Derindeki Yara- Ruhu Korku ve Acılardan Arındırmak

[Belgin ∞]

79. Gün



Terk edilmişlik yanılsamasını aşacağım.

Bu olumlama yalnızlıkla ilgilidir. Büyük bir kaybın acısının en kötü yanlarından biri kesin bir yalıtılmışlık duygusudur. Sayısız insan için söz konusu olan yalnızlık sorunu sadece eşlik edecek birini bulmaktan daha derin bir iyileşme gerektirir. Yalnızlık kalabalığın içinde de yaşanabilir ve kendinizi çok kalabalık bir caddede bulduğunuzda daha da yoğunlaşabilir. Çocukken yalnızlığın çaresi daha kolaydır çünkü bir anne—babanın varlığı endişelerin giderilmesi için yeterlidir. Yetişkin olarak, yalnızlık daha varoluşsaldır; kendinizi kim tarafından olduğunu söylemeseniz de terk edilmiş gibi hissettirir. Yalnızlık çekiyorsanız kendinize dostluk gösterin; ruhunuzdan yüreğinizde meditasyon aracılığıyla (Bkz 54. gün) davet ederek varlığıyla sizi rahatlatmasını isteyin. Sakince oturarak ve yüreğinize sığınma izni isteyerek sonlandırın meditasyonunuzu. Yüreğinizi yumuşak, sıcak bir yer olarak hissedin; dikkatinizi koruyarak oraya yerleşin ve istediğinizce orada kalın. Bu tekniği yeterince tekrarlarsanız, ruhunuzun varlığını son derece gerçek ve ulaşılabilir bir yer olarak bulacaksınız.

80. Gün



Umutsuzluk yanılsamasını aşacağım.

Bu olumlama sevgi almakla ilgilidir. Söze dökülmeyen ve konuşulmayan bit tür üzüntü vardır. Sevilmediğiniz inancından kaynaklanır. Çocukların sevildikleri konusunda sürekli temin edilmeleri gerekir çünkü ben duyguları gelişmemiştir ve bu yüzden kırılganlardır. ‘Seni seviyorum’ denildiğini işiterek bir özdeğer duygusuna ulaşırlar. Bu duygu güçlü olduğu sürece bir kişi çok yoğun bir acı verse de sevginin kaybına dayanabilir. Özsevgi duygusu çok zayıfladığında sonuç umutsuzluk olur. Bazı insanlarda bu hiçbir zaman güçlü değildir; bazılarındaysa acının yoğunluğu fazlasıyla sınayıcıdır. Ruhunuzdan, gelmesini ve özünüzdeki sevilme duygunuzu onarmasını dileyin. Upanişadlar’da, ‘Sevmek, sevilenin hatırına değildir öz’ün hatırınadır’ yazılıdır. Vermek ve almak bir dairenin iki yarısıdır. Acı bu daireyi parçalar. Bugün kendi içinizde sevildiğinizi hissettiğinizi olumlayın, büyük bir kaybın ardından olsa bile…

81. Gün



Bir şey bekleyemeyerek kendimi yenileyeceğim.

Bu olumlama bilinmeyeni kabullenmekle ilgilidir. Bugün beklentilerinizden vazgeçerek bilinmeyene adım atıyorsunuz. Bir beklentiniz olduğunda ve bu gerçekleşmediğinde doğal sonuç mutsuzluktur. Daha belirsiz bir düzeyde inancınızı beklentinize yüklemek yeni enerjilerin gelmesini engeller. Bu, olumlu da olumsuz da bir sonuç beklediğinizde olur. ‘Bir biçimde olacak’, beklentiyi ‘Bundan asla iyi bir şey çıkmaz’a kadar etkiler. Bunu korkuda köklenmiş bir denetim biçimi olarak görün. Bir şey beklemezseniz sonsuzca yenilenen yer olan ‘şimdi’ ye yöneltirsiniz.

[sudem8]

Bugün bilinmeyeni kabul ediyorum,beklentilerimden vazgeçiyorum...

[Belgin ∞]

82. Gün



Geçmişin hayaletlerini serbest bırakarak kendimi yenileyeceğim.

Bu olumlama bellekle ilgilidir. Üzüntü geçmişin, şimdinin ve geleceğin karmaşasıdır. Tam olarak şimdiye adım attığınızda ne geçmişe, ne de geleceğe gereksiniminiz olmaz. Bellek, zarar verme gücünü eski yaraları unutarak değil bu tür yaralar tam olarak şimdide yaşandığında öneminin yitirir. Daha önce öğrendiğiniz bir noktayı anımsayın; bir acıyı saklamak ve onu tutmak öfkedir. Bu sadece başlangıçtır. Zevki anımsamak ve onu saklamak bağımlılıktır. Acı ya da zevkin geleceğini beklemek gelecekte endişeye dönüşür. Geçmiş bir acının tekrar kişiye yönlendirilmesi suçluluktur.

Şimdide acı hissediyor gibi olsanız da şimdinin yeteri kadar derinine inerseniz öylesine özümsersiniz ki acı içeri giremez. Şimdi, varlığınızın yuvasıdır, geçmiş ve gelecek ise yaşamış olduğunuz ya da olacaklarınızın rüyalarıdır. Bu yüzden bugün geçmişi ve onun yaralı rüyalarının yükünü serbest bırakmayı olumlayın.

83. Gün



Kendime verdiğim önemi serbest bırakarak kendimi yenileyeceğim.

Bu olumlama incitilemezlikle ilgilidir. Birisi sizi inciten bir şey söylediğinde ya da yaptığında, acı duyan siz değil öz—öneminizdir. Öz—önem, hepimizin içinde bir öz—imaj taşımasından kaynaklanır. Bu hayaleti beslemek için çok miktarda zaman ve enerji harcarız. İmajınız sizi kibar ve eğitimli bir insan olarak tanımlıyorsa kabalık sizi incitir. İmajınız denetimli biri, bir otorite olduğunuz şeklindeyse sizden daha aşağı konumda biri size eşitmiş gibi davrandığında kırılırsınız. Bir yenilenme istiyorsanız, öz—imajınızı serbest bırakılmalıdır. Hiçbir imajınız olmaksızın kendinizi şimdiye taşıyın. Olayları tepkinizin yaşam gibi aynı kolaylık ve özgürlükle akmasına izin verin. Öz—öneminize bağlı kaldığınız sürece hep kırılacağınızı bilin. Öz—öneminizden vazgeçmeyi özgürlüğünüzün bileti olarak görün.

84. Gün



Kızgınlığımı serbest bırakarak kendimi yenileyeceğim.

Bu olumlama kaçırılmış fırsat gibi bir şeyin olmadığıyla ilgilidir. ‘Bunu yapmış olmalıydım’ ve ‘Onu söylemiş olsaydım’ zihne büyük, küçük tüm başarısızlıkları getirir. Kızgınlık boşa enerji harcattırır ama onu göndermek kolay değildir çünkü her seferinde hazır bir amaçla gelir. Seçenek içimize bakmaktır, olması gerekene yas tutun, sorumluluğu alın ve yolunuza devam edin. Ruhunuz kayıp bir olanak görmez. Gerçekte yolculuk ettiğiniz her yol bir deneyimi size bir armağan olarak sunar ve yaşamın karmaşık örgüsü kendisini dokurken her deneyim sizin gelişiminize eklenir. En derin anlamıyla yaşamınız sizinle başarıyla karşılaşan bir fırsatlar dizisidir. Bu yüzden bugün kızacak kimse ve hiçbir şey olmadığını olumlayın. Gerçekleşmeyen her bir küçük arzu için ruhunuz en yüksek bir amacınızı yerine getirecek biçimde genişler.

[Belgin ∞]

85. Gün



İnancımı duayla ifade edeceğim.

Bu olumlama, vizyonunuza güvenmekle ilgilidir. Şu anda ruhun, sadece kısa görüntüler halinde farkındasınız. Ruh duyumunuz bir an için var ve sonra yok oluyor. İnançla nihai vizyonu koruyorsunuz. Dua etmek şu anda olduğunuzla olacağınız arasında bağlantı kurdurur.

Tanrı ve Ruh! Vizyonumu hep önde tutmaya dua ediyorum.
Senden yolculuğumu kutsamanı diliyorum.
Senden bu yol boyunca beni koruyan yardımcıları kutsamanı diliyorum.
İç rehberlerimden beni ileri götürmelerini diliyorum.
İçte, onsuz ve her yerde olan ruha kendimi kutsal ve bir bitin olarak bilebilmek için dua ediyorum.
Amin.

Bu duayı gününüzün başlangıcında okuyun. Gözlerinizi kapatıp oturun ya da diz çökün ve yüreğinizden gelen sözleri hissederek içinize gidin. Bu dua, siz ve Tanrı’nın birleşimi olan kaynak tarafından hissedilecektir.

86. Gün



Tekrar yeni olmak için dua edeceğim.

Bu dua akıl karışıklığını serbest bırakmakla ilgilidir. Her gün ruha berraklık dileyecek bir yol bulmalıyız. Duanızı hangi konuda aklınızın karışık olduğuna göre adlandırarak kendi gereksinimlerinize uygun duruma getirin. Kime güveneceğim? Başkaları tarafından nasıl anlaşılacağım ve nasıl duyulacağım? Birden fazla yön size çekici geldiğinde bir seçim yapmanın olanaksız olması—ya da hiç seçeneğiniz yokmuş gibi olması mı?

Berraklık dilemek ruhun sizi götürmek isteyeceği her şeyin yolunu açar. Berraklık olmaksızın, onun mesajlarını fark edemez ya da alamazsınız.

Tanrı ve Ruh! Bugün bir sis içindeyim.
Bana yüreğimde ve zihnimde berraklık ver.
Beni geçmişten gelen akıl karmaşasından kurtar.
Her şeyi ilk kez görüyormuşum gibi görmeme izin ver.
Bilinmez kutsallıkla yıka beni.
Neşeyle şaşırt beni.
Ve yollarımı yenilememe izin ver.
Amin.

87. Gün



Kim olduğumu hatırlamak için dua edeceğim.

Bu dua kendinizi bir ruh olarak tanımanızla ilgilidir. Hepimiz çeşitli kılıklar giyiyoruz ve çeşitli benlere sahibiz. Nihai benimiz—ruhumuz, özümüz—en gizemli rolü oynuyor. Sessiz bir sesle konuşuyor. Eski düşünce biçimimize göre yeni ve tuhaf mesajlar getiriyor. Ego harekete geçmeye hazır olduğunda ılımlılık diliyor. Yine de bu gizemli varlık gerçekten bizim olduğumuz şey. Bugünün duası gerçek ben’inizin gerçekliğini unutmaya eğilim gösterdiğiniz zaman için bir anımsatma dileği.

Tanrı ve Ruh! Bugün kim olduğumu unuttum.
Anımsat bana.
Sessizliğin sesini duymama izin ver.
Görünmeyeni görmeme.
En ufak bir dokunuşu bile hissedeyim.
Bana soluğum kadar yakın olduğunu biliyorum.
Bu yüzden içime işle bugün.
Amin.

[Belgin ∞]

88. Gün



Bağışlamak için dua edeceğim.

Bu dua, hissettiğinizden fazlasını hissetmeyi dilemekle ilgilidir. Bağışlayıcılık yürekten gelir. Değerini anlayabilir, ahlaki, iyi, dürüst ve doğru olana inanabilirsiniz—ama eğer onu hissetmezseniz, bağışlayıcılık zorlama olur. Ruh, her şeyin tam bir dengede olduğu bir yerden izler. Defalarca bağışlayıcılığa gereksinim duyarsanız; defalarca onu başka birine sunmuşsunuzdur. Kimin haklı, kimin yanlış olduğu kisvesi bir döngü içinde geçer. Kendinizde bağışlayıcılığın saflığını bulamıyorsanız, hissettiğinizden fazlasını hissetmeyi dileyin. Ruh size birisini bağışlamak için yeni ve daha iyi nedenler vermeyecektir. Bunu size başka yolla gösterecektir.

Tanrı ve Ruh! Bugün yüreğim katı.
Bağışlayamadığım biri var.
Kendi acım yolu tıkıyor.
Bu katılığı al yüreğimden,
Yumuşaklığın sevincini hissetmeme izin ver
Huzuru bana geri ver ve üzüntünün enerjisini kaldır üzerimden.
Bağışlanacağım gibi gerçekten bağışlamamı sağla.
Amin.

89. Gün



Sevgimi göstermek için dua edeceğim.

Bu dua başkalarının da sizi olduğunuz gibi görmesiyle ilgilidir. Ruhsal yolda, kendinizi birçok noktada yücelmiş ve kutsal hissedersiniz. Hiç kuşku duymaksızın ruhun içinizde olduğunu bilirsiniz. Ama bunu başkalarına göstermek zordur. Bir aziz gibi mi davranmalısınız? Ailenizin, masalarını kutsal bir insanla paylaştıklarını fark etmelerini mi bekliyorsunuz? İyilik, iyi çalışmalarla kendisini gösterir ama ruh sevgiyle aktarılır. Kimseden hiçbir şey beklemeksizin içinizde hissettiğiniz vecd durumunu ifade edin.

Tanrı ve Ruh! Sevginizi benim aracılığımla gösterin.
Tüm istediğim ya da hep istediğim buydu.
Benimle gizli bir anlaşma yapın.
Yaşamımdaki birinin, temasınızı hissetmesine izin verin.
Onu benim hissettiğim gibi;
Özel, yumuşak, neşeli ve iyileştirici
Bu olduğunda beni değil
Sadece sizi görmesini sağlayın.
Kimse senin benim içimde, benimse senin içinde olduğumu bilmesi gerekmiyor.
Sırrımızı sonsuza kadar saklayacağız.
Amin.

90.Gün



‘Ben’ ve ‘Siz’ in ötesinde yaşamak için dua ediyorum.

Bu dua dünyada olmak ama onun için olmamakla ilgilidir. En değerli ilişki Tanrı’yla olandır çünkü diğer insanlarla ilişki kurduğunuzda onların içinde Tanrı’yı görürsünüz. Bugünün duası bu inayet halini dilemek içindir. Bu duayı dünyaya çok fazla bulaştığınızda, Tanrı ya da ruhun veya ruhunuzun birbirinden çok fazla uzaklaştığını hissettiğinizde kullanın. ‘Ben’ ve ‘Siz’ arasında olan en tatlı ve en yakın ilişkilerinizin aynı bütünlük ırmağında erimelerine izin verin.

Tanrı ve Ruh! Elimi eline almanı diliyorum.
Bu dünyayı gözlerinizden gördüm.
Başkalarını sizin sevdiğiniz gibi sevdim.
Evrene girdim ve yüreğimdekilerle oynadım.
Ama tüm bunların ötesinde, sizi özledim.
Sonsuzca benim olun.
Beni okyanusta eriyen bir damla gibi kabul edin.
Sonsuzluk dışında her şeyi öğrendim.
Benim kendimi size verdiğim gibi,
Onu da bana verin.

[Belgin ∞]

91.Gün



Sığınağımı ruhta bulacağım.

Sonsuzluktaki tek emin yerde.

Bu olumlama varlıkla ilgilidir. Yaşam ırmağı zevk ve acı kıyılarının arasından akar, akıntıya tekrar katılın ve o sizi tekrar ötelere taşıyacaktır. Gözünüz, Gerçeklik olan varlıkta olsun. Karşınıza ne çıkarsa çıksın, onun ne olduğunu gözlemleyin. Unutma, ne yoğunlukta olursa olsun olan şey sen değilsin. Sen o şeyin olduğu kişisin. ‘Ben’ kendi varlığında güvenlikte olduğunda dünya tüm korkuları yitirir.

92.Gün



Hep birbirimizin içinde yenileniriz, bu yüzden kimse ölmez.

Bu olumlama paylaşmayla ilgilidir. Ruhsal yol zaman ve uzayda ilerledikçe, onu tek bir beden, tek bir kişilik ve tek bir ego olarak yürürsünüz. Bunlar, yolculuğunuza başladığınızda üzerinize giydiğiniz, ancak sona ulaştığınızda üzerinizden çıkaracağınız giysilerdir. Eğer böyleyse, peki ya yolculuğu yapan kimdir? Ölüm anında kimlikleri karşılıklı değiştiriyor, bir başkasını almak için bir ‘Ben’i bırakıyorsak da, kaynakta sadece hareketsiz, sonsuz, hep aynı kalan, kendisinin her bir parçasına yaşam veren ama yine de hiçbir şey kazanmayan ya da kaybetmeyen, varoluş vardır. Sonsuz yenilenme döngüsünde sonsuzluk zerreniz bozulmaz. Varlığımızda yaşarken hiçbirimiz, hiç ölmeyiz.

93.Gün



İyileşmek kutsal olmaktır.

Kutsal olmak bütün olmaktır.

Bütün olmak tüm ben’lerin aynı ‘Ben’ olduğunu bilmektir.

Bu olumlama çok istemenin sona ermesiyle ilgilidir. Hindistan’da yüzyıllardır ruhun iki yüzü olduğu öğretilir. Bir yüz Tanrı’ya çevrilidir ve kendisini kutsal bilse bile doğum ve ölümü yaşar. Ölümsüz yüz Atman’dır; Doğumu kabul eden yüz Jiva’dır. Her ikisi de ruhun yönleri olmalarına karşın Jiva olmaksızın bedeninize girmek üzere Tanrı’yı ve sonsuzluğu hiç terk edemezdiniz, Atman olmaksızın da maddi dünya maskesinin altında kutsal bir şeyin yattığını. Sonlu olanda sonsuzluğu taşıyan, acının içinde mutluluğu, sise karşı berraklığı, çatışma yerine sevgiyi içeren lütufun yaratıcılığı beni hep şaşırtmıştır. Bizi hem doğan, hem de ölümsüz yapan, Tanrı’nın büyülü eylemidir. Bugün yanılsama görmüş olduğumuzu olumluyoruz. Büyü sizi çok eğlendirdi ama artık hilelerin nasıl işlediğini anladınız. Sonunda, Jiva dünyanın sunması gereken ruhu son damlasına kadar elde etti, artık bölünme yok. Jiva Atman’a katılıyor. Ruhun sadece bir yüzü var, tekrar ve sonsuza kadar.

[yeni bir hayat]

Canım, muhteşem bir kitapmış gerçektende ve çok büyük bir özveriyle,özenle paylaşılmış..Yine farkını hissettirdin..super

Son dönem forumu çok didikleyerek okuyamadığım için konuyu geç farketmişim..En kısa zamanda bu olumlamaları özümseyerek hayatıma geçirmeyi düşünüyorum..Paylaşımın için çok teşekkürler..

[sudem8]

hepsi harika yeni dualarımı oluşturdum sabahları okumak için ve gece yatarken...paylaşımiçin çok teşekkürler ellerine yüreğine sağlık.

[Belgin ∞]

yeni bir hayat Nickli Üyeden Alıntı

Canım, muhteşem bir kitapmış gerçektende ve çok büyük bir özveriyle,özenle paylaşılmış..Yine farkını hissettirdin..super

Son dönem forumu çok didikleyerek okuyamadığım için konuyu geç farketmişim..En kısa zamanda bu olumlamaları özümseyerek hayatıma geçirmeyi düşünüyorum..Paylaşımın için çok teşekkürler..

Ben teşekkür ederim Yeni bir hayat'cım. Bugün kitabı bitirdim, birazdan son günleri eklemeye başlıyorum. Çok nadirdir bir kitabı bitirdiğimde gözlerim yaşlansın ve üzüleyim ama bu kitap da yine başıma geldi.

Daha nice güzel paylaşımlarda yolumuzun kesişmesi dileğimle.
Sevgiler.

sudem8 Nickli Üyeden Alıntı

hepsi harika yeni dualarımı oluşturdum sabahları okumak için ve gece yatarken...paylaşımiçin çok teşekkürler ellerine yüreğine sağlık.

Değeriniz için ben teşekkür ederim Sudem'cim

[Belgin ∞]

94.Gün



Kötülük varlığın yokluğundan kaynaklanır.

Bu olumlama karanlık ve aydınlıkla ilgilidir. Nasıl ki ruhun iki yüzü vardır, doğa da bir bütündür. Bu iki yüzü, iyi ve kötü, yaşam ve ölüm, karanlık ve aydınlık olarak adlandırma alışkanlığındayızdır. Ama bu görüntü ne kadar inandırıcı olursa olsun, ikilik Maya ya da yanılsamayı sürdürmek için vardır. Doğan her şeyin ölmesi gerekir. Bu iki olay aydınlık ve karanlığın maddi sembolleri haline gelmiştir. Tanrı’nın sadece bir temeli, gerçekliğin varlık olan sadece bir yüzü olduğunu fark ettiğimizde yanılsama bozulur.

Varlıklar en derin düzeyde her şeyi doldurur. Ama eğer bunu biliyorsanız, yaşam ve ölümün draması inandırıcı olmaktan çıkar. Kötülük tanrısallığın gittiği yanılsamadan çıkar. Kendi içinde kötülüğün var olma iddiası yoktur. Ruhunuz varlığın her yerde olduğunu ve sizin de o varlık olduğunuzu ortaya çıkardığında yanılsama sona erer. Bunu fark edince, kimse tekrar kötülüğe sapmaz. Drama kendisini kullanılmaz duruma getirdiğinde kötülük eski bir rol halini alır.

95.Gün



Varlığımı neşeli bir oyun olarak ifade edeceğim.

Bu olumlama yaşamın gerçek amacıyla ilgilidir. Kötüden iyiye, zevkin acıya karşı dramasının çekiciliği sürdükçe yaşamın amacı mücadeledir. Ayrılıktan doğan ikilik, bir sahneleme olarak var olur. Drama o kadar zenginlikle doludur ki o sona erdiğinde biz ne yapacağız? Kazanacak ya da kaybedecek bir şey olmadığında tüm amaç yok olur mu? Çoğu insan ikilikten vazgeçme olasılığından çok korkar. Birinin bana samimiyetle bir zamanlar sorduğu gibi, ‘Işığa geri dönmek mi? Bana ölüm kadar tuhaf bir kısmet gibi görünüyor!’

İkilikten kaçtığınızda yaşamın amacı neşeli bir oyundur. Aslında amaç hep bu olmuştur. Duyularınız acının, mutluluğun bir başka biçimi olduğunu söyleyemez; onun zevkin karşıtı olduğunu söylerler. Ama bir kez kendinizin ruh olduğunu anlarsanız, oyun tanrısal bir hal alır. Işık kendisinden başka hiçbir şey olmadığını bilir. Bu yüzden kendisinin herhangi bir yönü neşeyle dolu olandan daha aşağı olsun? Zevkin terine, mutluluk ezeli ve ebedi bir duygudur, yaratılanın kendisinden saf memnuniyetinden doğmuştur.

96.Gün



Her şey ben ve benim olduğunda sadece sevgi vardır.

Bu olumlama egoyu tutsaklıktan kurtarmakla ilgilidir. Ego da tutsaklıktan kurtulur. Saf varlık olduğunuzu gördüğünüzde ayrılık sona erer. Siz ve ruhunuz arasındaki boşluk kapanır ve –aniden!-evrendeki her şey size ait olur. Bir anda egonun var oluş nedenini karşılarsınız, bunu onu yok ederek değil istediğini vererek yaparsınız. Bireysel ego, kozmik ego konumuna yükseltir. Her ne yöne bakarsanız bakın siz olan varlığı görürsünüz sadece. Deneyim egonun korku ve yalnızlığını paramparça eder. Belki ego tüm isteğinin Tanrı’nın sevgisi olduğunu görmek istemez ama sonunda görecektir. Ayrılığın iyileşmesiyle, sevgi gerçek duruma gelir ve bir daha geri alınamaz. Ego, yaşamın bir mücadele olduğunu amacınızı paylaştığı gibi şimdi de, neşeli bir oyun olan yeni amacınızı paylaşabilir. Aydınlığın ve karanlığın dramasının tamamıyla romantik bir komedi olduğu ortaya çıkar.