BÜYÜK SAVAŞIM

[Ymn34]

Merhaba dostlar , ben buraya biraz içimi dökmek için geldim. Birkaç gündür siteyi ziyaret edip sigara ile ilgili konuları okuyordum sonra bende kaydolup anlatmak istedim. Ben bu pisliği ağzıma ilk 14 yaşında götürdüm. 15-16 lı yaşlarda iyice yerleşmeye başladı. Ondan sonra herşey başladı zaten. Hayatımda hiç doğru düzgün yol alamama sebeplerimden biri sigaradır. Ne zaman ki o ilk sigarayı yaktım bişeyler geri sarmaya başladı. Ailem bu konuda bana çok sert ve eleştirel yaklaşmaya başlayınca ben o pisliğe daha da sarıldım. Böyle böyle yıllar aktı gitti. Lise tuvaletlerinde elimde sigarayla yakalanıp tutanaklar mı yemedim dersiniz. Komşuların köşe bucak yerde içtiğimi görüp aileme yetiştirmesi mi dersiniz. Gençliğimin en güzel çağlarında sırf bunu içmek için şu an selam bile vermeyeceğim insanlarla arkadaş olmam mı dersiniz. Hayatımın , derslerimin , itibarımın yerlerde dolaşması mı dersiniz. Neler neler! Tabi ailede büyük bir etken. Sırf sigara kullandığım için beni cümle cihana vatan haini ilan etmişlerdi 😏 bu illetle ben birlikte büyüdük gittik şu an yaşım 31. Her yerde içtim bunu lisede üniversitede işte askerde benimle birlikte cebimde heryere geldi. Ama şundan çok eminim ki geriye dönüp baktığımda hep silik bir hayat hatırlıyorum kendimde. Enerjisi düşük yemeyen , uyumayan , bazen ağzını açmayıp cevap vermeye mecali olmayan. Tabi başka alışkanlıklarımda vardı. Alkole düşkündüm bundan 3 sene önce onu çok şükür hayatımdan çıkardım. Ve güzel bi hamle daha yaparak sigarayı da hayatımdan çıkarmayı başardım. Tam 1,5 sene içmedim. O 1,5 sene benim için cennet gibiydi. Herşeyi bırakıp ibadet etmeye başladım. Hiçbirşey kullanmıyordum sağlıklı besleniyor namaz kılıyor ve vaktinde uyuyor sabah erkenden kalkıyordum. Şunu söylemeliyim ki dostlar tecrübemle sabit olarak bunun karşılığı size Allah tarafından büyük mükâfatlarla veriliyor. Enerjim ve zihnim öyle yükselmişti ki harikalar diyarında yaşıyor gibiydim. Baktığım gördüğüm herşey rengarenkti. Bütün nesneler varlıklar benimle konuşuyordu dünya benim için bi oyun parkıydı sanki. İnsanlar bana çok değerli bi tablo gibi bakıyorlardı. Tasavvufta makam denir buna bilenler bilir. Nefis deliklerimi tamamen kapatıp kendimi ibadetlerime vermemin mükâfatını bu şekilde almıştım. Dış dünyamda güzelleşmeye başladı. Doğru düzgün işim yokken ve hiç hesapta yokken birden araba aldım:)) gerçekten buna kendimde şaşırmıştım😅 o araba bana gökten indi sanki. Sigarayla geçen yıllarıma acımaya başlamıştım. Param vardı , arabam vardı, yüzüm ay gibi parlıyordu , yerimde duramazdım beni tutamıyorlardı… sonra bazı şeyler ters döndü arabamı kısa zamanda sattım. İşsizlik yaşadım. Yokluğa düştüm ama yinede irademe sahip oldum ve ibadetlerimi aksatmadım. Depolarda günlük yövmiyeyle hammallık yaparken bile oranın göz bebeği bendim. İnsanlar buralarda ne işim olduğunu soruyorlardı. Düşmüştüm ama yıldızım hala parlıyordu. Biraz daha zaman sonra artık tam toparlanmaya doğru geçerken kötü biten bi ilişki sonrasında dayanamayıp o pisliği tekrar ağzıma sürdüm. Tam 1 sene önce.. dostlar tam 1 senedir o parlayan yıldızımdan uzağım. Yine çalışıyorum hayatımı devam ettiriyorum ama eskisi gibi parlayamıyorum. İbadetlerimden beni uzaklaştırmaya çalışıyor ama bi orda direniyorum çok şükür. İbadetlerimi de bırakırsam tamamen düşer ve gözlerden kaybolup hafızalardan silinirim. Halbuki kötü alışkanlıklar arasında en masumu gibidir sigara. İnsanlara bakıyorum sabaha kadar mekanlarda şişelerle o kadar eğleniyorlar ki ve hayatlarıyla o kadar barışıklar gayet keyifleri işleri güçleri yerinde. Ama ben farklı bi yolda olduğum için en ufak hatada hemen düşürüyor. Dört gözle pusuda bekliyor! Her insanın kimyası ve hayatının barkodu farklıdır. Bende işler böyle ilerliyor. 8-10 gün kısa süreli bırakmalarımda bile hemen bişeyler değişmeye başlıyor. Bunlar biraz kadim bilgiler dostlar.! Yine bırakmayı deniyorum sürekli her akşam paketi gidip çöpe atıyorum yarın içmicem diyorum sabah kalkınca gidip çöp konteynerini kurcalayıp buluyorum o paketi. Kendimi çöp karıştırırken buluyorum. Parmak kadar bi ot parçasının beni efendilikten soytarılığa nasıl düşürdüğünü düşünürken yakıyorum birtane etrafımda az önce beni çöpü karıştırırken gören bi komşu olup olmadığını kontrol ederek. Bırakmak istiyorum dostlar eski hayatıma dönmek istiyorum. Bunu başarıp var gücümle yaratıcıya sarıldığım zaman köprünün diğer tarafında bana bir sürü ödül veriliyor biliyorum. Zenginlik bolluk ışık cesaret özgürlük hayranlık ve dostluk besleyen birçok insan. Burası çok karanlık çok acizce çok çaresiz. Diğer tarafa geçmek istiyorum oranın tadı bambaşka. Orası bi harikalar diyarı!! Bugün bu yazıyı yazıp size içimi döktükten sonra son günüm olmasını diliyorum. Yarından itibaren bıkmadan usanmadan birkez daha kalkıp köprünün diğer tarafına yürümek istiyorum. Birdaha çöp karıştırmak istemiyorum , nefsimin elinde oyuncak olmak istemiyorum. Dünya nefsine galip gelenlerin oyun alanıdır bunu çok iyi biliyorum. Efendiliğimi tekrar istiyorum…