[Belgin ∞]

58.Gün



Her yönden gelen yanıtlara açık olacağım.

Ruhun her kanaldan seslendiğini biliyorum.

Bu olumlama somutlaştırmayla ilgilidir. Yaşamlarımızda hepimizin güvendiği ve güvenmediği insanlar vardır. Bir insana dostumuz ve müttefikimiz olarak bakarken, bir başkasına karşı tarafsız, hatta düşman olarak bakarız. Ama ruh bu tür ayrımlar yapmaz. Sokaktaki bir yabancı, ya da otobüste yanınızda oturan kişi size yanıtların ve içgörülerin zenginliğini sunabilir. İyileşme tüm yönlerden gelir çünkü ruhumuz her şeyi kapsar. Eğer varsa bilgece ya da otoriter bir sesi dinleyin ama diğer olasılıklara da açık olun. Bu, ailenizdekilerin ya da arkadaşlarınızın hiç düşünmediği yönlerde size rehberlik edebilecek iç sesinizi izlemeyi de içerir.

59.Gün



Karşıtlık hissettiğimde karşılık vermeyeceğim.

Bu olumlama direnç göstermemekle ilgilidir. Sıkıştırıldığını hissettiğinde ‘Ben’ de sıkıştırmak ister. Zarar gördüğünde saldırgana karşılık vermek ister. Bu yolla saldırı ve savunma döngüsü hiç sona ermez. Ruhun yaklaşımı direnmemektir, bunun anlamı bir durum beklentilerinize karşı olduğunda pozisyonunuzu savunmamaktır. Bırakın karşıtlık geçip gitsin, bunu ya bekleyerek, ya bırakarak engele teslim olarak yapın. Bu stratejinin özü mücadeleye ve çatışmaya ruhun çözüm için kendi yolunu bulmasıyla son verir. Yine de pasif olmak zorunda değilsiniz. Bunu sadece direnmeyi reddettiğinizde keşfedersiniz. Birçok durumda bir çözüm sihirli bir biçimde ortaya çıkar. Bu gerçek ben’iniz düzeyinde davranmayı öğrendiğiniz anlamına gelir.

60.Gün



Mücadele gereği duyduğumda, durup rehberlik bekleyeceğim.

Bu olumlama eylemlerinizin verimliliğiyle ilgilidir. Toplumumuzda, sanki bir şeyi kolayca elde etmek hile yapmakmış gibi mücadeleyi yüceltiyoruz!!! Aslında, ruh bize olan sevgisinden kolay yolu seçer. Gereksinimlerimizi kolayca karşılamayı hak ettiğinizi fark etmek önemlidir. Egonun sınırlı vizyonundan çıkan acı ve mücadeleyi yüceltmeyin. Her durumda kendiniz için en iyi sonucu bekleyin ve ardından aldığınız sonucu da incelikle karşılayın. Yolunuzun bu aşamasında yapabileceğiniz en iyi şey budur.

[Belgin ∞]

61. Gün



Her durumda en az gayreti göstermek istiyorum.

Bu olumlama saf farkındalıkla hareket etmeyle ilgilidir. Saf farkındalık sizin şu anda sahip olduğunuzla aynı farkındalıktır ama kapsamı sonsuzdur. Saf farkındalık zamanla sınırlı değildir; engel tanımaz. Bir arzunuz olduğunda, tüm çözümler ruh düzeyinde bilinir. Bunlar elde edilme kolaylıklarına göre değişir. Yeni bir otomobil istiyorsanız, bir otomobilin mucizevi biçimde garaj kapınızda belirmesi bir olasılıktır ama daha büyük olasılık taşıyan sonuç arabayı almak için çabalamanızdır. Yine de, mucizeleri olanak dışı sayarak ego kendisini mücadeleye bağımlı kılar, böylece ruhun sonsuz gücünü yok sayar. Bu durumu değiştirmek için beklentilerinizi değiştirin. Arzularınıza çok az çabayla ulaşmayı dileyin. Siz mücadelesizlik temelinde davranmayı öğrendikçe ruh da bu değişikliği giderek daha fazla destekleyecektir. Zamanla daha fazlasını almak için daha az uğraşacaksınız. Ruh düzeyinde hiçbir şey yapmaksızın her şeye sahipsiniz.

62.Gün



Her şeyi önce bilinçli olarak başaracağım.

Bu olumlama gebelik ve doğumla ilgilidir. Arzular, fiziksel gerçeklikte kendini göstermeden önce bilinçsizliğin dölyatağında olgunlaşır. Bu süreçte her arzu farkındalığınızın katmanlarında yol alır. Eğer farkındalığınızda gizli yaralar, yanlış inançlar ve sabit davranışlar yoksa arzunun gerçekleşmesinin yolu açıktır. Bir kez doğunca, yeni bir arzunun istediğiniz sonuca ulaşmakta bir güçlüğü yoktur çünkü sonucu ilk olarak bilinçte başardınız. Aynı biçimde, yolda engeller varsa arzunuz karşı koyma biçiminde bu engellere rastlayacaktır. Bu yüzden arzularınızı yumuşaklık ve çok az çabayla elde etmek istiyorsanız kendi farkındalığınızda yolu olabildiğince temizleyin. Serbest bıraktığınız her bir olumsuzluk parçacığı dış yaşamı ruhsal ideal olan tam bolluğa iyice yaklaştıracaktır.

63. Gün



Her bir parçamı kendi yerinde kutsuyorum.

Bu olumlama dengeyle ilgilidir. İnsanlar içlerine indiklerinde büyük bir kaosla karşılaşınca şaşırırlar. Huzursuz ve inatçı olan sadece zihin değildir, egonun da kendi gündemi vardır. Egonun isteklerini öne sürme gereksinimiyle bağlantı kurunca bunun bir düşman olduğu izlenimine kapılmamak gerekir. Egonun kendine ait bir yeri vardır. Aynı şeyler zihnin zor anlaşılır düşünceler, inançlar, arzular, fanteziler ve duygular karmaşası için de söz konusudur. Kaos, sorunları açıkça görmek istediğinizde sorun çıkarır; yine de zihnin, gerçekliği yeni yollarla algılamada çok büyük bir kapasitesi vardır. Kendilerine ait yerlerinde, müttefik olarak zihin ve egonun üzerine titrenmelidir. İç dünyanıza denge getirmek için çıkacağınız uzun seferde kendinize bunu anımsatın. Ego ve zihin size karşı savaşıyormuş gibidir ama aslında ruhu yönetmeye çalışmıyor, onun ışık alanında özümsenmek isteğiyle kendi ruhsal amaçlarını besliyorlar. Egonuza ruh tarafından özümsenmesine izin vermenin en iyi yollarından biri onu sessizce izlemektir. Bunu sadece durumlara, koşullara, insanlara ve olaylara tepkilerinizi
Gözlemleyerek yaparsınız. Bunlara sadece tanıklık ederek bir dönüşüm ve bedenin, zihnin ve ruhun dengelenişini göreceksiniz.

[Belgin ∞]

64.Gün



Ego ve ruh arasındaki farkı öğreneceğim.

Bu olumlama gerçeği sahteden ayırma gereksinimiyle ilgilidir. Egonuz ruhunuzdan bir şeyler elde etmek ister- aslında hem de fazlasıyla hevesle. Bir kez dikkatini ruha yönelttiğinizde egonuz kazanılacak yeni bir yarış, üstesinden gelinecek yeni bir hedef, başarılacak yeni bir sonuç arama yanılgısına düşer. Başka deyişle, ruhsal olan her şeyi anlayabileceği koşullara çevirir. Bu eğilimi en büyük boyutta insanlar Tanrı adına nefret duyduğunda ve onun adına savaşa gittiğinde gözlemleriz. Ruhu, kendi bencilce gündemlerini doğrulamaya alet ederler. Bu eğilimden kaçış yoktur çünkü yaşam yolculuğunun sonuna gelene ve ruh tarafından özümsenene kadar egonuz yolun şan için olduğunu varsaymaktan asla vazgeçmeyecektir. ‘Ben aydınlandım’ sözleri ‘Nasıl kazanacağımı biliyorum’ kadar bencilcedir. Ruhunuz egonuzun sizin için asla kazanamayacağı bir şeydir bu nedenle egonun değerleriyle gerçek ben’in değerini ayırmak önemlidir.

65.Gün



Yansızlık diliyorum.

Onu aldırmazlıkla karıştırmayacağım.

Bu olumlama bağlılığa nasıl son verileceğiyle ilgilidir. Ego ruhun yansız olduğunu öğrendiğinden dış şeylere yapışma alışkanlığından vazgeçmesi çok zordur. Açgözlü ve bencil olmamak konusunda kararlı olursanız ego ikincil, daha az belirgin bir savunma hattına başvurur. Aldırmazlığa bürünür. Para, konum ve mal istemek yerine hiçbir şeyin önemi olmadığını söyler. Bu, bir şeylere yapışmanın kılık değiştirmiş halidir çünkü aldırmazlık bir maskedir. Karşı çıkışını vazgeçmeyle yapar ama asıl istediği dikkat çekmektir. Daha sonraları bu ben’in kutsallığa, dürüstlüğe ve sadeliğe bağlandığı bir öz yadsımaya dönüşür. Tanrı’ya giden bu yol maddi zenginlik reddedilmiş olsa da hala benmerkezcidir. Ruhun yansızlığı maddi rahatlıkların yaşamınızda yer almayacağı anlamına gelmez. Sadece onlara endişeyle yapışmayacağınız anlamına gelir. Yansızlık hiçbir şeyi elde etme gereksinimi duymadığınız bir ruh doygunluğu haline gelir.

66.Gün



İç huzur arıyorum.

Onu vazgeçmeyle karıştırmayacağım.

Bu olumlama ruhsal çöküntüden kurtulmakla ilgilidir. Etrafınıza baktığınızda ruhsal olarak samimi birçok insanın mutlu görünmediğini fark edebilirsiniz. Bazı durumlarda çöküntüleri kendi kendileriyle ilgilidir. Tanrı’nın arzuyu kınadığını düşünürler bu yüzden gereksinimleri, istekleri, dilekleri ve hayalleri olduğun için kendilerini cezalandırırlar. Ruhsal çöküntünün başka biçimleri de vardır çünkü bu kişi Tanrı’nın yaşamdan ve tüm kargaşasından kaçınmamızı istediğini sanır. Vazgeçerek bir tür huzur bulabilirsiniz ama bu, tüm anlaşmazlıklardan kaçınmak, öfkenin ruhsal bir insan için kötü ve haksızca olduğunu düşünerek yadsınması ‘dışımızda’ var olan olumsuz lekesinden kaçma kararından kaynaklanan egonun huzurudur. İç huzurun dışa da yayıldığını görerek egonun bu taktiklerinden kaçınmayı öğrenmelisiniz. Bu, evreni her açıdan kutsayarak kucaklamakla olur. Hiçbir şeyden korkmadığınızda onunla birleşebilirsiniz. Bu birleşmeyle ‘dışımızdaki’ hiçbir şeyin sarsamayacağı bir huzura ulaşırsınız.

[Belgin ∞]

67.Gün



Bilgelik diliyorum.

Bunu bilgiyle karıştırmayacağım.

Bu olumlama kesinlikle ilgilidir. Zihin sürekli yanıtlar aradığı için hepimiz Tanrı, ruh, ölüm ve ölümden sonrası hakkında kesin bilgiye sahip olmak isteriz. Yeterli veriyle zihin kozmik doruların yanıtlarını bulacağını varsayar. Ama veri dışsaldır; olgular ancak bilgi iletebilir. Her ikisinde de canlı bir şey yoktur ve ruh yaşamın kendisidir. Kendi kendisini sürekli yenileyen ve sonsuz şimdi anlayışını biçimlendiren bir tür bilgiyi besler. Biz buna bilgelik adını veriyoruz. Uzun zaman yaşadıkları ve birçok deneyim edindikleri için kendilerini bilge zannedenler bilgeliği kazanımla karıştırıyorlar. Bilgeliği bir mülk gibi alamazsınız; siz sadece, sizi içinizden değiştirecek ruhun kapsadığı zihninizin geniş kucaklayışı oranında genişleyebilir, bilgeleşebilirsiniz. Vedalar’da da söylendiği üzere ‘Bu, sizin ona dönüştüğünüz türden bir bilgidir.’

68.Gün



Feragat etmeyi diliyorum.

Onu vazgeçmekle karıştırmayacağım.

Bu olumlama kayıpla ilgilidir. Feragat ettiğinizde daha önce kişisel bir sahiplik duyduğunuz bir şeyden vazgeçersiniz. Bir kayıp olduğundan ego bunu bir vazgeçiş olarak görür. ‘Ben, beni, benim’ perspektifinden bakıldığında kayıp kabul edilemez. Yaşama stratejisini belirlemiş olduğundan ego buna bağlı kalır. Feragat, egonun stratejisinin çeşitli yönlerinin oluşunun yanı sıra ‘Doğru olmalıyım, Kendimi denetlemeliyim, Güçlü olmalıyım’ türünde önem verilen inançlardan vazgeçmeyi de kapsar. Egonun amacı, kişisel olarak hayatta kalma, yalıtılmış, güçlü ve bağımsız bir insan olarak zafer elde etmektir. Bu amaçlar, ruhun amaçlarının karşıtı değildir ama yine de çok sınırlıdırlar. Feragat ettiğinizde daha büyüğünü kazanmak için küçük bir dünyadan vazgeçiyorsunuz. Hindu geleneğinde söylendiği gibi, bir sarayda yaşamak için bir barakadan vazgeçiyorsunuz

69.Gün



Güç diliyorum.

Onu denetimle karıştırmayacağım.

Bu olumlama iç gücümüzle ilgilidir. Ruh güç getirir. Bu bir paradokstur çünkü ruhun güce giden yolu feragat, alçakgönüllülük ve kabulu içerir – bu tam olarak güçlü insanlarla bağlantılandırdığımız nitelikler değildir. Egonun dünyasında güç, durumları kendi yararınıza denetleme, insanları kendi yararınıza kullanma veya hükmetme yeteneği anlamına gelir. Eğer istediğiniz herkes için en iyi olansa egonun söyleyebileceği pek bir şey yoktur. Verici, yürekten, başkalarına güvenen ve sabırlı türden bir güçlülük kesinlikle kadınsıdır. Bu kutsal kişilere ve annelere göredir. Bu tür bir güçlülüğü olumlayarak saldırganlık, hükmetme ve denetim olmaksızın da güç olabileceğine inandığınızı kanıtlıyorsunuz. Kadınsı yanda gerçek güç olabilir mi? Kesinlikle olur ve ego uzun zamandır denetimi kullanıyor olsa bile ruhsal güç her zaman iş başındadır. Atom zerreciğinden evrene kadar tüm formları besleyen ve düzenleyen akıl gibi ruhsal güç yaşamın her yönünü kapsar. Bu güç size aittir. İçeriden gelir ve bir kez gerçek ben’inizde kaynağını bulduktan sonra onu hiçbir şey durduramaz.

[Belgin ∞]

70.Gün



Kabulleniş diliyorum.

Onu katlanmayla karıştırmayacağım.

Bu olumlama izin vermekle ilgilidir. Hoşgörü, fazla özgürlük verdiğinizde insan doğasının vahşileşeceği ve yıkıcı olacağı yönündeki eleştirilerin direnciyle karşılaşır. Geçmişte her ne olmuşsa, bedel ödeyenlerin karşısına kötülüğün büyük canavarları mı çıkmıştır? Burada insanın pasiflikle kabullenme arasındaki farkı görmesi gerekir. Sizi kabullenen kişi sizin her istediğinizi yapmanıza izin verecek değildir. Ruh, kimsenin kendisini kötülüğe ve yanlış davranışlara teslim etmesini istemez. Kötü davranışlar ortaya çıktığında adalet duygumuzu göreve çağırmalıyız. Günahtan nefret etsek bile günahkardan nefret etmeyiz. Bu ayrımla kabullenmenin anlamı anlaşılabilir. Kabullenme, ruhların eşitliğini kavrayabilmemiz demektir. Böylelikle, ruhun herkesi içinde olduğu gerçeğini kabullenirsiniz. Günahkarın kötülükten çok, üzüntüden böyle davrandığına inanmak ahlakçılar için zor olabilir. Hataları, sevgi ve anlayış için bir çağrı olabilir. Tüm insanlar bunları hak eder. Hareketleri bir cezaya neden olsa bile, bu onların da Tanrı’nın çocukları olduğu şeklindeki konumlarını geçersiz kılmaz.

71.Gün



Kendime bir günahkarım diye saldırmaksızın günahlarımı araştıracağım.

Bu olumlama kurtarmakla ilgilidir. Güçlü bir ahlak anlayışı olan insan günahkarı değil günahı düzeltmeyi çok zor bulur. Bir yanlışa karşı yükseltilen sesler bir biçimde sürer ve kişinin de bedelini ödemesini ister. Temelde bu amaç sadece anlamsız olmakla kalmaz aynı zamanda olanaksızdır. Hareketlerin bedeli kötünün iyiyle değiştirilmesiyle ödenir. Yanlışı değiştirir ve borcunuzu ödersiniz. Bu süreçte ruhunuzu korumak isterseniz ruhun sizi korumak için orada olduğu gerçeğini kaçırmış olursunuz. Suçluluk bizi günahlarımızı (bilinçli yanlış davranışlar olarak dindışı bir anlamda tanımlanmıştır) düzeltmeye yönelttiğinden bizi genellikle olumlu bir duyguya sokar. Ama suçluluğu çok ileri götürmek zarar vericidir. Korku ve öfke benzeri çoğu enerji gibi suçluluk da kutusundan bir kez çıktı mı kendi isteğiyle gitmez. Suçluluk kararının tekrar tekrar ortaya koyar, yararlı olabileceği zaman çoktan sona ermiş olsa bile. En ahlaklı insanlar önemsiz günahlar ya da hatta günah bile sayılmayacak şeylerden ötürü acı çekme eğilimindedirler. Bu yüzden size karşı her türlü saldırıyı geri püskürtün. Bu kendi kendinize işkence alışkanlığı sizi asla ruhunuza götürmez, sadece sizi daha derin bir yalıtılmışlığın içinde bırakır.

72.Gün



İçimdeki potansiyeli kullanmanın hoşnutluğunu yaşamayı diliyorum. Bunu zevkle karıştırmayacağım.

Bu olumlama mutlu olmak denilen durumla ilgilidir. Egonun zevk araması doğaldır, bulduğunda bunun mutluluk getireceğini düşünür. Ama zevk acının ilacı değildir. Eğer üzüntülüyseniz, hangi miktarda olursa olsun dışarıdan gelecek zevkin kederinizi gidermeye yararı olmaz. Bu, egonun varsayımlarını boşa çıkarır ama yine de zevki reddetmenin anlamı yoktur. Tersine mutluluğun başka kaynaktan geldiğini bilmemiz gerekir. Bu kaynak nedir? Bu içimizde yatan değişmez temeldir.

Eski bilgelerin söylediği gibi hepimiz bunun bir rüyadan uyanmak gibi olduğunu biliyoruz. Ruh bu kadar kolayca anlaşılır. Ona uyanma anını bir kez yaşayınca zevk rüyası gerçekliğini yitirir. Bu uyanmanın tekrar tekrar olması gerekir. Bu uyanık, neşeli, canlı, özgür ve sınırsız varlık anlarını fark etmelisiniz. Öz, güneş gibi gelir gider. Bir kez bulutlardan kurtulduğunda sürekli parıldadığı görülecektir.

[Belgin ∞]

73. Gün



Ayrılığın yanılsamalarını aşarak ayrılıktan kurtulacağım.

Bu olumlama ayrılık algısını aşmak ve birleşik bilinç gerçekliğini görmekle ilgilidir. Kaynaktan ya da Tanrı’dan ayrı gibi görünüyor olsanız da, ayrı değilsiniz. Var gibi görülen ayrılık tüm üzüntülerin kaynağıdır. Bu yanılsama gerçek değildir ama inandırıcıdır. Acının altında hepimizin deneyimlediği, zevk ve acıdan bağımsız bir varlık düzeyi vardır. Bu tüm anlayışları aşan huzurdur. Varlığınızın bu düzeyiyle bağlantı kurduğunuzda üzüntünüz silinmeye başlar.

74. Gün



Savunmasızlık yanılsamasını aşacağım.

Bu olumlama niyeti iyileştirmeyle ilgilidir. Bir şey başarmaya niyetlendiğinizde içinizde bir şeyleri harekete geçirirsiniz. Yürüme niyetinde örneğin, beyindeki motor merkezlerle denge, kalp ritmi, kan basıncı – aslında tüm zihin – beden sistemi yürüme havasına girer. İyileşme de aynı biçimde gerçekleşir. Yürümeden farklı olarak, ruh bedendeki de dahil tüm enerjileri denetlediğinden, iyileşme niyeti sadece ruhun sağlayabileceği bir dönüşümle olabilir. İyileşmeye niyetlendiğinizde savunmasızlık yanılsamasını kırarsınız. Bunu yapmak için niyetlendiğiniz sonucu açıkça gözünüzde canlandırın. Bu, fiziksel ve zihinsel kapasitenizi, yaşam enerjinizi, canlılığınızı, hevesinizi ve evrenin yaratıcı gücüyle, neşeyle ve sevgiyle bağlantı duygunuzu arttırır. Niyetlendiğiniz bu sonucu yüreğinizle besleyin. Bunu meditasyon yoluyla ortaya çıkartın ve kısa sürede sizi savunmasızlık duygusundan kurtaracak seçenekler bulmaya esinlendirecek ve sizi içsel güçlülük durumuna ulaştıracaktır.

75.Gün



Yadsıma yanılsamasını aşacağım.

Bu olumlama gerçeklikle yüzleşmekle ilgilidir. Başka biçimde baktığınız sürece yanılsama sürer, bu yüzden dikkat etmelisiniz. Bunu yapmak için sakince oturmak ve sıkı ama sağlam bir kararlılıkla gerçek duygularınızın öne çıkmasını dileyin. Bedeninizdeki acının kaynağına gidin. Nerede olursa olsun bunu doğrudan hissedin. Şimdi her tür acınızdan yüreğinizde birleşmelerini isteyin. Birleştiğinde üzüntünün her yönüne kendilerini adlandırmalarını isteyin.

Yaşadığınız duyguyu tam olarak belirledikten sonra, bu ister korku, öfke, suçluluk ya da çöküntü olsun, bu duygunun kaynaklarını kendinize yazarak ya da günlük tutarak ifade edin. Kendinizi kurban olarak gösterecek bir dil kullanmamaya dikkat edin. Bu ödevi tamamladıktan sonra duygularınızı güvendiğiniz birisiyle paylaşın. Daha sonra onları kendi seçtiğiniz bir ritüelle – dans etmek ya da deneyimlerinizi yazdığınız kağıtları yakmak gibi – serbest bırakabilirsiniz. Son olarak, engellenmiş bu enerjinin serbest bırakılışını kutlayın. Üzüntünüzü, onu sadece uzatacak biçimde yadsımak yerine şimdi onu tanımladınız, ifade ettiniz, paylaştınız, serbest bıraktınız ve kutsadınız, şimdi daha ileri gidebilirsiniz.