[asas76]

Kesinlikle çok doğru, bu sendromu ilk kez duyuyorum ama iç görülerim bunun böyle olduğunu bana uzun zaman önce öğretti.
O nedenle çoğu zaman keşke bende daha cahil olsaydım yani farkındalığım bu kadar fazla olmasaydı ' cahillik mutluluktur' dediğim zaman çok oldu hala da oluyor.
Farkındalığım yüksek olduğu için ilk olarak kendimdeki kusurları görüyorum daha sonra diğer insanların genel yapısını çok çabuk büyük isabetle farkedebiliyorum.
Benim vardığım nokta - fazla tekamül etmemiş , cahil, egoları yüksek insanların kendilerini dev aynasında görmelerinden dolayı hiçbir kusurlarının farkında olmadıkları gibi, en ufak yeteneklerinide çok abartıp iyi lanse edebilmeleri, yani kendilerini iyi pazarlayabilmeleri.
Böyle insanlar bilgileri olsada olmasada her konuda konuşurlar ve kendilerinin bildiklerini iddia ederler,
dinlemeyi bilmezler ve dinlemeye tahamülleride yoktur zaten,
çirkin olsalarda kendilerini çok güzelmiş gibi görürler,
ve kendilerinin dışında hiçbirşeyi önemsemezler,
adeta herşey sanki kendisi için yaratılmıştır.
Böyle insanları görür görmez tanırım ve midemi bulandırırlar.