[bycicek]

Şimdi herşeyi tek tek yazıyorum... sözleri de değiştirsem ben değişemedikten sonra kelimelerin ne anlamı var. sadece söyle... 1 dakika önce umutla yapmak istediğim şeyden 1 dakika sonra öyle bir soğuyorum ve olumsuzlaşıyorum ki anlatamam. gitar çalmayı şarkı söylemeyi istedim 2. gün hüsranla sonuçlandı herşey tersine gitti olmadı. karakalem resim yapmayı öğrenmek istedim bir iki çizimden sonra "sırf koruma kalkanı adı altındaki gereksiz bilinçaltı hemen devreye girerek olmuyor bırak yapamıyorsun" diye beni ondan da soğuttu, yabancı dil öğrenmek istedim imkanlarım yetmedi, birini sevmek istedim evet oldu hemde haddinden fazla fakat o da bunu kaldıramadı çekti gitti onu da elime yüzüme bulaştırdım. hayatıma son darbe de bu oldu zaten. daha neler neler yazarım buraya ama artık yeter bu kadarı. bir sürü şiirler yazdım, bir sürü yazılar döktüm içimden kağıtlara sayfalara hepsi acının tebessümü içinde azıcık mutluluk yok. bu yüzden okuyanı da yok... malesef ben çok fazlayım bu hayata. hemde çok fazla. aslında iç dünyamda çok şiddetli sevgi muhabbet var lakin kime bu dünyamı açsam fazla sürmeden çekip gidiyor. şimdide son kurban sizsiniz ya! siz gitmeden ben gidiyorum. vaktini ayırıp bu konu üzerine yardımcı olmaya çalışan ve okuyan herkese sonsuz teşekkürlerimi borç bilirim. büyük umutlarla bu sayfaya üye oldum yıllar önce, belki farkında değilimdir paylaşımların yararı olmuştur bana. sayfada bulunan herkesin istediğini, mutluluğunu, amaçlarını, umutlarını, değiştirmek istediklerini, bulması gereken yolları, hakikati, sevgiyi, sevilmeyi Rabbim nasip etsin. açtığım bu konuyu da yetkili her kimse silsin, okuyanlar içinde belki kendine ait bir bölüm vardır da umutsuzluğa kapılır. Hoşçakalın..