[bluemoon24]

* şerefsiz. eski roma'da en çok korkulan şeylerden biriydi infamis ilân edilmek. infamiadan mustariblerin başına gelirdi. devir eski, öyle paraymış, pulmuş milletin pek de umrunda değil. misal vermek gerekirse bazı meslekler var bunlar şeref meslekleri. tıpla, hukukla uğraşanlar para almıyorlar. en güzel evlerde oturup, yediriliyorlar, içiriliyorlar. bir elleri yağda, bir elleri balda anlayacağınız, paraya bir gereksinimleri yok. tek yapmaları gereken yapmaları gereken işi layıkıyla yapmak. mazallah diyeyim, birisini kayırırlarsa, işlerini gereği gibi yapmazlarsa, o hâldeki şiar errare humanum est falan da değil. duruma göre, kusurunuzun da derecesi dikkate alınarak, şerefsiz yani infamis ilân edilebiliyorsunuz. kısa yoldan da şerefşiz olabilirsiniz, illa mesleğe gerek yok. yalancı şahitlik, vatan hainliği, rüşvet falan da bir romalıyı tiber'in öbür yakasına sürükleyebiliyor. ne olacak canım, memlekette vergi yüzsüzleri var ilân ediyoruz veyahut şerefsiz ya da hırsız diye birilerine kulp takıyoruz da ne oluyor demeyin lütfen. devir eski. mamutlar yaşıyor kısaca. antoninus caracalla'nın güftesini yazdığı şiliye özgürlük de mırıldanılmıyor. bir romalı olarak doğup, şerefsiz ilân edilip, tiber nehri'nin diğer yakasında köle gibi satılmak birçoklarının r etmesine neden olmuştur, eklemeden geçmeyelim...

Kaynak: EkşiSözlük