[Işıklı yol]

Sizin daha çok yakın çevreniz böyle hissetmenize sebep olur. Mesela arkadaşlarım diyorlar ki ben konuşmak istiyorum ama konuşamıyorum. Neden konuşamıyorsun? Konuştuğunda ne oluyor? Ne olur yada? Şöyle söyleyebilirler konuştuğumda bana güleceklermiş gibi hissediyorum. Öyleyse bunu öğrendikleri bir zaman dilimi vardır. Çok küçükken bir şey söylemişsindir ve seninle alay etmişlerdir. İşte bu en dipteki inançtır. "Ben konuştuğumda bana gülmüşlerdi, benimle alay etmişlerdi. Yine konuşursam, yine benimle alay edebilirler. Öyleyse susmalıyım." Yada konuşmak istediğinde elleri titrer boğazı kurur, kalbi güm güm atar sesi titrer. Konuşamaz, konuşsa da gerçekten batırır. Çünkü o an ne doğru düşünebilir ne kelimeleri toparlayabilir nede kendini ifade edebilir. Bir dönem şöyle bir şey yaşıyordum. Konuşurken, neden bahsettiğimi unutuyordum. Düşünsenize o kadar kişi, siz bir cümleye başlamışsınız ve biranda neden bahsettiğiniz hakkında hiç bir fikriniz kalmıyor. Konuyu tamamen unutuyorsunuz. Öylece kalakalırdım. Ne diyordum, neden bahsediyordum, ne anlatıyordum hiç bilmiyorum. Çok defa utandım bununla ilgili. Yine çok çok nadir olmak üzere olur ama ben yine de artık bunu pek yaşamıyorum. Sanırım daha çok özgüvensizlik ve kafa karışıklığı buna sebep oluyordu bende. Benim hitabetim çok kuvvetlidir. Dakikalarca konuşabilirim. Galiba bilgide önemli. Birde bence kelime hazinenizin çok olması size bu kolaylığı sağlıyor. Yani çok okumak, okumak ve araştırmak. Ve yazmak tabi ki. Yazarlarsa arkadaşlarım kendini ifade yetenekleri gelişir. Düzgün cümleler kurabilme kabiliyetleri gelişir. Ve tabi ki bu konuda ki çekirdek inanaçlarını bulma çalışmalarını buradan yapabiliriz. Bir saat belirler ve o saatte burada buluşur ve bu konuyu konuşuruz. Yazık ki şu aralar çok meşgulüm.Taşınma telaşım var. Ve her zamanki gibi yalnızım bu konuda yardım eden yok yani(!) Mesela bu bile bir inanç. Bana kimse yardım etmez. Ben başımın çaresine bakmak zorundayım. Yine yalnızım gibi. Öncelikle bu duygumun kaynağını bulmalı, bundan özgürleşmeli ve kendimi yardıma açmalıyım. Ve mükemmeliyetçilikte engel olabilir yani kimse benim kadar iyi yapamaz. Bunu nasıl tespit ederim. Kendime sorular sorarak.