[juger]

morwenfb Nickli Üyeden Alıntı

Herkese teşekkür ediyorum.Ama şu söze katılamayacağım insan 7sinde ne ise 70'inde de odur değil işte emin olun.

Evlendim ve huylarım değişti.Başta kocamın huylarını aldım..

Fazla sinirli bir insan değilken sinirli asabi yüzü asık olmaya başladımm..

Öyle değil iştee insan çok değişken bir yapıda..

Özgüven;bazı insanlara karşı değişebiliyor.Sizi bastırmak yolunuzdan caydırmaya çalışan insanlara karşı değişebiliyor.

İş yerimde farklı bir insanım mesela dik duran kendine güvenen bir yapım var.Haksız isem haksızımdır ama haklıysam sonuna kadar savurum.Ama bu eşimin ailesine karşı böyle olmuyor.

Başta ben hata yaptım ses çıkarmadım olaylara tepkisiz kaldım bunun tek suçlusu BENİM.

İşte ben bunu düzeltmeye geldim buraya...Neden sadece eşimin ailesine karşı böyle suskun naçar bir vaziyette duruyorum??

Sevgili morwenfb, maalesef bir insan 7'sinde ne ise 70'inde de odur. Bu bir gerçek. He ne olur, bazı huyları değişir. Mesela senin evlendikten sonra daha sinirli olman gibi. Ama bu agresivite aslında sana ait değil. Sen "Ben agresifim" diyorsun. Yani onu kabulleniyorsun. Ama sen "Ben çok mutluyum" ya da "Ben çok neşeliyim" dersen, mutluluğa, neşeye sahip çıkmış olursun.

Demem o ki, insan neyi kabullendiğine dikkat etmeli. Mutluluk, sevinç, öfke, keder gibi duygular işin tuzu biberidir. Ana iskelet bizim ruhumuzdur. Aslında hiçbir insan agresif değil. Ama agresif bir yapıyı kendine uygun görüyorsa agresif olur. Lakin mutluluğu kendine uygun görürse mutlu olur. Yani istersek mutlu, neşeli, istersek agresif, öfkeli olabiliriz. Bunlar bize ait duygular değildir. Bunlar bize sonradan eklenen duygulardır. İstenmeyeni serbest bırakmak adlı bir video paylaşmıştım. Sanırım bu konu en iyi orada anlatılıyor. Linkini gönderiyorum. Umuyorum yararı olacaktır.


http://www.hayatimdegisti.com/forum/...-birakmak.html