[Belgin ∞]

6/5

Alt-kişilikleriniz orada sizi beklemekteler, içinize yönelip onlara yeniden sahip çıkın. Onlar dikkat ve kabullenmekten başka bir şey istemiyorlar. Onlar sizin geçmişinizin değil, geleceğinizin sesleridir. Onlar ister tanıdığınız birinin formunda, ister gölgemsi bir figür şeklinde gelsinler, daima size rehberlik yapmak, sizi kucaklamak ve rahatlatmak için orada olacaklardır. Eğer kendinize dostluk eli uzatırsanız, kendi benliğinizi kaybetme ya da diğerlerini kaybetme kısır-döngüsünü kırabilirsiniz. Keşfedeceğiniz şey bizim hiç kimseyi kaybetmediğimiz olacak: ilişkilerimiz sadece form değiştirirler. Birisi fiziksel olarak orada olmayabilir, ama daima orda, içimizde olacaktır. Kendinizle ilgili nefret ettiğiniz her şeye yeniden sahip çıkarak, içinizde tüm evrene ulaşabileceğiniz bir dünya açarsınız.

Her bir alt kişiliğin size verecek bir armağanı vardır. Her veçheniz, ondan hoşlanın ya da hoşlanmayın, yaşamınıza yararlı olabilir. Sadece karanlığın olduğunu düşünmek kendinizi aldatmaktır. Her parçamızda ve evrenin her parçasında ışık vardır. Armağanlarımızı bulmamak hayatın olağanüstü tasarımını reddetmektir. Ruhumuz bu değerli dersleri öğrenmeyi özler. Bizim ruhumuzun yolculuğunu yargılamayı bırakıp, insanlığımızın tasarımına ve ebedi iyiliğe güvenmemiz gerekir. ‘Her şey gelişmek zorundadır, yoksa ölür.’ Diye kadim bir deyiş vardır. Bizim en yüksek amacımız deneyimlerimizden öğrenip gelişmek ve ilerlemektir. Bir kez özelliklerimizin yararını elde ettiğimizde, arzu ettiğimiz deneyimleri seçmekte özgür oluruz.

ALIŞTIRMALAR

Bu alıştırmayı bir yürüyüşten ya da banyodan sonra, çok gevşemiş bir haldeyken yapın. İçsel seslerinizle karşılaşacağınızdan, zihninizin mümkün olduğunca sessiz olması gerekir. Bu alıştırmayı sabah erkenden ya da yatmadan önce de yapabilirsiniz. Gevşemiş bir ruh hali yaratmanıza yardımcı olması için yumuşak bir müzik koyun ve güzel kokulu bir mum yakın. Gözlerinizi kapatın ve nefesinizi izlemeye başlayın. Uzun, ağır, derin nefesler alın; zihniniz sessizleşene dek bunu dört-beş kere yapın.

Şimdi büyük, sarı bir otobüse bindiğinizi hayal edin. Otobüsün ortasındaki bir sıraya oturun. Uzun zamandır beklediğiniz bir geziye çıkacağınız için heyecanlısınız. Otobüsün berrak, güzel bir günde yolda ilerlediğini imgeleyin. Siz orada oturmuş kendi işlerinizi düşünürken, birisi arkadan hafifçe omzunuza vuruyor. Dönüp bakıyorsunuz ve karşınızda duran kişi şöyle diyor: ‘Merhaba ben senin alt-kişiliklerinden biriyim, ve bu otobüsteki diğer kişiler de senin alt-kişiliklerin. Neden şimdi kalkıp otobüste kimlerin bulunduğunu görmek için dolaşmıyorsun?’ Siz oturduğunuz yerden kalkıp otobüste boydan boya dolaşıyor ve sıralarda oturan o farklı insanlara bakıyorsunuz.

Karşınızda her türde insan görüyorsunuz: uzun boylu insanlar, kısa boylu insanlar, gençler ve yaşlılar. Orada garip görünümlü insanlar, evsiz barksız berduşlar, hayvanımsı görünümlü varlıklar bile olabilir. Sizinle birlikte o otobüste her ırktan, renkten ve inançtan insan vardır. Bazıları sizin dikkatinizi çekmek için el sallıyor, diğerleri köşelerinde sessizce gizleniyor olabilirler. Koridorda yürümeyi sürdürün, yavaş yavaş otobüsteki tüm kişilikleri gözünüzde canlandırın. Şimdi otobüs sürücüsü alt-kişiliklerinizden birinin sizi otobüsten indirip yakındaki parkta bir yürüyüşe çıkarması için otobüsü durduruyor. Şimdi durun ve alt-kişiliklerinizden birinin gelip elinizden tutarak sizi otobüsten indirmesine ve o parka götürmesine izin verin.

O kişinin yanına oturup ona ismini sorun. Ona ayrıca hangi özelliği temsil ettiğini sorun. Örneğin, eğer öfkeli biriyle karşılaşırsanız, ona Öfkeli Alfred ya da Ann adını verebilirsiniz. (siz istediğiniz adı seçebilirsiniz.) Eğer bir isim duymazsanız, siz o kişiye bir isim verin. İhtiyaç duyduğunuz kadar zaman ayırın. Bu kişinin nasıl giyindiğine ve göründüğüne dikkat edin. O nasıl kokuyor? Onun ruh haline ve beden diline dikkat edin. Derin bir nefes daha alıp, ‘Bana vereceğin armağan nedir?’ diye sorun. Armağanı aldıktan sonra ‘Bütün olmak için neye ihtiyacın var?’ ya da ‘Psişemle bütünleşmek için neye ihtiyacın var?’ diye sorun.

Her bir yanıtı işittikten sonra bu kişiye, ‘Bana söylemen gereken başka bir şey var mı?’ diye sorun. İşiniz bittiğinde bu kişiyi kabul ve tasdik edin ve onu yine otobüse götürün. Hazır olduğunuzda, gözlerinizi açın ve o alt-kişiliğinizden aldığınız mesajları yazın. Sonra günlüğünüzü çıkarın ve en az on dakika boyunca deneyiminiz hakkında yazın.

Alt-kişiliğinizden ihtiyaç duyduğunuz tüm yanıtları almadıysanız kaygılanmayın. Onların tüm mesajlarını işitmek zaman ve uygulama gerektirir. Bunu tekrar yapmam üzere kendi kendinize bir zaman saptayın. Bu sizin kendinize teslim olmanızı gerektiren bir alıştırmadır, bu yüzden bu işlem için güvenli bir ortam yarattığınızdan emin olun.

[Belgin ∞]

7/1

KENDİNİZİ YENİDEN YORUMLAMAK

Şifalandırılmadan bırakılırsa, geçmişimiz yaşamımızı yıkıma uğratır. O bizim kendimize özgü armağanlarımızı, yaratıcılığımızı ve yeteneklerimizi gömer. Ve bu yanlarımıza sahip çıkmazsak, onlar içimizde durağanlaşıp atıl hale gelirler: biz onları dünyamızla uyum içinde değil, dünyamıza karşı kullanırız. Biz dünyanın bizi deli ettiğini, dünyayı değiştirmek istediğimizi, eğer dünya farklı olsaydı hayallerimizi gerçekleştirebileceğimizi düşünürüz. Oysa değişmesi gereken bizizdir. Biz ısrar etmediğimiz için, içimizdeki Tanrı kuvvetini onurlandıramadığımız için, kendimize kendimizi gerçekten arzu ettiğimiz gibi ifade etme özgürlüğü vermediğimiz için kendimize kızarız.

Bizi çocukken baskı altında tuttukları, ezdikleri için anne babamıza kızdığımızı düşünürüz. Aslında bu baskıyı sürdürdüğümüz için kendimize kızarız. Sanki uzun bir zaman önce birisi bizi bir kafese koymuştur ve kafes yıllardır orada olmamasına rağmen biz hala onu hayali duvarlarına karşı savaşırız. Kafes bizim kendi kendimize yüklediğimiz sınırlamalar, kendimizden kuşkumuz ve korkumuzdur. Bize hayallerimizi gerçekleştirmenin peşine düşmenin zor bir iş olduğu öğretilmiştir. Her gün hayallerimizin peşine düşmediğimizi bilerek yaşamanın daha da zor olduğunu anlamış olabiliriz. Biz arzusuz kalmışızdır, oysa arzu tüm ruhsal potansiyelimizi gerçekleştirmenin anahtarıdır. Biz umutsuz bir halde kalmışızdır, bu umutsuzluk yavaş yavaş artar ve kendini bedenimizde hastalık ve psişemizde hiddet olarak belli eder. Eğer biz geçmişle barışmaya gönüllü değilsek, bu umutsuzluğu ve hiddeti geleceğe doğru da peşimizden sürükleriz.

Geçmişinize açıkça bakma ve başkalarına verdiğiniz, projekte ettiğiniz, sahiplenmediğiniz veçhelerinizi geri alma gücü sizin içinizde bulunur. Yapmanız gereken tek şey gözlerinizi kapatıp içinize dönmek ve sormaktır. İhtiyaç duyduğunuz güç oradadır, ama o ancak yaşamınızı değiştirme arzunuz aynı kalma arzunuzdan daha güçlü olduğunda ortaya çıkacaktır. Yaşam koşullarımız yüzünden başkalarını suçlamak daima daha kolaydır. Biz kendimizle teması yitirdiğimizde tanrısallığımızla da teması yitiririz ve kendimize güvenmediğimizden diğer insanların da güvenilmez olduklarına inanırız. Bazı insanlar için geçmişin acısı o kadar büyüktür ki, onlar geçmişle başa çıkabilmelerinin tek yolunun onu suçlamak ve yadsımak olduğuna inanırlar. Eğer Şimdi’nizi değiştirmek istiyorsanız geçmişinizi kucaklamalısınız. Eğer arzularınızı gerçekleştirmek istiyorsanız, dünyanızda vuku bulan her şeyden sorumlu olmalısınız.

[Belgin ∞]

7/2


Eğer bir başka insanın geleceğini görmek istiyorsanız, genelde yapmanız gereken tek şey onun geçmişine bakmaktır. Geçmiş bizi gelecek için umut edebileceğimiz tüm şeyin şimdi sahip olduğumuz şeyin bir çeşitlemesi olduğu sonucuna varmaya götürür. Bu çoğu insanı yollarında durdurur. Bu onların görüşünü bulanıklaştırır ve hayallerinin kayıp gitmesine yol açar. Çevrenize bakın, çoğu insanın aynı kaldığını göreceksiniz. Onların yaşamlarına şimdi bakın ve yirmi yıl sonra tekrar baktığınızda ilk temada sadece hafif bir değişiklik ya da çeşitleme göreceksiniz. Bizim çekirdek meselelerimiz, onlar ister cinselliğe, ister zenginliğe, ister ilişkilere, sağlığa ya da kariyere dayansınlar, genelde yaşamımız boyunca egemenliklerini sürdürürler. Geçmişimiz söylediğimiz, gördüğümüz ve yaşadığımız şeyi şekillendirir. Bazılarımız sadece kendi geçmişimizi değil, anne-babamızın geçmişlerini de peşimizden sürüklüyoruz. Acı kuşaktan kuşağa aktarılır ve eğer onu sorgulamazsak bu kısırdöngüyü asla kıramayız.

Biz daima ailemize ve çocukluğumuza bağlı olan çekirdek inançlarımız yüzünden bazı yanlarımızı dışlamaya, onları sahiplenmemeye başlarız. Anne-babamızın yaptıkları ve yapmadıkları şeyler yaşamımız üzerinde büyük bir etkiye sahiptir. Öğretmenlerimizde bugünkü kimliğimize katkıda bulunmuşlardır. İki, altı ya da sekiz yaşındayken yaşadığınız acı bilincinizin yüzeyinin hemen altındadır. O dönüşüme uğratılıncaya dek daima orada bulunup yaşamınızı yönetecektir. Çoğumuz onları bilinçli olarak seçip seçmediğimizi görmek için çekirdek inançlarımızı asla araştırmayız. Ben her hafta ressam olmak ya da kitap yazmak isteyen insanlarla karşılaşıyorum, ama onlar bu arzularını gerçekleştiremeyeceklerinden eminler. Onlara bunun nedenini sorduğumda, bana yeterince yetenekli ya da eğitimli olmadıklarını söylerler. Onlar hayallerine değil, bu nedenlerine güvenirler. Ve biz onların inançlarının kökenini araştırdığımızda, çoğu kez, sevdikleri birinin onlara hayallerini gerçekleştirmeye muktedir olmadıklarını söylediğini öğreniriz. Onlar bu fikri asla sorgulamadıklarından, onun kapanına kısılırlar. Onlar kalplerinin arzusuna erişmeyi denemezler bile.

Yaşamımızı yöneten çekirdek inançlar şöyle bir ses verir: ‘Ben bunu yapamam. Böyle bir şey benim başıma asla gelmeyecektir. Ben bunu hak etmiyorum. Ben yeterince iyi değilim.’

Biz birçok inancı bilinçsiz olarak ailemizden alırız ve geriye kalan yaşam seçimlerimiz bu inançlar tarafından renklendirilir ve bu arada biz hiç ‘Bu inanç beni güçlendiriyor mu?’ diye sormayız. Biz çoğunlukla, aile üyelerimizin izinden gider, onların yolunu izleriz. Eğer benimsemediğimiz realite sizi mutlu ediyorsa bu iyidir, ama eğer etmiyorsa bunu sorgulayın. Önyargı kuşaktan kuşağa aktarılır. Acı aktarılır. Suçluluk duygusu aktarılır. Utanç duygusu aktarılır. Sorunlarınız sizin kendi sorunlarınız mıdır, yoksa onları önceki kuşaklardan miras mı aldınız?

[esen27]

ahh o çekirdek inannçla okadar çok çalışıyorumki
onu başaracağım
saygılar
zaten o değişince zanediyorum her şey değişecek

[Belgin ∞]

7/3(7/1 ve 7/2 bir önceki sayfadadır.)



Bir çok insan ana babası gibi olmayacağına karar vermiştir. Ama, ana babamızın olumlu ve olumsuz niteliklerini massederek yıllar geçirdiğimizi kabul ve tasdik etmek zorundayız. Kendi geçmişleri göz önüne alınırsa, anne babalarımız yapabileceklerinin en iyisini yaptılar. Biz yetiştirilme biçimimizi değiştiremeyiz ve deneyimlerimizdeki dersleri bulmaya gönüllü olduğumuzda, her olayın bize öğrenip gelişme konusunda bir fırsat sağladığını görebiliriz. Aile bireyi tarafından yıllarca cinsel olarak taciz edilmiş olan bir arkadaşım bana şöyle demişti: ‘Geçmişte yaşadığım tüm bu taciz için Tanrı’ya şükrediyorum, çünkü böylece dünyadaki en becerikli insanlardan biri oldum. Ben buraya geçmişimin tüm acısı ve taciziyle nasıl başa çıkacağımı öğrenerek eriştim.’

Tüm olumsuz olaylar kılık değiştirmiş nimetlerdir. Bazılarımız kötü şeylerin hiçbir iyi nedenden ötürü olmadıkları illüzyonu altında yaşamayı seçeriz. Ama, acının bir amacı vardır. O bize öğretir ve yüksek bilinç düzeylerine doğru yol gösterir. Bir gece beş-altı genç adamın kumsalda tutuklanıp kelepçelendiğini gördükten sonra, meditasyon yaparken Tanrı’ya ‘Neden bu harika yaz gecesinde bu gençler kumsalda bir yangın çıkarmak zorundaydılar ki?’ diye sordum. İçimden gelen bir ses bunun o genç adamları tekrar Yuva’ya yönlendiren Ruhun işi olduğunu söyledi. Onların başlarını derde sokmaları, içlerindeki Tanrı kuvvetinden gelen bir uyanış çağrısıydı. Hapishanelerde siz, çoğunlukla, yüzlerce sert genç adamın kutsal kitaplarını okuduklarını ve dini ayinlere katıldıklarını görebilirsiniz. Yetişkinlik saatlerinin bir saatini bile ayırıp Tanrı hakkında düşünmemiş olan bu adamlar şimdi yanıtları bulmak için ruhlarını araştırmaktadırlar. Hayatta karşılaştığımız zorluklar tutkumuzu boğan ve bizi ruhsal merkezimizden uzak tutan bir geçmişten özgürleşmemize yardımcı olan içgörüler sağlayabilirler.

Kadim bir öğreti, ‘Dünya akıllı olanlar için bir öğretmen, aptal olanlar için ise bir düşmandır.’ der. Hiçbir olay kendi başına acı verici değildir. Bu tümüyle bir perspektif meselesidir. Her an Dünya’da olup biten her şeyin olması gerektiği gibi vuku bulduğunu anlamak önemlidir. Hata diye bir şey yoktur. Kaza ya da raslantı diye bir şey yoktur. Dünya semavi bir gökyüzü ve dipsiz bir kuyudur. Biz birine sahip olmadan diğerine de sahip olamayacağımızı anladığımızda, dünyayı olduğu gibi kabul etmek kolaylaşır. Ben geriye dönüp kendi yalanlarla, incinmeyle, acıyla ve uyuşturucuyla dolu geçmişime bakıyorum. Ama, tüm bu deneyimler olmasaydı, bugün öğrettiğim gibi öğretemezdim. Geçmişimdeki her olay, uykusuz her gece, her gözyaşı beni ruhsal yolculuğumu gerçekleştirmeye biraz daha yaklaştırıyor. Hiç kimse benim söylediğim şeyi onu söylediğim şekilde söyleyemez. Hiç kimse benim yaptığım şeyleri onları yaptığım şekilde yapamaz. Ben benim ve siz sizsiniz. Her birimiz kendimize özgüyüz, benzersiziz ve hepimiz kendimize ait özel bir yolculuğu sürdürüyoruz...

[Belgin ∞]

7/4



Geçmişinizden bilgelik ve özgürlük kazanabilmek için yaşamınızda vuku bulmuş tüm olayların sorumluluğunu üstlenmek kendi kendinize, ‘Bunu ben yaptım.’ Diyebilmek anlamına gelir. Dünyanın size bir şeyler yapması ile sizin kendinize bir şeyler yapmanız arasında büyük bir fark vardır. Yaşamınızda vuku bulan olayların ve bu olayları yorumlayışınızın sorumluluğunu üstlendiğinizde, siz bir çocuğun dünyasından çıkıp bir yetişkinin dünyasına girersiniz. Yaptıklarınızın ve yapmadıklarınızın sorumluluğuna sahip çıkarak, ‘Neden ben?’ yaklaşımını, ‘Bu benim başıma geldi, çünkü benim bir dersi öğrenmem gerekiyordu. Bu benim yolculuğumun bir parçasıydı,’ yaklaşımına dönüştürebilirsiniz.

Nietzche’ye göre, geçmişimizin yok olmasını dilemek, kendimizin yok olmasını dilemektir. Geçmişimizle uzlaşıp barışana dek hayatımızı belli bir yönde yönlendirmek neredeyse olanaksızdır. Hayatımızda vuku bulan her önemli olay dünyaya ve kendimize bakışımızı değiştirir. Tüm geçmişimizi yeniden gözden geçirmek, genelde baş edilemez bir şey olarak görülebilir. Ama, o sürecin gerekli bir parçasıdır. Geçmişimiz yol gösteren ve öğreten bir nimettir ve o olumsuz olduğu kadar çok olumlu mesaj da taşır.

Acımız bizim en büyük öğretmenimiz olabilir. O bizi kendi başımıza asla gitmeyeceğimiz yerlere götürür. Kaç insan, ruhunun yolculuğunu bulup gerçekleştirebilmek için yirmi yılını acı çekerek geçirmeyi seçer? Eğer ben o kadar acı çekmeseydim, hala Miami Plajı’nda bir yarış teknesinin güvertesinde zil zurna sarhoş bir halde güneşlenerek kendimden söz ediyor olabilirdim. Olumlu ve olumsuz her şey beni bugün bulunduğum yere getirdi. Şimdi sahip olduğum şeye sahip olabilmek için tüm o acıyı tekrar çekmeyi seçer miydim? Yanıtım evettir! Ben geçmişimi ve çektiğim tüm acılarımı kutsuyorum. Ama, karanlığımı benimseyip kucaklamadan önce ondan nefret ediyordum. Çektiğim acıya içerliyor ve acı çekmez görünen insanlara da içerliyordum. Eylemlerimin sorumluluğunu kabul etmem uzun bir zaman aldı. Hiçbir şeyin sorumluluğunu almamak için çok uğraştım. Ancak hayatımın daha iyi bir versiyonuna bakmaya hazır olduğumda Tanrı’nın bana bir şey öğretmeye çalıştığını ve ancak o karanlıktan geçersem bulabileceğim özel bir armağana sahip olduğumu idrak ettim. Bugün –gitmem gereken yere gidebilmek için neyin gerekli olmuş olduğunu öğrenmek üzere- geçmişimde vuku bulmuş her olayın tüm sorumluluğunu almaya çalışıyorum.

Sorumluluk üstlenmek muazzam bir iştir. Çoğumuz hayatımızda yarattığımız iyi şeylerin sorumluluğunu üstlenmeye gönüllüyüzdür, ama genelde kötü şeylerin sorumluluğunu üstlenmeye direniriz. Biz sorumluluk üstlendiğimizde, her şey tarafından güçlendirilebiliriz. Vuku bulan bir şey tarafından incinsek ya da utansak bile, onun bir biçimde, hayallerimizi gerçekleştirmemize ya da ruhumuzun yolculuğunu yönetmemize yardımcı olduğu bilgisiyle huzur bulabiliriz. Kendimize bakıp ‘Dünya benim tuvalimdir ve ben kendime değerli bir ders öğretmek için bu olayı hayatıma çektim,’ diyebiliriz. Biz olup biten her şeyden sorumlu hale geliriz. Evrene, ‘Ben kendi realitemin kaynağıyım,’ deriz. Bu sizin yaşamınızı değiştirebileceğiniz güç yeridir...

[Belgin ∞]

7/5

Siz geçmişinize direkt olarak bakana dek, o hep orada olacak ve hayatınıza aynı şeyleri getirecektir. Psikolog Rollo May, deliliği ‘tekrar tekrar aynı şeyi yapıp farklı sonuçlar beklemek’ olarak tanımlar. Biz geçmişimizden ders almalı, öğrenmeli ve sahiplenmediğimiz yanlarımıza tekrar sahip çıkmalıyız. Bu kısırdöngüyü ancak böyle kırabiliriz. Kötü bir deneyimden ders almış, kendi hislerinin sorumluluğunu üstlenmiş ve kendi yaşamını değiştirmeye bilinçli bir biçimde adamış olanlar nadiren aynı durumu tekrar yaratırlar. Eğer biz hayatımıza farkındalıkla yaklaşırsak, ne yaratmak istediğimiz konusunda yeni ve farklı kararlar vermeye başlayabiliriz. İhtiyacımız olan tek şey algıda değişikliktir.

Algımızı değiştirmek için, sorumluluk almamızı sağlayan güçlü bir yorum bulana dek geçmişimizin her anını araştırmalıyız. Biz olayların bizim hatalarımızdan kaynaklanmadığını gösterecek nedenler yaratmak için değerli enerjimizi boşa harcarız. Dünyamızda hoşlanmadığımız şeyler için başkalarını suçlamak daima daha kolaydır, ama bu yol çıkmaz bir sokaktır. Siz koşulların kurbanı olduğunuza inanıyorsanız daima acı çekersiniz, bu çaresizliğin ve güçsüzlüğün acısıdır. Ama, siz her şeyin bir nedenden ötürü vuku bulduğu bir evrende yaşıyorsunuz. Hayatınızda vuku bulmuş tüm olaylarda bir nimet, bir hayır bulun, o zaman şükran duygusunu da bulursunuz. O zaman kutsanmış olmanın nasıl bir şey olduğunu hissedersiniz.

Hala duygusal bir enerji yüküne sahip her sözcüğün, olayın ve kişinin kökenine inilmesi, onlarla yüzleşilmesi, onların verdiği hislerin olumlu hislerle değiştirilmesi ve sahiplenilmesi gerekir. Biz o duygusal yükün izini geriye doğru sürüp onun kökenine, başlangıcına inmeliyiz. Sonra o olayla yüzleşmeli, onun realitesini geçmişimizin bir parçası olarak sahiplenmeliyiz. Onun yaşamımız üzerinde yapmış olduğu etkinin tümüyle farkına varmalıyız. O zaman o olaya olumsuz hislerimizin yerine olumlu hislerimizi geçirmemizi sağlayan farklı bir perspektiften bakabiliriz. Biz yorumlarımızı seçerek hayatımızın kontrolünü ele geçirebiliriz. Bu sahiplenmediğimiz geçmişimizi sahiplenmemizi mümkün kılar ve diğer insanlara taktığımız fişleri çekmemizi sağlar.

Duygularımızı etkileyen şey olayın kendisi değil, onu algılayış ve yorumlayış biçimimizdir. Sorumluluğu yadsıyan ve suçu başkasına yükleyen bizim algımız ve yorumumuzdur. Siz bencilliğiniz için kimi suçluyorsunuz? Bağımlılıklarınız için? Başarısızlıklarınız için? Artık bir kurban olmaya son vermenizin zamanıdır. Sorumluluğu kabul edin, o zaman bencilliğinizi, cömertliğinizi, zarafetinizi ve her şeye sahip olma tanrısal hakkınızı da serbest bırakacaksınız. Hepimiz kendimiz ve başkalarıyla ilgili eski, gelişmemiş bir görüşe tutunmaktan nasıl etkilendiğimiz gerçeğiyle uzlaşmak zorundayız. Her birimiz yorumlarımızı değiştirerek dünyamızı değiştirme konusunda bilinçli bir karar vermek zorundayız. Bir sözcükle ilgili yorumunuzu değiştirdiğinizde, o sadece olumsuz enerji yükünü değiştirmekle kalmayacak, kendi gücünüzü de size geri verecektir…

[esen27]

yazılarınızı şlgiyle okuyorum devam adeceğim
ilk adımım tamam
başımıza gelen iyi veya kötü herşeyin bizim istedimiz için geldiğne artık hiçmi hiç şüphem yok
iki hiç bir şeyin tesadüf olmadığı
atalarımızla yüzleşmek
onları sevdiğimizi söylemek ve onlardan arımak buda tamam
geçmişiizle yüzleşmeye gelince
yüzleşdim ayrıldım özür diledim kendi ayaklarım üzerinde durdum
fakat işte bu söz
geçmişimizde bizi bilinç altımızda engelleyen önümüze set çeken atalarımızdan veya kendimize ait olayı nasıl ortaya çıkaracağım onu bulamıyorum
çünki olay hiç bana şu anda çağrışım yapmıyor
evet tıkanıklarımı geçen haftalara göre epey bir yol katettim
ve bunun verilerini görmeye başladım
fakat geçmişimle kendimi olumlama yaptığım halde orada kaldığım
ve çözemediğimi fark ediyorum
geçmişimin köküne nasıl inip oradaki yanıtları nasıl bulacağım
yardım

[Belgin ∞]

Esen'cim zor soruların genelde çok basit çözümleri vardır. Şu anına baktığın zaman hem geleceğine, hem de geçmişine bakıyor olursun. Geçmişte ne yatırımlar yaptıysan şu an onu yaşıyorsun ve şu an ne yatırım yapıyorsan gelecekte onu yaşayacaksın.

Bazı veçhelerimiz bizden saklanmayı çok iyi bilirler. Biz onları o kadar derinlere gömmüşüzdür ki, (ya da atalarımız) o bize el sallasa bile yok canım diyebiliriz. Eğer için olumlamalar konusunda rahat değilse, eksik bir şey olduğuna inanıyorsan ve bunu göremiyorsan kendini bunlardan özgürleştir.

Sana kendi yaptığım çalışmadan bir örnek cümle veriyorum:

'Ben, hayatımdaki tüm negatif inançlarla,
annem, babam ve atalarımın geçmişte oluşturduğu bana bugünümde zarar veren tüm blokajlarla olan anlaşmalarımı bozuyorum. Bundan sonra hayatımda almam gereken tüm mesajları kolaylıkla ve sevgiyle almaya niyet ediyorum. Ve yeni anlaşmamı imzalıyorum...' diyerek olumlamalarını yaz.

Yine de için rahat etmezse, kendine sorular sorarak derinlere inmeye çalış. Her soru seni biraz daha alt kademeye götürsün, çekirdek inancını bulduğun zaman çalışmaların daha kolay olacaktır canım.

Umarım yardımcı olabilmişimdir.
Sevgiler.