yeni başladım.
 

aslında çok neşeli , eğlenceli biriyim.birlikte vakit geçirdiğim insanlar hep benim gibi olmak istediklerini söylerler.vurdumduymaz,hiçbişeyi takmayan,komik hep gülen..hiç kötü bişey yaşamadımdı? evet yaşadım.hayatımın dönüm noktası dediğim unutmak istediğim ama hergün uyandığımda suratıma tokat gibi çarpan gerçekleri yaşadım,yaşıyorum bende.yinede kaybetmedim neşemi.bu belki kendim için değil ailemi arkadaşlarımı kandırmak içn,ağlarsam onlara nedenini söyleyemediğim içindi.böyle böyle öğrendim rol yapmayı.sonra yaptığımı doğru buldum.ağlayıp kendimi perişan etmektense hüznümü hiç yaşamamayı iyi sandım hatta bunu kontrol altına aldım mesela hiç slov müzik dinlemedim beni etkileyen şeylerden uzak durdum fakat sonra nöbetlerim başladım.ortada hiç bişey yokken başlayan ağlamalar titremeler,garip garip korkular...doktora gittim ve panik bozukluk başladığını söyledi.şimdi kendimi serbest bıraktığımı söyleyemem ama en azından yalnız kaldığım zamnlarda bunca zamandır içimde biriktirdiklerimi atmaya çalışıyorum.şimdide burayı buldum.umarım hepimiz içn herşey yolunda gider.hala ümidimi yitirmedim.gün geçtikçe herşey güzelleşecek..O0

Merhaba;actionsmile

Bişeylerin farkında olup bunlara çözüm aramak, bişeyler yapmaya çalışmak zaten problemlerimizi alt edeceğimizin en önemli işaretidir. Sizi kutluyorum zaten bunu yapmaktasınızsuper
Ayrıca gerçekten hepimiz benzer şeyler yaşayıp, benzer yollardan ama ayrı ayrı geçiyoruz. Yalnız değilsin...sung66

Merhaba fomenter;t678

Öncelikle yanımıza hoşgeldiniz..vien1

Hepimizin hayatta bazen gelgitler yaşadığı dönemler olur. Önemli olan bu durumdan hayatımızı geliştirecek bir sonuç çıkarabilmek..Daha iyi şartları yaşamak için mücadelemizi kaybetmemek..
Yazınızdan hayata sıkı sıkıya tutunan bir kişilik olduğunuz anlaşılıyor..Neşenizi hiç kaybetmemenizi diliyorum.

Telkinlerin bu anlamda ciddi faydaları var. Etkisini göreceğinizi umuyorum.Ayrıca forumumuz çeşitli konulardaki zengin konu paylaşımıyla da farkındalıklarımızı artırıyor..

Paylaşımlarınızın devamını diliyorum..

Sevgiler..actionsmile

fomenter aramıza hoşgeldin.. bu sitede kocaman bir sevgiyle sarıp sarmalandığını göreceksin, olumlu ve pozitif olmak ne demekmiş nasıl gerçekleşiyormuş gerçekten bunları hissedeceksin,ve gün gelip kendini gerçekten iyi hissettiğinde yine bizim aramızda olacak ve sen de etrafındakilere ışık saçacaksın.. değişim yolculuğunda hepimiz yanındayız, sevgilerle...

Merhaba hoşgeldiniz..günlüğünüz güzel haberlerle dolsun...

(bu arada ben karşılama yapacak kadar eski bir üye olmamama rağmen..kendi günlüğüme yazacak'' iyi bir haberim'' _çünkü iştahım çok açık ne zaman geçecek bu..?_olmadığından..komiteye katıldım:)....)

Sevgili Renklerin Türküsü,

Karşılama yapmak için eski bir üye olmanıza gerek yok..

Bütün üyelerimiz karşılama ve partilere katılabilir,her konuda paylaşımda bulunabilirler..
Ben bu konuda biraz pişkin bir üye olarak şiddetle tavsiye ediyorum..y789

Sevgiler..

Sevgili fomenter,
Yaşadıklarını, düşündüklerini, duygularını çok fazla bastırmışsın. diğer insanlara karşı takındığın maske seni daha da bir yormuş yıpratmış. Tabii tüm bu biriktirdiklerin, bastırdıkların "panik bozukluk" olarak dışarı çıkıvermiş.
Ağlayabildiğin kadar ağla. Mesela slow müzk dinlemiyormuşsun ya, dinle. Bazen üzülmek, ağlamak iyidir. Bu bilimsel olarak da kanıtlanmış ağlayınca züldüğümüzde salgılanan şeyleri, gözyaşı yolu ile dışarı atıyormuşuz. ağlamanın rahattlamasının nedeni bu. Tabii ağlama sadece bir örnek...
Demek istediğim daha fazla bastırma. Tamam,Yaşanılanları düşünüp düşünüp kafaya çok fazla takmak çok kötü ama bastırmak da en az onun kadar kötü.
Önemli olan yaşanılannlardan bir ders almayı başarabilmek. İnan bana en kötü şeyde bile bir hayır var. Sanırım bu bir kozmik yasa ya da ilahi bir mucize...
Bu arada sakın akıl verdiğimi falan düşünme. Senin yaşadıklarını birebir yaşadım. Daha yeni yeni kendime geliyorum. Hep bastırdım, o şeyi düşünmemeye çalıştım. Başkalarına karşı güleryüzlü, melek, vurdumduymaz maskeleri taktım. Ne mi oldu bastırdıklarım bir anda fışkırıverdi, patladım adeta ve soluğu psikiyatristte aldıım. Beni tanıyan herkesin tepkisi hemen hemen aynıydı: "Ne oldu bu kıza?Ne kadar da aldırmaz ve mutlu görünüyordu?"
Bir de telkinleri aksatmadan dinlemeye devam et. İnan bana işe yarıyorlar...

:)
 

hepinize teşekkür ederim yalnız olmadığımı hissettirdiniz çok sağolun :) ben hiç birzaman yitirmedim ümidimi.en çok bu huyumu seviorum:)cilgin897

ya içimden ağlamak gelio :(

slm.. uzun zamandır yazamıorum çünkü acaip yoğundum.işle ilgili değil ama :) gezmekten fırsat bulamadım. :) ama otobüste,durakta,uyurken,yemek hazırlarken her fırsatta dinledim müziğimi(telkin diyesim gelmio o zman kendimi çıldırmış psikopat gibi hissediyorum:) neyse çok fazla inanarak başlamadım çünkü etkileri olarak okuduğumda burda yazılanları işte ne bilim dik durmaya başlanıo daha neşeli,pozitif,rahat vs. söleniodu ben zaten öle biriyim(görünüşte:).ama sıkılmadım inandım.farkettimki zaten yaptığım şeyleri daha bi emin yapıorum mesela ben ezelden beri dik durup dik yürürüm ama bunu(nasıl ifade edeceğimi bilemedim :) daha içimden gelerek yapıorum.herneyse anlatamadım ama kendim nası olduğunu biliorum:) iyiyimmm:) i am fine :) es gehts mir gut :)