[ecemre]

1.BÖLÜM

Evren bolluk içindedir. Bir kişinin içten isteyeceği her şeyi fazlasıyla veren "Bereket Boynuzu"dur. Böyle bir evrene kıtlıktan korkmanın gereği yoktur. Sadece korku ve şüphe dolu insanlar yoksul olabilir, dünyada bağımlılığı ve yoksulluğu sürekli kalıcı kılabilirler.

Kendini gözle kim olduğunu bul.
Bir bütün içinde olmamanın eksikliği, insanı cehalet, korku ve kendi kendini imha etmeye mahkum eder ve onu hastalıklara, çöküşe,saldırganlığa, acımasızlığa ve dış dünyada savaşmaya kadar götürür.
Dünya senin onu düşlediğin gibidir. O bir aynadır. Dışarıda kendi dünyanı bulursun, yarattığın düşlediğin dünyayı.
Dışarıda kendini bul! Git ve kim olduğunu gör.
Diğerlerinin, senin içinde taşıdığın yalanın, uzlaşmanın, cehaletinin yansıyan görüntüleri olduğunu keşfedeceksin.
Değiş...ki dünya değişsin.
Beter bir dünya yaratıyorsun, sonra da kendi yarattığın şeyden,kendi eserinden dehşete düşüyorsun. Dünyanın nesnel olduğunu düşünüyorsun...oysa dünya senin onu düşlediğin gibidir. Git, dünyaya gir ve bunlarıkabullen... Kendi içindeki yoksullarla, zorbalarla, toplum dışına atılmışlarla tanış.Onları kabullen! Sakın onları görmezden gelme ve sakın suçlama. Dünyana teslim ol.Git ve tarattığın şeyi bilinçli olarak kabullen.

Özgür olmayı, her türlü kısıtlamadan uzak bir özgürlüğü düşle. İstediğin her şey elde edebilmekten kendini alıkoyan tek kişi sensin! Düşle...Düşle...Hiç durmadan düşle.
'Düş' var olan en gerçek şeydir.

'Ölmek'kişinin vizyonunu bütünüyle altüst etmesidir. 'Ölmek'hüzünlerin yönettiği kaba saba bir dünyadan yok olmak ve daha üst bir düzeyde ortaya çıkmaktır.

Kişi, başına gelen durumlara karşı tavrını değiştirdiğinde, başına gelecek olayların doğası da zamanla değişecektir.