YAPILAN İYİLİKLERİ UNUTMAMANIZ DİLEKLERİMLE

[RenaC]

Avcilar bir kurdu fena halde sıkıştırmıştır. Kurt ormanda oraya buraya
kaçmakta, ancak peşindeki avcilari bir türlü ekememektedir. Canini kurtarmak
için deli gibi koşarken bir köylüye rastlar. Köylü elinde yabasiyla
tarlasina girmektedir.
Kurt adamin önüne çöker ve yalvarmaya başlar: Ey insan ne olur yardim et
bana, peşimdeki avcilardan kaçacak nefesim kalmadi, eğer sen yardim etmezsen
biraz sonra yakalayip öldürecekler.
Köylü bir an düşündükten sonra yanindaki boş çuvali açar, kurda içine
girmesini söyler. Çuvalin ağzini bağlar, sirtina vurur ve yürümeye devam
eder. Birkaç dakika sonra da avcilara rastlar.
Avcilar köylüye bu civarda bir kurt görüp görmediğini sorarlar, köylü
görmedim der ve avcilar uzaklaşir. Avcilarin iyice uzaklaştiğindan emin
olduktan sonra köylü sirtindaki torbayi indirir, ağzini açar, kurdu dişari
salar. Çok teşekkür ederim der kurt, Bana büyük bir iyilik yaptin
Önemli değil der köylü ve tarlasina gitmek üzere yürümeye baslar.
Bir dakika diye seslenir kurt: Çok uzun zamandir bu avcilardan kaçiyorum,
çok bitkin düştüm, açim, kuvvetimi toplamam için bir şeyler yemem lazim ve
burada da senden başka yiyecek bir şey yok. Köylü şaşirir: Olur mu, ben
senin hayatini kurtardim.
Yapilan iyiliklerden, verilen hizmetlerden daha çabuk unutulan bir şey
yoktur der kurt. Ben de kendi çikarim için senin iyiliğini unutmak ve seni
yemek zorundayim.
Bir süre tartiştiktan sonra, ormanda karşilarina çikacak olan ilk üç kişiye
bu konuyu sormaya ve ona göre davranmaya karar verirler. Karşilarina önce
yaşli bir kisrak çikar.
Ne vefasi? der kisrak, Ben sahibime yillarca hizmet ettim, arabasini
çektim, taylar doğurdum, gezdirdim. Ve yaşlanip bir işe yaramadiğimda beni
böylece kapiya koydu...
Bir sifir öne geçen kurt sevinirken bir köpeğe rastlarlar.
Ben hizmetin değerini bilen bir efendi görmedim der köpek, yillardir
sadakatle hizmet ederim sahibime koyunlarini korurum, yabancilara
saldiririm, ama o beni her gün tekmeler, sopayla vurur...
Kurt köylüye döner, İşte gördün der. Köylü de son bir çabayla Ama üç
diye konuşmuştuk, birine daha soralim , sonra beni ye diye cevap verir.
Bu kez karşilarina bir tilki çikar. Başlarindan geçenleri, tartişmalarini
anlatirlar. Tilki hep nefret ettiği kurda bir oyun oynayacaği için
keyiflenir. Her şeyi anladim da der tilki Bu küçücük torbaya sen nasil
siğdin? Kurt bir şeyler söyler, tilki inanmamiş gibi yapar: Gözümle
görmeden inanmam...
İşin sonuna geldiğini düşünen kurt torbaya girer girmez, tilki köylüye
işaret eder ve köylü torbanin ağzini sikica bağlar. Köylü eline bir taş alir
ve Beni yemeye kalktin ha nankör yaratik diyerek torbanin içindeki kurdu
bir süre pataklar. Sonra tilkiye döner Sana minnettarim beni bu kurttan
kurtardin der. Tilki de Benim için bir zevkti diye cevap verir.
O an köylünün gözü tilkinin parlak kürküne takilir , bu kürkü satarsa
alacaği parayi düşünür ve hiç beklemeden elindeki taşi kafasina vurup
tilkiyi öldürür. Sonra da torbanin içindeki kurdu ayağiyla dürter:
Hakliymişsin kurt, yapilan iyilikten daha çabuk unutulan bir şey yokmuş...

GÜNÜNÜZÜN HOŞ OLMASI DİLEĞİ İLE