[huriye_89]

bir damla deniz Nickli Üyeden Alıntı

Mesele şu ki; zaten kimsenin sana yol göstermeye gücünün yetmemesi.

Senin yolunu sana kimse gösteremez.

O, senin yolun.

Ben sosyal fobiyi, problemin tepkisi olarak hissediyorum. Asıl problem o değilmiş gibi. Onu yaratan şeyler her neyseler problem onlar. Sosyal fobi bir sorun mudur emin değilim. Sosyal fobi bir tepki olabilir.

Yok edilmesi mi gerekir? Ya da üzerinde değişiklik yapılması mı gerekir?

iyi,hoş, güzel söylemişsiniz de ben bir iki yıllık bi sosyal fobik değilim ki.. kendimi bildim bileli böyley(d)im. 5-6 yaşındaki bi çocuk ne anlar soyal fobiden,ne anlar onun beirtilerinden şimdi sorarım size?
ama büyükler olarak bana bi yol gösterebilselerdi herşey daha farklı olabilirdi.. şimdi bana bu durumu onların cahilliğine vermekten ve kendi kimliğimi armaktan başka yol kalmadı.
soyal fobi içteki sorunların dışa vurumudur.
sorunuzun cevabı: üzerinde çalışılarak ve değiştirilerek yok edilmeli ve. pes edilmemeli.
saygılar.

[-Elya-]

huriye_89 Nickli Üyeden Alıntı

iyi,hoş, güzel söylemişsiniz de ben bir iki yıllık bi sosyal fobik değilim ki.. kendimi bildim bileli böyley(d)im. 5-6 yaşındaki bi çocuk ne anlar soyal fobiden,ne anlar onun beirtilerinden şimdi sorarım size?
ama büyükler olarak bana bi yol gösterebilselerdi herşey daha farklı olabilirdi.. şimdi bana bu durumu onların cahilliğine vermekten ve kendi kimliğimi armaktan başka yol kalmadı.
soyal fobi içteki sorunların dışa vurumudur.
sorunuzun cevabı: üzerinde çalışılarak ve değiştirilerek yok edilmeli ve. pes edilmemeli.
saygılar.

Sana hak veriyorum.Ben de kendimi bildim bileli böyleyim.
Ben 1. sınıfta bile böyleydim,daha küçücük çocukken bile sosyal fobiliydim ben.
Toplum vs. değiştirmedi beni,dışlanmadım bile.. ama ailemin tutumu değiştirdi düşüncelerimi.
Bana güvenmemeleri,hatamı yüzüme vurmaları ve hatta küçük düşürücü konuşmaları.
Onların yüzüne de söyledim,siz düzgün konuşmadıkça bende sizinle düzgün konuşmam diye.Ama resmen demediklerini bırakmadılar,yok bizi beğenmiyormuş da ... Bizi hiç bi zaman anlayamaz ki onlar. Bunu biliyorum. Çoğu zaman benim düşüncelerime bu olumsuzlukları soktukları için onlara çok kızıyorum..
İyi bir şey yaptıklarında bile ters tepki vererek onları cezalandırdığımı düşünüyorum.
Evet,cezalandırıyorum aslında.Ama onlar bunun farkında değil :)
tek başımızayız biz bu sorunla.. ve yine tek başımıza çözmek zorundayız.
Başka yapacak gerçekten hiç bir şey yok.
Bu fobiyle yaşamanın zorluğunu sadece sosyal fobililer bilir. Neden konuşmuyorsun?diyorlar bazen ama neden konuşmadığımızı anlamıyorlar çünkü onlar konuşmaktan çekinmiyorlar..
Çünkü onlara hayatın güzelliklerini ve kendini sevmeyi öğretmiş aileleri var :)