[gyhu]

yeni yurdumdayım. yeni okuluma ve yurduma başladım.
yurtta 4 kişi kalıyoruz.
2 kız hukuk okuyor.
benden küçükler.. onlar çok garip. büyümüş de küçülmüş haller.. neyin havası bu anlayamadım sayın okuyucular.
ne kadar da çokuz hayatta. milyon tane kişilik var. en karamsar huysuzu benim odama düşmüş:) bakmayın güldüğüme yalnızlıktan, sinirden ağlamak geliyor içimden...
paylaşmak yok, direktif çok. oysa paylaşmazsakgülümsemezsek bu oda cezaevi koğuşundan farksız olmaz mı?
sevdiğim müziği minicik bi sesle bile dinleyemiyorum kızarlar diye:)
temizlik delisi huysuz olan bu şahıs bugn odadan çıktığında yere attığı peçeteyi ve lavabodaki saçları temizledm. gidip ona aynı bilgiç tavırla "bak ben bundan hç hoşlanmam, kendyle çelşenden hiç m hiç hoşlanmam" diye nutuk atsam fena mı olur...
okul ayrı bi dava... herkes zaten birbirini tanıyor, ben kmseyi tanımıyorum.
geçecek biliyorum. ama paylaşmak istedim. haksızlığa uğradığımda, biri beni azarladığnda, iğnelediğinde kelimeler uçup gitmese ya aklmdan.cesur olsam ya.
yine de tanrım şükürler olsun...çünkü binlerce kişi bnm durumumda olmak için can atıyor... ama yine de.üzülüyorum yaa.