[Belgin ∞]

64.Gün



Ego ve ruh arasındaki farkı öğreneceğim.

Bu olumlama gerçeği sahteden ayırma gereksinimiyle ilgilidir. Egonuz ruhunuzdan bir şeyler elde etmek ister- aslında hem de fazlasıyla hevesle. Bir kez dikkatini ruha yönelttiğinizde egonuz kazanılacak yeni bir yarış, üstesinden gelinecek yeni bir hedef, başarılacak yeni bir sonuç arama yanılgısına düşer. Başka deyişle, ruhsal olan her şeyi anlayabileceği koşullara çevirir. Bu eğilimi en büyük boyutta insanlar Tanrı adına nefret duyduğunda ve onun adına savaşa gittiğinde gözlemleriz. Ruhu, kendi bencilce gündemlerini doğrulamaya alet ederler. Bu eğilimden kaçış yoktur çünkü yaşam yolculuğunun sonuna gelene ve ruh tarafından özümsenene kadar egonuz yolun şan için olduğunu varsaymaktan asla vazgeçmeyecektir. ‘Ben aydınlandım’ sözleri ‘Nasıl kazanacağımı biliyorum’ kadar bencilcedir. Ruhunuz egonuzun sizin için asla kazanamayacağı bir şeydir bu nedenle egonun değerleriyle gerçek ben’in değerini ayırmak önemlidir.

65.Gün



Yansızlık diliyorum.

Onu aldırmazlıkla karıştırmayacağım.

Bu olumlama bağlılığa nasıl son verileceğiyle ilgilidir. Ego ruhun yansız olduğunu öğrendiğinden dış şeylere yapışma alışkanlığından vazgeçmesi çok zordur. Açgözlü ve bencil olmamak konusunda kararlı olursanız ego ikincil, daha az belirgin bir savunma hattına başvurur. Aldırmazlığa bürünür. Para, konum ve mal istemek yerine hiçbir şeyin önemi olmadığını söyler. Bu, bir şeylere yapışmanın kılık değiştirmiş halidir çünkü aldırmazlık bir maskedir. Karşı çıkışını vazgeçmeyle yapar ama asıl istediği dikkat çekmektir. Daha sonraları bu ben’in kutsallığa, dürüstlüğe ve sadeliğe bağlandığı bir öz yadsımaya dönüşür. Tanrı’ya giden bu yol maddi zenginlik reddedilmiş olsa da hala benmerkezcidir. Ruhun yansızlığı maddi rahatlıkların yaşamınızda yer almayacağı anlamına gelmez. Sadece onlara endişeyle yapışmayacağınız anlamına gelir. Yansızlık hiçbir şeyi elde etme gereksinimi duymadığınız bir ruh doygunluğu haline gelir.

66.Gün



İç huzur arıyorum.

Onu vazgeçmeyle karıştırmayacağım.

Bu olumlama ruhsal çöküntüden kurtulmakla ilgilidir. Etrafınıza baktığınızda ruhsal olarak samimi birçok insanın mutlu görünmediğini fark edebilirsiniz. Bazı durumlarda çöküntüleri kendi kendileriyle ilgilidir. Tanrı’nın arzuyu kınadığını düşünürler bu yüzden gereksinimleri, istekleri, dilekleri ve hayalleri olduğun için kendilerini cezalandırırlar. Ruhsal çöküntünün başka biçimleri de vardır çünkü bu kişi Tanrı’nın yaşamdan ve tüm kargaşasından kaçınmamızı istediğini sanır. Vazgeçerek bir tür huzur bulabilirsiniz ama bu, tüm anlaşmazlıklardan kaçınmak, öfkenin ruhsal bir insan için kötü ve haksızca olduğunu düşünerek yadsınması ‘dışımızda’ var olan olumsuz lekesinden kaçma kararından kaynaklanan egonun huzurudur. İç huzurun dışa da yayıldığını görerek egonun bu taktiklerinden kaçınmayı öğrenmelisiniz. Bu, evreni her açıdan kutsayarak kucaklamakla olur. Hiçbir şeyden korkmadığınızda onunla birleşebilirsiniz. Bu birleşmeyle ‘dışımızdaki’ hiçbir şeyin sarsamayacağı bir huzura ulaşırsınız.