[bluemoon24]

Kılıç ve alev yutmanın büyük ustalarından Dan Mannix,

bu konuda 1951 yılında bir kitap bile yazmıştır. Mannix bu işi başarabilmek için

haftalar boyunca, günde en az bir saat, kesme ihtimali olmayan bir kılıç ile

çalıştığını söylüyor. Birinci problem yutkunma refleksinden çıkmış. Yine

haftalarca öğle yemeği yemeyerek, kılıç boğazdan girerken boğazın büzüşmesi

problemini halletmiş. Sonunda bir gün kılıcı sokarken boğazı gevşeyebilir hale

gelmiş. Mannix işin en zor yanını geçtiğini zannederken esas zorlukla

Adem Elma'sı denilen yerin arkasında karşılaşmış. Oradaki kıvrımı da geçmeyi

başardıktan sonra, kaburga kemiklerine de dikkat ederek, kılıcı kabzasına kadar

yutabilme yeteneğini kazanmış. Kılıç yutmayı evde kendi kendine

öğrenmeye kalkışmak son derece tehlikelidir. Hele bu numarayı yaparken konuşmayı

profesyoneller düşünmezler bile. Yutmadan önce ve sonra kılıcın steril hale

getirilmesi de çok önemli bir husustur. Çok az da olsa katlanabilir

kılıçları kullanan bazı hilebazlar ortaya çıkınca, Mannix kılıcı gerçekten

yuttuğunu ispatlayacak başka numaralara geçmiş. Özel olarak imal edilmiş, çok

ince kalınlıktaki, elektrik bağlantıları sadece bir tarafında bulunan, 'U'

şeklindeki bir neon tübü yutmuş. Elektrik verilip neon lambası yanmca, ışık

vücudunun dışından da görülmüş. Böylece bu tip şeyleri gerçekten yuttuğunu

ispatlamış. Mannix ve asistanları işi öyle geliştirmişler ki, kızgın,

kızarmış kılıçları yutma numaraları bile yapmışlar. Tabii önce asbest bir kılıç

kınını yutarak.



Ü-V-Y-ZŞ-T-USP-RN-O-ÖMJ-K-LH-I-İGE-FC-Ç-DBAY-ZU-Ü-VŞ-TSP-RO-ÖN