Yeni Köye Eski Âdet: Ho’oponopono

[Işıldayan Safir]

Yeni Köye Eski Âdet: Ho’oponopono

Yöntemlerinizi ve taktiklerinizi değiştirin, ilkelerinizi asla.

Gezegenimiz Dünya her gün biraz daha değişirken, şartlar giderek daha baskıcı olurken, huzur arayışımız çoğalırken, çok eski zamanlarda kullanılan bir Hawai ‘iyileştirme’ yöntemi olan Ho’oponopono’yu yaşam koçluğu yapan Emel Tunç’tan dinleyelim.

Röportaj Emel Tunç

Öncelikle bu sözcüğün anlamını öğrenebilir miyiz sizden?

Hawai dilinde ‘zihinsel temizlik’ anlamında kullanılıyor. Bir aile içinde tüm bireylerin bir arada dua, itiraf, pişmanlık bildirme, onarma, yapılanı yenileme ve affetme yolu ile ‘pono’ ya yani iyilik, doğruluk, düzgün davranış, sağlık bolluk, doğallık, başarılı olma, rahatlama ve huzura erme konumuna ulaşmak. ‘Ponopono’ ise işleri düzeltmek, yoluna koymak, onarmak ve toparlamak, olması gereken hale getirmek anlamlarına geliyor.

Nasıl bir çalışmadır? Özü hangi ilkeye dayanır?

Ho’oponopono, bağışlama ve barış için uygulanan bir Hawai geleneğidir. Bu yöntem aynı zamanda Samoa, Tahiti ve New Zealand gibi Güney Pasifik adalarının çoğunda da uygulanır. Bu kültürlerde ‘hata’ yapmaktan kaynaklanan suçluluk duygusunun ve öfkenin hastalığa sebep olduğuna inanılır. Yapılan hatanın itiraf edilmesi ise hastalığın iyileşme sürecini başlatır. Gizlilik ya da bir durumu saklamak hastalığa güç verir. Ayrıca bu adalarda yaşayan insanlar önceki nesillerin günahlarını da çocukların çektiğine inanırlar. Eğer bir çocuk hasta ise ana babasının yanlış bir takım davranışlarda bulunduğundan şüphe edilir. Durumun karmaşıklığı, sosyal karmaşa ve felaketlere de sebep olabilir. Uyum ve düzen ancak itiraf ve özür dileme ile sağlanabilir.

Yöntem günümüze nasıl ulaşmıştır?

Emel Tunç: 1917-26 yılları arasında Hawai’de yaşayan yazar Max Freedom Long, geleneksel Ho’oponopono yöntemini 1936 da yayınladığı kitabında anlattı. Hawaili araştırmacı Mary Kawena Pukui özellikle aile ilişkilerinin iyileştirilmesi için kullanılan bu eski gelenekten ve kendi gözlemlerinden oluşan 1958 yılında yayınladığı kitabında söz etti. Pukui, bu uygulamanın bazı ailelerin günlük ya da haftalık toplantılar yaparak daha sorunlar ortaya çıkmadan ilişkileri düzenlediklerini anlatır. Bir çocuk merkezinde çalışan ‘Aunty’ Malia Craver, geleneksel Ho’oponopono yöntemini öğreten kurslar verdi ve ilk kez 30 Ağustos 2000’de Birleşmiş Milletler toplantısında bu uygulamadan söz etti. 1976'da Morrnah Simeona, o güne dek aile içindeki sorunların çözümüne yönelik olan bu yöntemin kapsamını genişleterek kişisel uygulamaya dönüştürdü. Simeona, “Başkalarına yaptığın ne varsa bu senin sorumluluğun ve deneyimindir hayat şartlarının yaratıcısı sensin” demektedir. 1992'de öğrencisi Ihalekala Hew Len ve Joe Vitale ‘Zero Limit-Sıfır Noktası’ kitabını yazdılar. Kitap Ho’oponopono yönteminin temel önermesinin sıfır noktasında durmak olduğunu ifade eder. “Hatıralar yoktur, kimlik yoktur çünkü bütün sorunların sebebi hatıralardır.” der Dr. Hew Len. Sıfır noktasına ulaşabilmek için bazı tekrarlar verir.

“Özür dilerim. Beni affet. Seni seviyorum. Teşekkür ederim.”

Yöntem herkesin %100 sorumluluk alması esasına dayanır ve bu sadece kendi yaptıklarımızın değil, bizim dışımızda diye düşündüğümüz herkesin sorumluluğunu da kapsar. Çünkü sorun dışarıda değildir. Hayatımızda olan her şey başkaları yapmış gibi görünse de bizimle ilgilidir. %100 sorumluluk almak demek dışarıda oluşan her şeyin içsel yansımamız olduğunu kabul etmek hatta hiç şüphe etmeksizin bilmek demektir. Bireysel bilinçler bütünü oluşturur ve herkes her an iletişim halindedir. Bu nedenle bir kişi istenmeyen bir durumu kendi bilincinde düzeltirse bu diğerlerine de yansır ve iyileşme gerçekleşir.

Siz bu yöntemi uygularken yaşamınızda neyin iyileştiğini bir örnekle açıklar mısınız?

Pek çok iyileştirme yöntemini kullanmakla birlikte Ho’oponopono’yu uygulayarak daha dingin şartlar sağlanabildiğini söyleyebilirim. Örneğin; Geçen gün oğlum okuldan büyük bir hayal kırıklığı içinde geldi, odasına kapandı. O anda ona ulaşmam mümkün değildi. Ben ise onun yüzünün yeniden gülmesini istiyordum. Hemen uygulamaya koyuldum. Sonuç mu? Kısa bir süre sonra odasından çıktı, derdini anlattı ve rahatlayıp gitarını çalmaya koyuldu. Uygulaması kolay ve nerede olsa yapılabilecek bir yöntemle huzur ortamı geri gelmiş oldu. Buna benzer aklınıza ne gelirse, neye sıkılırsanız ya da sinirlenirseniz; trafik canavarlarından tutun da huysuz apartman komşunuz, kuyrukta cingözlük yapıp önünüze geçen birisine, sebepsiz moral bozukluğunuza, aile içi sorunlara hatta nezleye, gribe kısaca çözüm aradığınız her durumda bu yöntemi kullanabilirsiniz.

Tek başına yeterli bir uygulama mıdır?

Emel Tunç: Yoga, reiki gibi pek çok iyileştirme yöntemi var. Bence hayatımızda hepsine yer var. Bedensel, ruhsal ve zihinsel olarak bütüncül iyileşme olması için bu çalışmalar birbirini tamamlıyor.

Uygulamayı nasıl öğrenebiliriz?

Sıfır Noktası (Zero Limit) adlı kitabı okuyabilirsiniz. Dr. Hew Len’in düzenlediği atölye çalışmalarına katılabilirsiniz ki geçtiğimiz Temmuz da Türkiye’de atölye çalışması gerçekleşti.

Kitaptan öğrenmekle atölye çalışmasına katılmak arasındaki fark nedir?

Kitap, Ho’oponopono ile tanışmak için bir başlangıç. Daha derine inmek için atölye çalışmaları tatmin edicidir. Ayrıca her grup çalışmasında olduğu gibi paylaşmak, birbirimizden öğrenmek ve sorularımızı uzmana sormak şansına sahip oluruz.

“Kendimizi sevmek, kendimizi geliştirmenin en etkin yoludur böylece yaşama bakışımız değişir ve dünyamız gelişir.”

Yazar: Engin Yıldırım Doğalı

Kaynak: İndigo Dergisi

[Neptün]

Çok güzel. Türkiye'de bu konu ile ilgili bilgili insanların olduğunu görmek çok güzel. Teşekkür ederim paylaşım için. Açıklayıcı ve yönlendirici bir röportaj olmuş. İlk kez duyuyorum bu ismi. Mutlu oldum.
Bence de sadece tek yöntemle sınırlamaya gerek yok kendimizi. O kadar çok fazla işe yarayan ve kaliteli yöntemler var ki! Sadece ne istediğimizi bilmek ve gerçekten başarmaya niyetlenmeyi gerektiriyor.

[Işıldayan Safir]

Neptün Nickli Üyeden Alıntı

Çok güzel. Türkiye'de bu konu ile ilgili bilgili insanların olduğunu görmek çok güzel. Teşekkür ederim paylaşım için. Açıklayıcı ve yönlendirici bir röportaj olmuş. İlk kez duyuyorum bu ismi. Mutlu oldum.
Bence de sadece tek yöntemle sınırlamaya gerek yok kendimizi. O kadar çok fazla işe yarayan ve kaliteli yöntemler var ki! Sadece ne istediğimizi bilmek ve gerçekten başarmaya niyetlenmeyi gerektiriyor.

Hatta ufak bir ekleme yapayım. Duyduğumuz, gördüğümüz, başkalarından dinlediğimiz yöntemlere bağlı kalmamıza gerek bile yok. Kendimiz için uygun, etkili ve güzel yöntemleri kendimiz de keşfedebiliriz. Dediğin gibi başarmaya niyetimiz olsun yeter ki.

Sevgiler.

[Lusid]

Her yıl başka bir şey çıkıyor... Araçlar farklı ama son durak belli, istediğinle gidebilirsin: bilinçaltı. Bazı araçlar para tuzağı... Son durağa en kısa yoldan varmak için Ho'oponopono kitapları almak yerine bilinçaltının işleyişini öğreten kitaplar almak gerekir diye düşünüyorum...

[Işıldayan Safir]

Her anlamda küreselleşen bir dünyada yaşıyoruz. Sonsuz bir bilgi akışı var. Özellikle internet ortamında çok fazla bilgiye ulaşabiliyoruz. Hatta aynı konuyla ilgili farklı farklı binlerce bilgiye ulaşabiliriz. Dolayısıyla bilgi karmaşası ve bir kirlilik olduğu doğru. İnsanlar tüketime endekslenmiş durumdalar. Çoğu insan üretmeyi, yaratıcılığını kullanmayı seçmiyor.

Genel olarak para tuzağına katılıyorum. Bunların neler olduğunu saymayacağım. Fare kapanıyla insan avlamaya çalışan çok fazla insan var. O nedenle araştırmacı ve eleştirel bir yaklaşımla beraber edindiğimiz bilgileri aklımızın süzgecinden geçirmemiz gerekiyor.

Sevgiler.

[sweeet]

Ben buna para tuzağı gibi bakmıyorum. Söylenen sözler gerçekten hissedilerek söylendiği zaman hafifleme hissine neden oluyor, olumsuzluğu dağıtıyor. Beyin bu sözcükleri tekrar ederken olumsuz düşüncenin ağına düşmüyor. Bir nevi sinirlenirken, üzülürken, korkarken, nefret ederken frene basmak gibi. Özellikle affetme çalışmalarında faydalı. Sevgi dolu bir dünya ütopyasında altın cümleler.

Özür dilerim. Beni affet. Seni seviyorum. Teşekkür ederim.

Aslında kimleri için ütopya ikenkimeleri bu gerçekliğe sahip. Ama bildiğim bir şey var sevgi herşeyi güzelleştiren bir sihirdir.

Bir de daha yazmayı bırak okumakta bile güçlük çektiğim bir adı olmasına rağmen Ho'oponopono yöntemi bana akılcı düşünme özelliğimin önüne geçmek isteyen bir olumsuzluk minibüsünü anımsatıyor. Ve biz de ona hooop ne oluyor deyip yukarıdaki cümlelerle önümüze geçmesine engel oluyoruz. :))

Hooop geçemezsin diyoruz ve olumsuzluklar arkamızda bırakıyoruz.

[prenses1]

ben kendimi kötü hissettiğimde kullanıyorum.son üç yıldır kullandım.affetme çalışmalarımda kullandım.bende gerçekten çok işe yarıyor.paylaşım için teşekkürler...

[Işıldayan Safir]

Ho'oponopono çok fazla tercih ettiğim bir yöntem değildir. Esasında son zamanlarda tercih ettiğim belli yöntem de yok. Çünkü artık kendi yöntemlerimi üretmeye başladım. Bu benim açımdan sevindirici bir gelişme.

Özellikle söylemek istediğim şey ne olursa olsun bu sözcükleri söylemenin hiçbir sakıncası olmadığına inanıyorum. Hatta isimlendirmeseniz de olur.

İnsanlara "Seni seviyorum.", "Özür dilerim.", "Lütfen beni affet.", "Teşekkür ederim." gibi cümleleri söylemek günümüzde çok daha değerli. Egolarımızla mücadele etmek için her şeyden önce... Bu sözcükleri söyleyemeyen o kadar fazla insan var ki... Hiç kimseye sevdiğini söyleyemeyen, özür dileyemeyen... Hiç olmazsa içinizden söyleyin bunları. Bu da bir adımdır. Ne zararı var ki? Kitabını alıp okumanıza gerek yok. Ya da uygulayacağınız şeyin sizi bitiş çizgisine götürmesini beklemeyin. Öyle bir yöntem yok çünkü.

Bunları kendiniz geliştirebilirsiniz. Mesela hiç tanımadığım bir insan yanımda hapşurduğu zaman ona çok yaşayın, iyi yaşayın gibi cümleler kurmam. Ancak sessizce bu sözcükleri söylüyorum. İçimden gülümsüyorum bu bana yetiyor.

[prenses1]

Zerynthia Nickli Üyeden Alıntı

Ho'oponopono çok fazla tercih ettiğim bir yöntem değildir. Esasında son zamanlarda tercih ettiğim belli yöntem de yok. Çünkü artık kendi yöntemlerimi üretmeye başladım. Bu benim açımdan sevindirici bir gelişme.

Özellikle söylemek istediğim şey ne olursa olsun bu sözcükleri söylemenin hiçbir sakıncası olmadığına inanıyorum. Hatta isimlendirmeseniz de olur.

İnsanlara "Seni seviyorum.", "Özür dilerim.", "Lütfen beni affet.", "Teşekkür ederim." gibi cümleleri söylemek günümüzde çok daha değerli. Egolarımızla mücadele etmek için her şeyden önce... Bu sözcükleri söyleyemeyen o kadar fazla insan var ki... Hiç kimseye sevdiğini söyleyemeyen, özür dileyemeyen... Hiç olmazsa içinizden söyleyin bunları. Bu da bir adımdır. Ne zararı var ki? Kitabını alıp okumanıza gerek yok. Ya da uygulayacağınız şeyin sizi bitiş çizgisine götürmesini beklemeyin. Öyle bir yöntem yok çünkü.

Bunları kendiniz geliştirebilirsiniz. Mesela hiç tanımadığım bir insan yanımda hapşurduğu zaman ona çok yaşayın, iyi yaşayın gibi cümleler kurmam. Ancak sessizce bu sözcükleri söylüyorum. İçimden gülümsüyorum bu bana yetiyor.

paylaşımlarınızı zevkle takip ediyorum..konulara yaklaşım tarzınız ve yorumlarınız çok güzel.ellerinize sağlık.sizden öğreneceğim çok şey var.iyi ki varsınız...sevgiyle her daim mutlu kalın.

[sweeet]

Kendi yöntemlerini bulmanın çok değerli olduğuna kesinlikle inanıyorum. Ama daha yolun başında yeni öğrenenler için bu yöntemleri ilham verici olarak buluyorum. Her yöntemin kesin kalıpları olmamalı bence doğru hissettiğiniz uygulama biçimi doğrudur. Çok kafaya takmamak gerek. Yüreğinizin sesini dinleyin. Ben de öyle yapmayı seçiyorum.