[hayko]

telkinleri dinlemeye lise bittikten sonra başladım. kendime güvenim azdı korkularım çoktu. koskoca 4 sene geçti telkinleri dinlemeye başlıyalı. bu dört yıldan toplasan 2 3 ay dinelememişimdir. yani sürekli dinledim. şu an kendimi çok garip hissediyorum nasıl mı? şöyle ki o kadar çok değiştim ki nasıl biri olduğumu unuttum. kendimi savunmam gerektiğinde savunuyorum yolda rahat birşekilde yürüyorum . bir sevgilim var bu güven sayesinde. normalde herşey güzel gözüküyo hiç korkmyorum gibi geliyo. ama biraz kötü bi durum var benim için aslında çok kötü. hiç arkadaşım yok. yani üniversiteye 4 yıldır gidiyorum ve ufak tefek konuşmalar dışında uzun süre konuştuğum birlikte çok vakit geçirdiğim bir arkadaşım yok. bu yüzden labarotuar derslerinde korkuyorum hep. kimle aynı grupta olucam diye. çoğu lab derlerine gitmedim. ve kaldım. şöyle bir düşünce tespit ettim kendimde hiç arkadaşım olmadığı için sınıfa gidince bana sessiz hiç kimse ile konuşmuyo aciz gibi şeyler düşünüyolar gibi hissediyorum. birisi laf atsa konuşmak için. ancak o zaman konuşuyorum. konuşurken rahatım sakinim espriliyim. ama ben atak olmuyorum. gülerlerse gülsünler diyip ortaya bir laf atıp konuşma başlatmıyorum. ben çok değiştim olumlu yönde evet bu doğru. ama nasıl sosyal olucam. bu düşüncelerden nasıl kurtulcam bilmiyorum. ben ailemle iletişimde iken ve sevgilim ile çok rahat konuşuyorum ilginç konuşmalar bile başlatabiliyorum espriliyim. hiç tanımadığım insanlar arasında çok rahatım . tanıdığım insan topluluğu içinde de rahatım ama çok çekingen davranıyorum . gözlerine bakmaktan kaçıyorum. arkadaşım olmuyo ve bu üniversite nasıl biter böyle diye kara kara düşünüyorum. telkinleri dört yıldır dinliyorum. nefes çalışmaları yapıyorum bir zamaan hooponopono yaptım. sonra polen aldım iyi geliyo diye duydum onu kullanıyorum . ve durum bu. kendine güveni yüksek ama arkadaşı olmayan biri. belki de çok ta güvenim yok bilmiyorum çünkü hiç arkadaşım yok ben bunu nasıl atlatırım hala düşünüyorum atakan bey size de teşekkür ederim bende güzel değişimler yaşattığınız ve bu sayede hayatımda çok sevdiğim hayatım olarak gördüğüm kızı hayatıma çekmeyi böylelikle sağladığınız için sizden de öneriler bekliyorum ben daha ne yapmalıyım arkadaş ortamında çok rahat olmak için ve vakit geçireceğim arkadaşlara sahip olmak için?

[neşeli hayat]

Fettah ismi şerifini tesbih ederek okula gitmeyi dene

[hayko]

evet esmaül hüsna konusunda da araştırma yapmıştım. ya fettah şeklinde mi sadece fettah mı bir de ne kadar okumalı . ve hayatıma nasıl bir etki edecek siz denediniz mi? çok soru sordum :)

[Alexandra]

Merhabalar,

Aslında sorununuzun temelinde sadece sosyal ortamlarda rahat konuşamamak ve bir arkadaşlık başlatmakta güçlük yaşamak görünüyor. Demek ki biraz geçmişe dönüp sebebini düşünmek ve sorgulamak gerekiyor.

Neden böyle?
Ne zaman başladı?
Buna ne ya da kim sebep olmuş olabilir?
Bu hissinizin altında yatan gerçek hissiyatınız ne?
Hata yapmaktan ya da başarısız olmaktan mı korkuyorsunuz?
Bu bir ego sorunumu?

Bunları düşünüp bu ve benzeri soruları dürüstçe kendinize cevaplamalı ve sorunun kaynağına ulaşmalısınız bence.
Sorunun kaynağına ulaştığınızda da kendiniz adına yapmanız gereken çeşitli olumlamalar ortaya çıkacaktır.

Çözüm yine sizin içinizde.

Gerçek sorunu bulamadan, kaynak olayı ya da kişiyi belirlemeden, o olayı çözüp affetmeden bir binayı sorunsuz inşa etmeniz söz konusu olamayacaktır bence.

Bu noktadan sonra sorun başarızlık kaygısıyla bu anlamdaki olumlamaları yapmanız gerekir.
Yok sorun sosyal ortamlarda konuşamamak, sahne korkusu benzeri bir şeyse o konuda çalışmalarınızı yoğunlaştırmanız gerekir.

Şimdilik verdiğiniz bilgiler ışığında gözümde bunlar canlanıyor.

Eğer başka bilgilere ulaşırsanız o konuya da burada hep birlikte odaklanabiliriz.

Belki de güvensizlik hissediyorsunuzdur.

Sebebini kendinize sormanızı rica edeceğim.

Gece yattığınızda, biraz sorgulamanız cevabı bulmanızı kolaylaştırır gibi geliyor bana.

Güzel bir akşam geçirmenizi ve bu sıkıntınızı tez vakitte aşmanızı dilerim

[perpendicularis]

hayko Nickli Üyeden Alıntı

hiç arkadaşım yok. yani üniversiteye 4 yıldır gidiyorum ve ufak tefek konuşmalar dışında uzun süre konuştuğum birlikte çok vakit geçirdiğim bir arkadaşım yok. bu yüzden labarotuar derslerinde korkuyorum hep. kimle aynı grupta olucam diye. çoğu lab derlerine gitmedim. ve kaldım. şöyle bir düşünce tespit ettim kendimde hiç arkadaşım olmadığı için sınıfa gidince bana sessiz hiç kimse ile konuşmuyo aciz gibi şeyler düşünüyolar gibi hissediyorum. birisi laf atsa konuşmak için. ancak o zaman konuşuyorum. konuşurken rahatım sakinim espriliyim. ama ben atak olmuyorum. gülerlerse gülsünler diyip ortaya bir laf atıp konuşma başlatmıyorum. ben çok değiştim olumlu yönde evet bu doğru. ama nasıl sosyal olucam. bu düşüncelerden nasıl kurtulcam bilmiyorum. hiç tanımadığım insanlar arasında çok rahatım . tanıdığım insan topluluğu içinde de rahatım ama çok çekingen davranıyorum . arkadaşım olmuyo ve bu üniversite nasıl biter böyle diye kara kara düşünüyorum. kendine güveni yüksek ama arkadaşı olmayan biri. belki de çok ta güvenim yok bilmiyorum çünkü hiç arkadaşım yok ben bunu nasıl atlatırım hala düşünüyorum

seni o kdr iyi anladmki tam beni tarif etmşsn sanki :D bence telknleri dinlemenn yannda kendn de nası biri olmak istiyosun onu düşün. mesela ben başkalarınn düşüncelerini önemsememe telkinini dinlyrm ama onu dinlerkn de açıkçası hala pek güvenemediğimden bunu bendn başka hiçbşy yapamaz ben önemsemezsm telkine de gerek kalmaz deyip başkalarnn bnm hakknda düşndklerini önemsemyrm. sonuçta bu yalnızlığı ben seçtm. yalnz görünsem de kimsenn bnm yalnz olduğumu düşünmesini önemsemyrm. lablarda tek başıma biyere oturup bakcağıma bakıp çıkyrm. arada onla bunla konuşyrm o kdr. yine yakın arkdşm olur belki bunun içn endişelenmyrm. şmdlik olmasa da olur diyorum. böyle bi çözüm buldum kendi çapımda:) umarm sana yardmcı olablmşmdr:)

[schizophren84]

hayko Nickli Üyeden Alıntı

telkinleri dinlemeye lise bittikten sonra başladım. kendime güvenim azdı korkularım çoktu. koskoca 4 sene geçti telkinleri dinlemeye başlıyalı. bu dört yıldan toplasan 2 3 ay dinelememişimdir. yani sürekli dinledim. şu an kendimi çok garip hissediyorum nasıl mı? şöyle ki o kadar çok değiştim ki nasıl biri olduğumu unuttum. kendimi savunmam gerektiğinde savunuyorum yolda rahat birşekilde yürüyorum . bir sevgilim var bu güven sayesinde. normalde herşey güzel gözüküyo hiç korkmyorum gibi geliyo. ama biraz kötü bi durum var benim için aslında çok kötü. hiç arkadaşım yok. yani üniversiteye 4 yıldır gidiyorum ve ufak tefek konuşmalar dışında uzun süre konuştuğum birlikte çok vakit geçirdiğim bir arkadaşım yok. bu yüzden labarotuar derslerinde korkuyorum hep. kimle aynı grupta olucam diye. çoğu lab derlerine gitmedim. ve kaldım. şöyle bir düşünce tespit ettim kendimde hiç arkadaşım olmadığı için sınıfa gidince bana sessiz hiç kimse ile konuşmuyo aciz gibi şeyler düşünüyolar gibi hissediyorum. birisi laf atsa konuşmak için. ancak o zaman konuşuyorum. konuşurken rahatım sakinim espriliyim. ama ben atak olmuyorum. gülerlerse gülsünler diyip ortaya bir laf atıp konuşma başlatmıyorum. ben çok değiştim olumlu yönde evet bu doğru. ama nasıl sosyal olucam. bu düşüncelerden nasıl kurtulcam bilmiyorum. ben ailemle iletişimde iken ve sevgilim ile çok rahat konuşuyorum ilginç konuşmalar bile başlatabiliyorum espriliyim. hiç tanımadığım insanlar arasında çok rahatım . tanıdığım insan topluluğu içinde de rahatım ama çok çekingen davranıyorum . gözlerine bakmaktan kaçıyorum. arkadaşım olmuyo ve bu üniversite nasıl biter böyle diye kara kara düşünüyorum. telkinleri dört yıldır dinliyorum. nefes çalışmaları yapıyorum bir zamaan hooponopono yaptım. sonra polen aldım iyi geliyo diye duydum onu kullanıyorum . ve durum bu. kendine güveni yüksek ama arkadaşı olmayan biri. belki de çok ta güvenim yok bilmiyorum çünkü hiç arkadaşım yok ben bunu nasıl atlatırım hala düşünüyorum atakan bey size de teşekkür ederim bende güzel değişimler yaşattığınız ve bu sayede hayatımda çok sevdiğim hayatım olarak gördüğüm kızı hayatıma çekmeyi böylelikle sağladığınız için sizden de öneriler bekliyorum ben daha ne yapmalıyım arkadaş ortamında çok rahat olmak için ve vakit geçireceğim arkadaşlara sahip olmak için?

seninle gurur duyuyorum, inanki senin adina cok mutlu oldum, gercekten bunu icimden gelrek söylüyorum. inan sen anlattikca senin eski ve yeni halen gözlerimden canlanip ne kdar cok degisim yasadigini anlayabildim. ama senin sorununa gelince icimde tek bir his var, bluepebbles benden önce tahmin etmis ama ben biraz daha ileriye gidip senin bu sorunun hakkindaki asip sebebin altinda baska bir sebebin var oldugunu söylemek istiyorum. inanki bunun böyle oldugunu hissediyor gibi bir sey oldum. burda arkadaslik nedir diye bir konu acilmisti, orda sunu dedim, arkadaslik ne görmek istiyorsan o sekilde davranmaktir demektir. benimle herseyini paylasan bir insanla ben bir sey paylasmazsam riyakarlik olmazmi sence. bunlari bu sekilde yaziyorum yazicam ama, sana yardimci olmak icin yaziyorum yani kirilacak üzülecek bir sey olursa kirilmada üzülmede olurmu, ama önünde iki yol var su an bu problemle ilgili olarak. birincisi, perpendeculerisinde dedigi gibi, nasil olacagini hayal edip o sekilde bir hayal kur dilersen. aslinda nasil olacagini hayal etmek karsindakinin sana nasil davranmasini bekledigini hayal etmendir. ya karsindakinden sana karsi nasil bir davranis bekliyorsan ona göre kendini degistir, yada eger bunu kabul etmeyeceksen kendi halinden sikayet etme ve hic degilse kendini üzme.

yine dedigim gibi, ya bu soruna neden olan sebebi bulup onu tanirsin bilirsin ve üstesinden gelmeye calisirsin, yada o sorunada rest cekip cesartinle insanlarla nasil iletisimde olmak istiyorsan öyle davranirsin. tahminimce birincisini yaparsan en azindan hani insanlarin icin onlari rahatsiz eden ama anlam veremedikleri bir rahatsizlik olur ya, onu ortadan kaldirmis olursun, ve inanki belki o kücük bir sorundur belki büyük bir sorun ama ortadan kalkinca sana baski güzel iyilestirmelerde katacaktir buna emin olabilirsin, yada diger secenegi secip bu sekilde kendini zorlayabilirsin, bunun altindaki sorunu bulmak icin illaki kuyu kazar gibi hadi derine inelim gecmise inelim demeye gerek yok bence, cünkü fobiler üzerlerine gidildikce atlatilir, daha deney yapmadan nerde hatali, sorunun nerde olundugu bilinmez. belkide demin dedigim gibi, karsindakine nasil yaklasmak istedigin vakit belli bir arkadaslik kurdugun vakit bu deneyimi yasadigin vakit sorun kendi kendine cözülecektir belkide, ki böyle olmasi kuvvetle muhtemeldir. düsüncelerini bekliyorum. kendine iyi bak. kolay gelsin, derslerinde basarilar.

[hayko]

teşekkür ederim yorumlar için . ben hep bu konu hakkında düşünüyorum neden böyle ? neden rahat olmuyorum ? gibi. bazı kalıplar var ama bulamıyorum o kalıpları hayatım boyunca o kalıpla yaşamışım ki farkedemiyorum kötü olan düşüncenin ne olduğunu. bazı şeyler değişiyo ama hala o kalıp duruyo yerinde değişmiyo. normalde benle yakın olan birisine o kadar çok sıcak yaklaşırım ki içten olurum çocuk gibi saf olurum ama başka insanlara karşı soğuk bir tavır sergiliyorum . sert bir duruşum var dışarıya karşı kendimi koruyorum herhalde böyle yaparak kendimce :) bilemiyorum .. yakın biri olsun mesela uzun uzun konuşabilirim esprili bir şekilde. neden dışa karşı böyle bir duvara sahibim. yarından itibaren herkese laf atcam desem ( laf atma kötü manada değil sohbet başlangıcı için ortaya laf atma ) yapamam yani böyle ucuz birşey yapamam gibi bi düşünce var bir arkadaş için saçma saçma konuşup rezil olamam gibi bi düşünce var. nereden başlarım bilmiyorum . bir düniversitede herkes kendi arkadaş grubunu oluşturyo bu gruba sonradan girmek gerçekten çok zor. ben çok arkadaşım olsun istemiyorum. üç dört kişilik bir grubun parçası olsam gerçekten çok mutlu olurdum . hayatımda eksik birşey. nasıl değişecek bu. kendi kendime sorun bu desem bunu değiştircem desem çok zor birşey ki sonuçta o kalıp kaç senenin ürünü oluşan birşey . telkinleri dört sene daha mı dinliyim ki :) bana 4 sene verseler dört sene içinde bunu yap kesin değiceksin deseller yaparım sıkılmadan . sabırlı biriyim ve hemen olsun diye birşey demiyorum yeter ki sosyallik konusunda başarılı oliyim . arkadaş edinmek basit birşey olsun . inş birgün bu değişim gelir ..:)

[ipekibrisim]

merhaba sevgili hayko,
yaşadıklarının farkında olman çözüm için attığın ilk adımdır biliyormusun. problemin farkında olman seni mutlaka çözüme ulaştıracaktır.
Bluepebbles'in dediği gibi zahiri problemin altında yatan bir sebep olmalı. yani senin rahatsız oldugun ve değiştirmek istediğin bu davranışların bir sonuç. bunun bir sebebi olmalı. bu sebebi bulmak demek sonucu da ortadan kaldıracaktır. ama o kadar da kolay degil o sebebi bulmak tabi. zihnimiz, daha doğrusu bilinçaltımız bize oyunlar oynayabiliyor.
çocukluğunda yaşadıklarına dair ayrıntılar sorabilirsin ebeveynlerine. senin hatırlamadıgın bir olay yaşanmış mı. veya meditasyon yolu ile de bulabilirsin bu sebebi. hipnoz yolu ile de bulunabiliyor. bir de bildiğim kadarı ile senin bu probleminde NLP tekniği oldukça iyi sonuçlar veriyor.
araştırıyor olman, kendini rahatça ifade edebiliyor olman çok güzel. kendinle gurur duymalısın. başracağına inanıyorum.
bu arada 'hayko' yu ben de çok severim..

[hayko]

sitede çekirdek inanç bulmayı gördüm. ilk baş sevindim . ben de artık o inancı bulup değişebilirim diye. ama maddi olarak yapamam. öğrenci için 150 tl büyük bi para oluyo. çekirdek inancımı bulmak isterdim :(

[hayko]

dün kız arkadaşımla canlı müziğe gittik. bağıra bağıra şarkı söyledim. hiç utanma stres diye birşey yoktu. çok rahattım :) ben anlamıyorum kendimi . bu kadar rahat olabiliyorken başka insanlara karşı enden bir duvar sahibim. bu duvarı yıkamıyorum. gidip içlerine karışamıyorum. ama güvenim var rahatım.. benim durumum ilginç değil mi ?