar yanımdayken filan)görünce kıpkırmızı oluyordum,bunu şimdi anlatma ihtiyacı duyuyorum,ben bunu kendime bile itiraf edemiyodum,bu beni daha da kasıodu.şimdi böyle anlatınca serbest bırakıyorum gibi geliyo budüşünceleri,daha gecveğim cidden kasılmıyorum,arkadaşlarımı görünce kıpkırmızı olmamın mantıklı bi açıklaması yok belki bilemiyorum,belkide ablamın annemin filan arkadaşımın benle şakalşmasına tanık olup sonradan bana arkadaşın senle nasıl böyle konuşuyo diye bişey söylemesinden korkmamla başlamıştır.ya belki çok uzaıyorum ooo bu nediyo ya diyebilirsiniz,doprudur ama ben düşüncelerimi özgür bırakmaya çalışıyorum sanrım doğru bişey bu.
elimden geldiğincede bu beynimin içinde kastığım düşünceleri burda serbest bırakımaya çalışıcam,çünkü anlatabileceğim başka biriyok.psikolojik tedavide görebilmek için yeterli dr filanda yok bulunduğum yerde. o yüzden ben bu site sahiplerine ve site üyeerine çok teşekkür ediyorum hep.başka bunları paylaşabilecek kimsem yok o yüzden çok mutluyum beni dinleyecek birileri olduğu için.herkese teşekkür ederim
saçmaladım baya belki ama dedipim gibi düşüncelerimi serbest bırakmaya çalışıyorum.
örüşmek üzere.:)