[comte]

yeni bir hayat Nickli Üyeden Alıntı

Arkadaşlar, benim tavsiyem kişisel gelişim adına her ne yapıyor ya da yapacaksanız; eft,reiki,olumlama,telkin ve daha adını koyamadığım pekçok yöntemden önce,bu yolculuğa çekirdek inancınızı bularak başlayın..Bilinçaltınızdaki bu nedeni farkettikten sonra diğer yöntemleri bu bina üzerine inşa edin..Daha sağlam olacaktır.Yoksa en ufak artçıda kaybedebiliriz herşeyimizi:)

Bu arada anneme kızgınlığım hala geçmiyor:(

Buna ben de tamamen katılıyorum. Kişisel gelişimde ve Psikiyatride en temel değişim kökten gelen değişimdir.Çözüm, sorunun başladığı yerdedir.Yani belki çocukluğumuzda belki de bebekliğimizde, hatta anne karnında bile olabilir. Biz sahip olduğumuz sorunların, öfkelendiğimiz kabul edemediğimiz durumların bu günden kaynaklandığı varsayımından yola çıkarak hareket ettiğimizde, sorun çözülmüş gibi gözükecek ama bir değişim ve dönüşüm olmayacaktır.

Hatta bu, yeni bir ego yaratmamıza ve inşa etmemize neden olacaktır.Ego, sahte bir benlik olduğu için, onun üzerine artık değiştiriyorum diye yeni gibi görünen ama önceki kalıplara dayanan, yeni yatırımlar yapıyor olacağız.Yani aslında hala temeli sağlam olmayan binanın üzerine, lüx görünen gösterişli ve süslü 20 kat daha çıkmış olacağız. Ama temel hasarlı olduğu için ve biz temele değil de 2. kata yatırım yapıp üzerine ilave ettiğimiz için, bina çabucak tekrar yıkılacak ve bütün o lüx ve gösterişli yatırım da çökmüş olacak.

Bir çok kişi, bu nedenle hayal kırıklığına uğruyor ve geri adım atıyor. Değişmiyorum gelişmiyorum öyleyse bende bir şeyler var demeye başlıyor ve bırakıyor.Tekrar başlarsa gene aynı şeyler oluyor.

İşte bu bakımdan, temele yani çekirdek inançlara inmek oldukça etkili bir dönüşüm olacak.Yatırımları, temel inançlara göre yapmak daha kalıcı ve istenilen sonucu verecektir.

[rüyaprensesi]

sevgili yeni bir hayat cevap için teşekkürler.sonunda kendimi anlatabildim.anlayışın için ayrıca teşekkürler
bende çekirdek inanç çalışması yaptırmaya karar verdim.yazdıklarınız benim için önemli."bu yolculuğa çekirdek inancınızı bularak başlayın" demişsin ya beynimde ampül yandı sanki
bu arada umarım annenizlede yaşadığınız sorun her ne ise halleder,bu yüktende kurtulursunuz.çekirdek inanç çalışması bu konuda yardımcı olmadımı size? yoksa onun için yenidenmi bi çalışma yapmanız lazım?

bide bi sorum daha olucak:her sorun için farklı farklı mı çalışma yaptırmak lazım yoksa tek bi sefer yeterli oluyomu?
şimdiden teşekkürler...
sevgiler...

[rüyaprensesi]

merhaba bluegirlx cevabın için teşekkürler...merak ettim sende yaptırdınmı bu çalışmayı?
sevgili yeni bir hayat,annenle ilgili çekirdek inancını bulmana ve temizlemeye başlamana çok sevindim...
bende yaptırıcam bu çalışmayı ama önce maaşımı almam lazım :)kim bilir çekirdek inancım ne çıkıcak çok merak ediyorum.çok berbat bi çocukluk geçirdim.kesin korkunç bişeydir
sevgiler ikinizede...

[shakti]

peki..... çekirdek inanç yaptıranları çoğu aileleri ile sıkıntılardan meydana geliyor.. bir çok şeyin nedeni bu peki biz nasıl anne baba olacağız onu merak ediyorum.. annemden ne gördüysem babamdan ne gördüysem onu yapmayacak mıyım çocuğuma? o da sonra ben gibi olacak.. meselenin bir tarafı da bu.. biz kendi kişiliğimizi çekirdek inancımızı buldurarak sonra telkinleri dinleyerek hallettik diyelim ya çocuğumuz? ona nasıl davranalım ki o ihtiyaç bile duymasın çekirdek inancını buldurmaya???

[ipekibrisim]

shakti Nickli Üyeden Alıntı

peki..... çekirdek inanç yaptıranları çoğu aileleri ile sıkıntılardan meydana geliyor.. bir çok şeyin nedeni bu peki biz nasıl anne baba olacağız onu merak ediyorum.. annemden ne gördüysem babamdan ne gördüysem onu yapmayacak mıyım çocuğuma? o da sonra ben gibi olacak.. meselenin bir tarafı da bu.. biz kendi kişiliğimizi çekirdek inancımızı buldurarak sonra telkinleri dinleyerek hallettik diyelim ya çocuğumuz? ona nasıl davranalım ki o ihtiyaç bile duymasın çekirdek inancını buldurmaya???

merhaba, çocuk eğitimcisi değilim elbet, ama deneyimlerimi paylaşabilirim.
5,5 yaşında bir oğlum var ve ben ilk başlarda annemin bana davrandığı gibi davranıyordum oğluma. ama annemle benim aramda bir kaç ufak fark vardı. durup düşünüyor, sorguluyor ve değiştirtirmeye çaba gösteriyordum. görünürde ben oğlumu büyütürken aslında oğlum beni büyütüyordu. ilk başlarda çocuğu azarlayarak yasaklayarak kaşlarımı çatarak çok sıkı iletişim kurmayarak terbiye etmeye çalışıyordum. iyi sonuçlar alamadıkça bi yerde bir hata var dedim. düşündüm ki bu davranışlar bana ait değil. çocuğumla ilgilenirken kendi çocukluğumdan anılar canlanıyo hep gözümün önünde. annemin beni genelde yalnız bıraktıgını, hatalarımda çok yüksek sesle azarladığını, dövdüğünü, benimle oyun oynamadığını, beni pek çok şeyden kısıtladığını, sevdiğim şeyleri kısıtladığını vs vs vs hep böyle anlarda hatırladım buldum çıkardım. ve bütün bunları kendi oğluma da yaşatmamaya karar verdim. sonuçta benim annem anneliği o kadar biliyordu, en iyi bildigi şekilde yaşamaya çalışyordu. ama ben de bunların doğru olmadığını biliyorum. en azından çekirdek inanç hakkında bilgim var ve oğlumun herhangi bir trauma yaşamaması için elimden geleni yapacağıma inanıyorum.
hayat bir sınav.. sadece bizim için değil çocuklarımız için de öyle. her nefeste yeni bir şey öğrenerek yaşamak dileğiyle.....

[serper]

ipekibrisim Nickli Üyeden Alıntı

merhaba, çocuk eğitimcisi değilim elbet, ama deneyimlerimi paylaşabilirim.
5,5 yaşında bir oğlum var ve ben ilk başlarda annemin bana davrandığı gibi davranıyordum oğluma. ama annemle benim aramda bir kaç ufak fark vardı. durup düşünüyor, sorguluyor ve değiştirtirmeye çaba gösteriyordum. görünürde ben oğlumu büyütürken aslında oğlum beni büyütüyordu. ilk başlarda çocuğu azarlayarak yasaklayarak kaşlarımı çatarak çok sıkı iletişim kurmayarak terbiye etmeye çalışıyordum. iyi sonuçlar alamadıkça bi yerde bir hata var dedim. düşündüm ki bu davranışlar bana ait değil. çocuğumla ilgilenirken kendi çocukluğumdan anılar canlanıyo hep gözümün önünde. annemin beni genelde yalnız bıraktıgını, hatalarımda çok yüksek sesle azarladığını, dövdüğünü, benimle oyun oynamadığını, beni pek çok şeyden kısıtladığını, sevdiğim şeyleri kısıtladığını vs vs vs hep böyle anlarda hatırladım buldum çıkardım. ve bütün bunları kendi oğluma da yaşatmamaya karar verdim. sonuçta benim annem anneliği o kadar biliyordu, en iyi bildigi şekilde yaşamaya çalışyordu. ama ben de bunların doğru olmadığını biliyorum. en azından çekirdek inanç hakkında bilgim var ve oğlumun herhangi bir trauma yaşamaması için elimden geleni yapacağıma inanıyorum.
hayat bir sınav.. sadece bizim için değil çocuklarımız için de öyle. her nefeste yeni bir şey öğrenerek yaşamak dileğiyle.....

merhaba ipekibrişim,

bende seninle aynı sorunu paylaşıyorum maalesef. aramızdaki fark sen kendini düzeltebilmişsin, iyileştirebilmişsin ne güzel. ama ben aynı annemin bana davrandığı gibi davranıyorum hala kendimi değiştirmeye çabalıyorum ama olmuyor.

[aquariel]

ipekibrisim Nickli Üyeden Alıntı

merhaba, çocuk eğitimcisi değilim elbet, ama deneyimlerimi paylaşabilirim.
5,5 yaşında bir oğlum var ve ben ilk başlarda annemin bana davrandığı gibi davranıyordum oğluma. ama annemle benim aramda bir kaç ufak fark vardı. durup düşünüyor, sorguluyor ve değiştirtirmeye çaba gösteriyordum. görünürde ben oğlumu büyütürken aslında oğlum beni büyütüyordu. ilk başlarda çocuğu azarlayarak yasaklayarak kaşlarımı çatarak çok sıkı iletişim kurmayarak terbiye etmeye çalışıyordum. iyi sonuçlar alamadıkça bi yerde bir hata var dedim. düşündüm ki bu davranışlar bana ait değil. çocuğumla ilgilenirken kendi çocukluğumdan anılar canlanıyo hep gözümün önünde. annemin beni genelde yalnız bıraktıgını, hatalarımda çok yüksek sesle azarladığını, dövdüğünü, benimle oyun oynamadığını, beni pek çok şeyden kısıtladığını, sevdiğim şeyleri kısıtladığını vs vs vs hep böyle anlarda hatırladım buldum çıkardım. ve bütün bunları kendi oğluma da yaşatmamaya karar verdim. sonuçta benim annem anneliği o kadar biliyordu, en iyi bildigi şekilde yaşamaya çalışyordu. ama ben de bunların doğru olmadığını biliyorum. en azından çekirdek inanç hakkında bilgim var ve oğlumun herhangi bir trauma yaşamaması için elimden geleni yapacağıma inanıyorum.
hayat bir sınav.. sadece bizim için değil çocuklarımız için de öyle. her nefeste yeni bir şey öğrenerek yaşamak dileğiyle.....

serper Nickli Üyeden Alıntı

merhaba ipekibrişim,

bende seninle aynı sorunu paylaşıyorum maalesef. aramızdaki fark sen kendini düzeltebilmişsin, iyileştirebilmişsin ne güzel. ama ben aynı annemin bana davrandığı gibi davranıyorum hala kendimi değiştirmeye çabalıyorum ama olmuyor.

Yazilarinizi okurken ne kadar sansli oldugumu bir kez daha fark ettim. Benim annem inanilmaz sabirli, anlayisli bir kadindi. Bazi konularda otoriterdi ama bunu bizi rahatsiz edecek sekilde yapmadi hic.
Mesela dagittigimiz odayi toplamamizi istedigi zaman "size misafirlige geliyorum, ama cayimi, pastami beraber getirecegim derdi. Bizde kizkardesimle odayi toparlardik misafir gelecek diye
Fakat liseye giderken benim hic hoslanmadigim bir aile gelmisti yemege. Onlar gittikten sonra kadinin terbiyesizligi, cocuklarinin simarikliligi yuzunden sinirlerim bozulmustu. Bulasiklari ben yikayacaktim. Tabii o sinirle yalap salap is yaptim. Annem geldi ve cacik kasesindeki yogurdu gorunce sesini cikarmadan yikadigim tum bulasiklari lavaboya koydu. Saskinlikla ne yaptigini anlamaya calisirken annem sicak suya deterjan koyup yikadigim bulasiklari yikamaya basladi. Bu sefer annemden ozur dilemeye basladim. "Sen birak ben tekrar yikarim" dedim ama annem bulasiklar bitene kadar hic konusmadi. Ben sessizce bulasiklarin bitmesini bekledim.
Annem bulasiklari bitirdikten sonra yavasca yuzumu oksadi ve cenemden tutup basimi kaldirdi. Gozlerime bakip "ben bulasiklari yikayabilirim. Sen isi kendin icin ogreniyorsun, benim icin degil. Ama sen sevmedigin insanlari gordukce isini yarim yaparsan ileride uzulebilecegin sonuclarla karsilasabilirsin. Sana kizmadim. Cunku sen kendine yeterince kizdin." dedi.