[kutup-yıldızı]

Yaklaşık 3,5 yıl önce işyerimde çok ciddi problemlerim vardı. Dışlanmış, hor görülen, bütün herkese kötü gösterilmiş bir insandım. İnsana ihtiyaç duyduğum zaman arayıp görüşebileceğim kimsem yoktu. Maddi olarak dipteydim. İş değiştirme şansım yoktu çünkü aynı zamanda ihtisas eğitimi alıyordum ve bırakırsam 3-4 yıllık emeğimden vazgeçmiş olacaktım, nitekim daha önce ihtisasımı yarım bırakıp, tekrar başka yerde başladığım için bitişi 2,5 yıl geciktirmiş durumdaydım. İnsanlara öfke duyuyor, kendimi haksızlığa uğramış ve şanssız hissediyordum.

Yaklaşık 20 gün önce uzman oldum, başarılı bir tez, sonrasında da başarılı bir sınav verdim. Maddi olarak çok rahat olmasam da idare ediyorum. Daha önce şoförlük sıfır olmasına ve birikimim olmamasına, bankalar da kredi vermiyor olmasına rağmen, banka müdürü ile konuşarak kredi çekerek araba aldım ve istanbul trafiğinde 8 aydır gayet rahat kullanıyorum. İnsan ilişkilerim süper olmamakla birlikte eskisi gibi insan yoksunluğu içinde değilim. İnsanların negatif etkilerine tepkimi sınırlı tutabiliyorum. Özellikle işyerinde bilgi ve becerim konusundaki negatif inançların bilgi kısmını yok ettim, beceri kısmını da gitmeden önceki bir ay içinde gösterip öyle gideceğim. Bana az vaka yaptırmış olsalar da, ben bilgi ve tecrübeme, becerime güveniyorum. Evren onlara haksız olduklarını, yanıldıklarını gösterdi..:) ve bunu sonsuz kez göstermeye hazır...:)..Eklemek istediğim harika birşey daha var.. Saf sevgisiyle, masumiyetiyle, enerjisiyle ruhumu okşayan iki buçuk yaşındaki köpeğim...:)