Sizin de fikirlerinizi almak istiyorum..

[-Elya-]

Şimdi söze nasıl başlasam bilmiyorum, tam anlamıyla anlatmak için üstünde baya düşündüm ve sonunda konuyu açmaya karar verdim.
Şimdi benim bir arkadaşım var. Bu arkadaşıma çok değer veriyordum ben, hemde herkesten çok.
Canımdan bi parça gibiydi, kardeşim gibi görürdüm.

O zamanlar ben s.f. ile yaşadığım dertleri falan anlatırdım ona.
O beni hiç dinlemezdi, başka bir şeyle ilgili konuşurdu, derdimi dinlemeyen, bencilin tekiymiş sonradan anladım. Bi gün yine çok kötü bi günümdü, anlattım böyle böyle diye.. Yine geçiştirdi hiç yardımcı olmadı. Bi de yaz tatilinde ben onun halini hatrını sormasam hiç selam vermezdi. Bugün ben artık içimde tutmaktan sıkıldığımı anladım.Saf yerine koyulmaktan hiç hoşlanmam, bu yüzden gittim ve dedim ki ''Sen çok bencilsin, ben derdimi anlatırken bile beni dinlemedin.Benim tek istediğim fedakar olman, dostluklarda en önemli şey benim için fedakarlıktır. Bu da sende yok, üzülme ama dost acı söyler..'' dedim.
Yine geçiştirdi beni. Bende onu hayatımdan sildim, hemde hiç düşünmeden.
Şimdi biraz pişmanlık bastı, silmese miydim diye. Çünkü çok şey yaşadık, zor zamanımda yanımda olmaya çalışmadı belki ama bilmiyorum tuhaf hissediyorum. Bencil, kendinden başka kimseyi düşünmüyordu belki de, ama ben her zaman kendimi suçladığım gibi yine suçladım. Önceden olsa hayatta silemezdim, ama bu sefer sildim, gerçekten ben bile şaşırdım.

Sizce doğru mu yapmışım? Bana değer vermediğini düşündüğüm için sildim, ama yine de kötü hissediyorum..
O'nu hiç düşünmeden silecek bi cesareti buldum ama kötü hissetmeye çare bulamadım hala.
Belki pek önemli değil, zamanla unuturum, ama şuan bile takmamayı, önemsememeyi ve doğru yaptığımı kendime kanıtlamayı istiyorum..

[heromaster]

Aslında yaptığın doğru ama biraz sert bir usulde olmuş..:))
Kendinin hayrı için başkalarını terk etmen doğal bişeyy... Yaptığın şeyi kanıtlamana gerek yok... zaten olan olmuş...bu olayın olması senin mutluluğun için gerekiyormuş demekki
Derin bir nefes al ve artık ânı düşün ve hayatı yaşamaya devam et...

Sevgi ve huzurla..

[huriye_89]

benzer şekildde bi olay ben de yaşadım bundan yaklaşık bir yıl önce filan. onun beni önemsediğini düşünürdüm hep ama bir olayla ilişkimiz tamamen başka bi boyuta geçti ve asllında onun için "yok olduğumu" anladım,anında hayatımdan sildim. alışmak kolay olmadı hala anılarımız aklıma gelir ama artık eskisi gibi canımı yakmıyo. ben inanıyorum ki;bir insanın hayatımıza girmesi de hayatımızdan çıkması da tesadüf değildir hiçbir zaman. o yüzden kendini bu duruma odaklama bence.eminim o yeri dolduracak çok daha iyi insanlar çıkar karşına.

[-Elya-]

heromaster Nickli Üyeden Alıntı

Aslında yaptığın doğru ama biraz sert bir usulde olmuş..:))
Kendinin hayrı için başkalarını terk etmen doğal bişeyy... Yaptığın şeyi kanıtlamana gerek yok... zaten olan olmuş...bu olayın olması senin mutluluğun için gerekiyormuş demekki
Derin bir nefes al ve artık ânı düşün ve hayatı yaşamaya devam et...

Sevgi ve huzurla..

Ben sert olduğunu düşünmüyorum neden mi çünkü söylediğimde bile önemsemedi şuan doğru düşünemiyorum falan dedi ve onu demeseydi başka bişey söyleseydi davranışım aynı olmazdı. Yani onun için hiç bi anlam ifade etmediğimi düşündüğüm için sildim ben, bencil olsa bile yüzüne vurmazdım.
O tartışmayı tetikledi bende devam ettim. Bunu yaparken 1 saniye durup da düşünmedim bile.
Ben eskiden biri beni silse kendimi suçlar dururdum.Bu zamana kadar da silmediğim için şimdi kendimi suçluyorum.
o benim verdiğim değeri haketmiyordu ki. - böyle de bakmak lazım olaya.
Saygılar...

huriye_89 Nickli Üyeden Alıntı

benzer şekildde bi olay ben de yaşadım bundan yaklaşık bir yıl önce filan. onun beni önemsediğini düşünürdüm hep ama bir olayla ilişkimiz tamamen başka bi boyuta geçti ve asllında onun için "yok olduğumu" anladım,anında hayatımdan sildim. alışmak kolay olmadı hala anılarımız aklıma gelir ama artık eskisi gibi canımı yakmıyo. ben inanıyorum ki;bir insanın hayatımıza girmesi de hayatımızdan çıkması da tesadüf değildir hiçbir zaman. o yüzden kendini bu duruma odaklama bence.eminim o yeri dolduracak çok daha iyi insanlar çıkar karşına.

Ben bu zamana kadar dayandım belki değer verir,belki biraz bencilce davranmayı bırakır diye. Ama ne zaman tartışma olsa ben haklıyım diyen,bu yüzden de tartışmayı büyüten biriydi.Çok bencildi.Ben öyle olamadığım için ''içimde kalmaması'' için açık açık söyledim her şeyi.Mesela her lafında yalan olduğunu düşünürdüm çünkü sanki geçiştirmek için böyle söylüyo gibime gelirdi.. Artık dayanamadım ve söyledim,ondan beklediğimse neydi biliyor musun?Özür dilerim vs. demesi..Ama o hiç bişey demedi,kendini de savunmadı bende anladım,demekki gerçekten öyleymiş.Kendini bile savunmaktan aciz.Belki de gerçekten söyleyecek bişeyi kalmamıştı.İnsanın kendini bilmesi de güzel bişey.

[huriye_89]

o bizim beklediğimi özür gibisinden sözler gelmez boşuna bekleme. çünkü o da kendince haklı. ama "kendince". insanoğlu işte.o yüzden çok takılma bu mevzuya. bırak herkes hayatına baksın. hayat devam ediyo sonuçta.

[gökçe y.]

bence yanlış bir şey yapmamışsın.
Bir İngiliz atasözü (ya da Amerikan emin değilim, her neyse):

"A friend indeed is a friend in need" Yani gerçek, hakiki arkadaş ihtiyacın olduğunda yanında olandır gibi bir şey...

[gökçe y.]

huriye_89 Nickli Üyeden Alıntı

o bizim beklediğimi özür gibisinden sözler gelmez boşuna bekleme. çünkü o da kendince haklı. ama "kendince". insanoğlu işte.o yüzden çok takılma bu mevzuya. bırak herkes hayatına baksın. hayat devam ediyo sonuçta.

katılıyorum, bence de...

Yanlış yapmışsın arkadaşım. Ve bu yanlışı vicdanın sana söylediği halde, onu duyduğun halde duymamaya çalışıp kendini resmen kandırıyorsun. Vijdan yalan söylemez.

Bencilliği sen yapmışsın, farkında değilsin.

Git özür dile geri getir onu. Sen özür dileyeceksin.

Ne yani, çevrende bulunan herkesin sana yardımcı olma zorunluluğu mu var? Bu bir çıkar meselesi mi? Sana zarar mı veriyor ki?

Sevgi nerede?

Her hangi birini olduğu gibi sevemiyor musun?

[-Elya-]

bir damla deniz Nickli Üyeden Alıntı

Yanlış yapmışsın arkadaşım. Ve bu yanlışı vicdanın sana söylediği halde onu duymamaya çalışıyorsun. Vijdan yalan söylemez.

Git özür dile geri getir onu. Sen özür dileyeceksin.

Ne yani, çevrende bulunan herkesin sana yardımcı olma zorunluluğu mu var? Bu bir çıkar meselesi mi? Sana zarar mı veriyor?

Sevgi nerede?

Her hangi birini olduğu gibi sevemiyor musun?

Bana değer vermediği için sildim diyorum, sevgi fedakarlık istemez mi peki?
Ben eğer birini seviyorsam her türlü yanında olurum. Yardımcı olamasam bile dinlerim.
Ama o 1 yıl görüşmesek bile gelip halimi hatrımı sormazdı biliyorum. Hep ilk adımı ben attım hep ben bu dostluğun sağlam durmasını sağladım.
Hep ben, hep ben diyorsun dersen de hayır öyle bişey de değil o beni sildiğinde ben belki de yüzsüzlük yapıp onu geri ekledim.
Bi tartışma olunca hemen silerdi yüzüme bakmazdı ama ben özür dileyip geri eklerdim. Evet yaptım bunu.
Onu kaybetmemek için elimden geleni yaptım.

Çıkar gözetiyorsun belki, ama hiç alakası yok. Dost dediğin, iyi gününde de yanında olur, kötü gününde de.

Sen birine değer veriyorsun, onu her sıkıntısında dinliyorsun.. ama sen sıkıntını anlatınca onun umrunda olmuyor. Bu mudur yani? Onun yaptığı çıkar değil mi şimdi? Bu mu dostluk anlayışın?

Sanırım, değer yargılarımızın uyuşmaması nedeniyle bu konuda anlaşamayız.

Bu sorun değil. Bu sadece bir fikirdi. En azından böyle de bir fikrin olabileceğini görmüş oldun sadece.