yeni bir hayat Nickli Üyeden Alıntı (Mesaj 337200)

Evet bu tarz ebeveynler, hayati kararlarınızda karşınıza dikilirler adeta..Hiçbir zaman kendiniz olamazsınız.Mesleğiniz,evliliğiniz,arkadaşlarınız hatta çocuk yapma kararınız bile onların onayıyla olmalıdır.Tabii ki bu senedin bedelini de çok ağır ödersiniz..Bunun farkına varabildiyseniz eğer, çok çetin bir mücadele bekler sizi..Hem de ne mücadele,kendiniz olma savaşı..Bu durumu yaşayan biri olarak yıllarca verdiğim mücadelenin meyvelerini artık toplamaya başladığımda, hayatın daha yaşanılası olduğunu anlamak bambaşka bir duygu..aldığım kararlara saygı duymaları aslında onları da rahatlatıyor.Arada ufak sitemler olsa bile..

melinaa Nickli Üyeden Alıntı (Mesaj 337269)

melinaa Nickli Üyeden Alıntı (Mesaj 337269)

1- Eğer anne gergin, mutsuz ve çaresiz hissediyorsa kendini bebek bunu hisseder. Yaşamsal güven alanı zedelenir. Devreye sürüngen beyin girer. Çocuk kendini istenmeyen bir varlık olarak algılar. Matrix buna göre oluşur. Kendini çevresindekiler için feda eden biri olur çıkar. Ancak böyle olduğunda kendini yaşamsal düzeyde güvende hisseder.

Annem hala böyle davranıyor.Hayatında her ne olmus olursa olsun ona göre dünyanın en büyük sorunu.En küücük olayları bile abartıp günlerce basına gelenlerle kendini harap ediyor.Basına gelen olayları bütün arkadaslarına anlatır aglar acındırır kendini .O kadar ısyan ediyorkı bazen sozlerıne dıkkat edıyorum hala nasıl ayakta kaldıgımızı anlamıyorum.Cok konusmaya calıstım elımden gelenı yaptım ama bıldıgı yoldan sasmadı.Basına her türlü hastalık geldi.Bir yıl icinde ıkı kez beyin amelıyatı gecirdi.Kendimi bildim bileli böyle.Ne zaman kendimi toplamak ıstesem dort elle sarılsam birseylere olumlu yonlerden baksam degismek istesem gün icinde devamlı bırlıkte oldugumuzdan ve cok sevdıgımden cok etkisi altında kalıyorum.Artık ben annesiyim o cocugum oldu.Rollerımmız degisti..