[Işıklı yol]

Bundan 20 yıl önce ağustos ayı 30. gece sancılarımın başlamasıyla gittik hastaneye. Öncesinde 9 ay 10 gün süren belki sıkıntılı bir süreç. Aşerdim önceleri, aylarca hiç bir şey yiyemedim. Devamlı bir mide bulantısı, baş dönmesi. Akşamları yanıma yarım limon alır sabah uyanır uyanmaz onu yemeye başlardım ki midem bulanmasın. Hikaye! bu asla gerçekleşmedi. Benim midem her halde bulanmaya devam etti. Sabahlara kadar uyuyamazdım. Kendimi aynalarda kocaman bir kamyon tekerleğine benzetiyordum. Geceleri sağdan sola dönmek soldan sağa dönmek büyük merasim. Dönmüyor resmen devriliyorsun. Fok balıkları misali :) İşte böyle bir hamilelik sonrasında gittik hastaneye. Bir sürü kadın sağda solda sancı çekiyor, oldukça sıkıntılı saatler. İkinci çocuklarını yada daha fazlasını dünyaya getiren annelere şaşkınlıkla bakıyorum. İnsan neden bir daha doğurmak ister ki. Böyle bir sancıyı bir kaç kere çekmek hangi akla hizmet acaba:) Benim sevgili oğlum bu gece saat 3 ten ertesi gün yatsıya dek uğraştırdı beni. Ve nihayet doğum anı yavrumun ilk çığlıkları onun ağlama sesi. O an düşündüm içimden, yeniden bu kadar sıkıntıyı çeker mydim? Evet, o anı yaşamak bu kadar sıkıntıya değerdi. Onu bir beze sardılar. Malesef bakım neredeyse hiç yok hastanede. Şimdi nasıl bilmiyorum ama o zaman hiç sevmemiştim yaşananları. Yavrumu tezgah gibi bir şeyin üzerine yatırdılar. Odada cereyan var. Hemen bende ki koruma iç güdüsü devreye girdi. Eyvah, yavrum üşür orada " Ben gidebilir miyim odama?" diye sordum tabi ki dediler. Basamaklardan inerken galiba ayağımı boşluğa bastım sandım. Öyle bir hafiflik maddi manevi. tekerlekli sandalyeye oturdum ve oğlumu kucağıma verdiler. Bana bakan iri bir çift kara göz.Minicik dudaklar, minicik bir burun minicik bir yüz. Onun baktığını gördüğümde çok şaşırdım. ben bebklerin gözleri doğduğunda kapalı olur sanıyordum. Yüzüne ilk baktığımda gözlerini gördüm. " a a bakıyo bu " dedim içimden. Yavrum, hayatımda en güzel, en özel şey. Kendimi o an İstanbulu fetheden Fatih gibi hissettim. İlk defa bu kadar büyük bir iş başarmıştım. Saçım başım dağınık, üstüm başım perişan koridordan kucağımda yavrumla giderken nasılda gururlandım kendimle. Oysa orada ki herkes nihayetinde bebek dünyaya getirmek üzere oradaydılar ama benim cakam onlara değildi. Bu böyle bir şey değildi. Bu benim kendime olan tebriğimdi. 20 yıldır yavrumla birlikte yürüyoruz hayat yolunu dilerdim ki hiç bir yanlışım olmasın. malesef bunu başaramıyorsunuz. Sizizn onların iyiliği için yaptığınızı düşündüğünüz şeyler bile onlara zarar verebiliyor bazen. Yavrularım, dünya yüzünde en değerlilerim. Can parelerim. Hiç bir hediyeye gerek yok, bir anneler gününe hiç gerek yok. benim için her gün başka güzel başka değerli. Onların varlığı benim en büyük armağanım. Allah bütün isteyenlere evlat versin. Tüm isteyenler tatsın bu sevgiyi. Ve tabi ki bana göre layık olmak o yavruya en büyük ödev. Forumdaki tüm annelerin anneler gününü, evlatlarında evlatlar gününü kutluyorum. İyi ya bizim anne olduğumuz gün onlarda evlat oldular. İyi ki varsınız. İyi ki varız. Sevgiyi paylaşmak, büyütmek ve cömertçe dağıtmak için tüm dünyaya. Her birinizin yüreğine milyonlarca selam sevgili arkadaşlarım.

[bird of paradise]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

Bundan 20 yıl önce ağustos ayı 30. gece sancılarımın başlamasıyla gittik hastaneye. Öncesinde 9 ay 10 gün süren belki sıkıntılı bir süreç. Aşerdim önceleri, aylarca hiç bir şey yiyemedim. Devamlı bir mide bulantısı, baş dönmesi. Akşamları yanıma yarım limon alır sabah uyanır uyanmaz onu yemeye başlardım ki midem bulanmasın. Hikaye! bu asla gerçekleşmedi. Benim midem her halde bulanmaya devam etti. Sabahlara kadar uyuyamazdım. Kendimi aynalarda kocaman bir kamyon tekerleğine benzetiyordum. Geceleri sağdan sola dönmek soldan sağa dönmek büyük merasim. Dönmüyor resmen devriliyorsun. Fok balıkları misali :) İşte böyle bir hamilelik sonrasında gittik hastaneye. Bir sürü kadın sağda solda sancı çekiyor, oldukça sıkıntılı saatler. İkinci çocuklarını yada daha fazlasını dünyaya getiren annelere şaşkınlıkla bakıyorum. İnsan neden bir daha doğurmak ister ki. Böyle bir sancıyı bir kaç kere çekmek hangi akla hizmet acaba:) Benim sevgili oğlum bu gece saat 3 ten ertesi gün yatsıya dek uğraştırdı beni. Ve nihayet doğum anı yavrumun ilk çığlıkları onun ağlama sesi. O an düşündüm içimden, yeniden bu kadar sıkıntıyı çeker mydim? Evet, o anı yaşamak bu kadar sıkıntıya değerdi. Onu bir beze sardılar. Malesef bakım neredeyse hiç yok hastanede. Şimdi nasıl bilmiyorum ama o zaman hiç sevmemiştim yaşananları. Yavrumu tezgah gibi bir şeyin üzerine yatırdılar. Odada cereyan var. Hemen bende ki koruma iç güdüsü devreye girdi. Eyvah, yavrum üşür orada " Ben gidebilir miyim odama?" diye sordum tabi ki dediler. Basamaklardan inerken galiba ayağımı boşluğa bastım sandım. Öyle bir hafiflik maddi manevi. tekerlekli sandalyeye oturdum ve oğlumu kucağıma verdiler. Bana bakan iri bir çift kara göz.Minicik dudaklar, minicik bir burun minicik bir yüz. Onun baktığını gördüğümde çok şaşırdım. ben bebklerin gözleri doğduğunda kapalı olur sanıyordum. Yüzüne ilk baktığımda gözlerini gördüm. " a a bakıyo bu " dedim içimden. Yavrum, hayatımda en güzel, en özel şey. Kendimi o an İstanbulu fetheden Fatih gibi hissettim. İlk defa bu kadar büyük bir iş başarmıştım. Saçım başım dağınık, üstüm başım perişan koridordan kucağımda yavrumla giderken nasılda gururlandım kendimle. Oysa orada ki herkes nihayetinde bebek dünyaya getirmek üzere oradaydılar ama benim cakam onlara değildi. Bu böyle bir şey değildi. Bu benim kendime olan tebriğimdi. 20 yıldır yavrumla birlikte yürüyoruz hayat yolunu dilerdim ki hiç bir yanlışım olmasın. malesef bunu başaramıyorsunuz. Sizizn onların iyiliği için yaptığınızı düşündüğünüz şeyler bile onlara zarar verebiliyor bazen. Yavrularım, dünya yüzünde en değerlilerim. Can parelerim. Hiç bir hediyeye gerek yok, bir anneler gününe hiç gerek yok. benim için her gün başka güzel başka değerli. Onların varlığı benim en büyük armağanım. Allah bütün isteyenlere evlat versin. Tüm isteyenler tatsın bu sevgiyi. Ve tabi ki bana göre layık olmak o yavruya en büyük ödev. Forumdaki tüm annelerin anneler gününü, evlatlarında evlatlar gününü kutluyorum. İyi ya bizim anne olduğumuz gün onlarda evlat oldular. İyi ki varsınız. İyi ki varız. Sevgiyi paylaşmak, büyütmek ve cömertçe dağıtmak için tüm dünyaya. Her birinizin yüreğine milyonlarca selam sevgili arkadaşlarım.

harikasın, annemin ve senin ve bütün annelerin, günü mutlu, huzurlu olsun ,gerçi sadece bir günü anneler günü olarak ilan edilmesi hiç hoş değil bütün günler annelere feda olsun

[Işıklı yol]

bird of paradise Nickli Üyeden Alıntı

harikasın, annemin ve senin ve bütün annelerin, günü mutlu, huzurlu olsun ,gerçi sadece bir günü anneler günü olarak ilan edilmesi hiç hoş değil bütün günler annelere feda olsun

yüreğimden yüreğine kocaman bir selam. Milyonlarca teşekkür.

Evet, ben anneler, babalar, sevgililer, şunlar bunlar gününe hiç takılmam. Evlilik yıldönümüzü bilmem mesela. Doğum günümü ben kutlamıcam da yavrular kutluyo işte. Yoksa çıkmışın kırkın üstüne ne yaş günü Allah aşkına, yaşlanıyorum ay siz neyi kutluyonuz:))))
Çok teşekkür ediyorum. Çok düşüncelisin, çok incesin. saol bird of paradise

[Işıklı yol]

Ansızın Tutacaktım Ellerinden - Dailymotion video
Gitme lütfen, bu öyle bir şey değil. Bu gerçek bir sevda. Yapma vazgeçme bizden

[Işıklı yol]

Resim hocama uğradım bugün. Hem hatrını sorayım, hemde orada kalan malzemelerimi alayım istedim. Çok kaba ve sıkıcı davrandı bana. Davranışları ve sözleri oldukça canımı sıktı. Atlatmak kolay olmadı. Moralim bozuldu. Sonra dedim kendi kendime " beni sevmek, benden hoşlanmak zorunda değil. Bu benim kötü ve yetersiz olduğumu göstermez. Bu sadece onun sorunu. Terbiyesizliği ve kabalığı onun. Hem zaten sende ondan hoşlanmıyorsun kabul et. Oldukça sinir olurdun ona önceden de." Fakat yine de böyle bir davranış insanı incitiyor.
(Kendimi tam olduğum gibi kabul ediyor seviyor ve affediyorum. Ben olduğum halimle tam ve mükemmelim. Yüreğini acıtma Işığım, boş ver kırılma. OLsun sen bana göre güzel bir insansın. Canın saolsun.) Olay karşısında iç sesim. Yüreğimi öptüm ve bak geçti artık dedim kendi kendime.

[annie hall]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

Resim hocama uğradım bugün. Hem hatrını sorayım, hemde orada kalan malzemelerimi alayım istedim. Çok kaba ve sıkıcı davrandı bana. Davranışları ve sözleri oldukça canımı sıktı. Atlatmak kolay olmadı. Moralim bozuldu. Sonra dedim kendi kendime " beni sevmek, benden hoşlanmak zorunda değil. Bu benim kötü ve yetersiz olduğumu göstermez. Bu sadece onun sorunu. Terbiyesizliği ve kabalığı onun. Hem zaten sende ondan hoşlanmıyorsun kabul et. Oldukça sinir olurdun ona önceden de." Fakat yine de böyle bir davranış insanı incitiyor.
(Kendimi tam olduğum gibi kabul ediyor seviyor ve affediyorum. Ben olduğum halimle tam ve mükemmelim. Yüreğini acıtma Işığım, boş ver kırılma. OLsun sen bana göre güzel bir insansın. Canın saolsun.) Olay karşısında iç sesim. Yüreğimi öptüm ve bak geçti artık dedim kendi kendime.

Sanatçı adamlar biraz huysuz oluyo işte, naparsın :) Bazılarında sevimli duruyo çok can sıkmadığı sürece. Bazıları kabalaştığı için itici oluyo maalesef, insanın bütün enerjisini alıp götürüyo. Ama eminim ki derdi seninle ilgili değildir. Senin gibi tatlı ve melek bi kadını acıtmasın onun tavırları. İç sesine benden koca bi "haklısın" gelsin o zaman. Öptüm çok çok

[Işıklı yol]

annie hall Nickli Üyeden Alıntı

Sanatçı adamlar biraz huysuz oluyo işte, naparsın :) Bazılarında sevimli duruyo çok can sıkmadığı sürece. Bazıları kabalaştığı için itici oluyo maalesef, insanın bütün enerjisini alıp götürüyo. Ama eminim ki derdi seninle ilgili değildir. Senin gibi tatlı ve melek bi kadını acıtmasın onun tavırları. İç sesine benden koca bi "haklısın" gelsin o zaman. Öptüm çok çok

ya işte kaba insanlara çok bozuluyorum napayım. Sevemiyorum bu tavırlarını. Ama bu onun genel tavrı. Neyse malzemelerimi alacağım ve unutacağım o adamı. Fakat ondan ben çok çalışkan olmayı öğrendim. Acayip çalışkan biri. Her güzelin bir kusuru var demek ki. Haklısın güzelller güzeli saol. İyi geldi

[nuru]

hep tek basina avatarlar seciyosunn artik..

[Işıklı yol]

nuru Nickli Üyeden Alıntı

hep tek basina avatarlar seciyosunn artik..

öncekilerde çiçek böcekti birinde beyaz at vardı. E baktım at ya nihayetinde attan eş olmaz ki bana. Sadece ruhu var ama kendi yok. Dur bu geçiş dönemi biraz daha kafamı toplayım. Bakarım. Güzel hatun ama tıpkı ben :P
Deniz var ya arkada işte deniz benim tutkum.Feyste tanıştığım bir bey vardı. Beni gördüğünde şöyle demişti. Sen derinler ve zirveler demeksin. Hakkaten ya benim hayallerim hep denizlerin dipleri ve yaylalarda geçer. Mesela benim cennetimde derim ki bir okyanusum olsun. Bende suyun altında nefes alabileyim ve balinalarla şarkı söyleyim. Önceki mail adresim istiridye idi şimdiki zirve ama bilinçli değil bilinçsiz. Allahım nasıl biriyim ya Rabbim

[Işıklı yol]

nuru Nickli Üyeden Alıntı

hep tek basina avatarlar seciyosunn artik..

Tek başına değilim Nurucum resmi O çekti :)))

(bakış açısıdır hayat, anlamla oyna her şey değişir)