[csk]

Tresor'a aynen katılıyorum. Pes yani.. bu kadar mı olur Avni. süpersin. gerçekten yazıyor musun bilmiyorum ama kesin kitap vb. birseyler yazmalısın.

aslında avni gibi kimseye ben ölüyorum demeden sessiz sedasız gidemezdim herhalde. adım gibi coşkun coşkun yaşadım. coşkun bir ırmak gibi nasıl çağladımsa , sessiz sakin durgun bir göl gibi ölemezdim herhalde. ölüm benim için olsa olsa yolumun bir uçurumun kenarında son bulması ile sularımın bir çağlayan olup denize dökülmesi olabilir gibi geliyor. sonsuz gibi geçen bir düşüş sonrasında kendinden daha büyükbir varlığın içine katılacağımı bilerek huzur bulurdum belki ama dalgalarla yaşamaya da devam ederdim.

bu yüzden tanıdığım herkesi arar, onlara ben ölüyorum hakkınızı helal edin derdim. kesin ağlardım. hatta belki karşılıklı ağlaşırdık telefonda ya da yüzyüze isek sarılarak ağlardık. o kişinin yanından ayrılmak zor gelirdi herhalde. ama gitmem görmem gereken başkaları da var elbet. belki onları da katardım peşime.. kartopu gibi yuvarlandıkça büyürdük hepbirlikte ve ömrümün yettiği son anda sevdiklerimin arasında ölürdüm.

yaaa bu çok kötü bir konu... şimdiden gözlerim doldu içim titredi.. Allah herkese hayırlı bir son nasip etsin..