[eertas]

merhaba,
ben de fikirlerimi ve birkaç kitap önerisi paylaşmak istedim müsadenizle. ben kendimi dostlar arkadaşlar açısından çok şanslı hissederim. ama bu demek değil ki her şey güllük gülistanlık. yakın zamanda çok eski ve çok iyi bir dostumla yollarımız hemen hemen ayrıldı. hem de karşılıklı inanılmaz yanlış anlamalarla. bunun neden olduğunu çok düşündüm, hala da düşünüyorum ve şunu farkettim. umarım size yardımcı olabilir.

çocukluk yıllarımdan beri annem arkadaşa o kadar güvenilmez, insanın ailesinden daha yakın kimse olamaz derdi. ben her ne kadar aksini savunsam da küçük yaşlardan beri bu uyarıyı alan beynim bunu doğrulamaya çalışıyor, demek ki annemin argümanını hala çürütememişim. belki size de farkında olmadan böyle bir telkinde bulunulmuş olabilir. sadece kendi yaptıklarınızı ve düşüncelerinizi değil, size verilen inançları da sorgulamanız son derece faydalıdır.

yukarıda birçok arkadaş yazmış ben de bir şeyler söylemek istiyorum. siz neyi istiyorsanız ya da neye layık olduğunuzu düşünüyorsanız başınıza onlar geliyor. yazdıklarınızdan çıkardığım ana fikir, 'bütün fedakarlığıma rağmen kimse beni sevmiyor, kıymetimi anlamıyor'. siz bu duruma inandığınız sürece bunu kendinize kanıtlamak üzere aynı insanları hayatınıza çekmeye devam edeceksiniz. şunları düşünün siz sevilmeyecek biri misiniz?, beraber vakit geçirmeye değmeyecek kadar tekdüze ve eğlenceden yoksun mu görüyorsunuz kendinizi? nasıl anlatabileceğimi bilemiyorum ama başkalarının size verdiği değer sizin kendinize verdiğiniz değerin aynasıdır. kendinizi arkadaşlık ilişkilerinde kurban gibi görmemeye gayret edin.
bir iki kitap önerim olacak size:
Sınırlar-Henry Cloud, John Townsend
Hatalı Alanlarımız-Dr. Wayne W. Dyer