[sweetness]

Bende cok genc yasta aile istegiyle enlenenlerden biriyim.. Evlendikten sonra yurtdisinda yasamaya basladim, ama gerek daha cok yeni evli olmama ragmen evliligimdeki olumsuzluklar, gerekse yurtdisinda, ailemden uzakta yanliz olmam beni fiziksel olarak olmasada ruhen cok yipratti. Bosanma karari almak benim icinde kolay olmadi bunun icin hemen hemen 3 yila ihtiyacim oldu...
En sonunda bu karari aldigimda, buna ailemde dahil herkez karsi cikti. O dönem bende bosanma karariyla evi terk edip ailemin yanina dönmüstüm, ama gerek esim degisme sözleriyle gerek ailem ve cevrem birsans daha vermem gerektigini söyleyerek beni geri dönmeye ikna etmislerdi.Döndüm..Evliligime, esime ikinci bir sans verdim ( Bunu icimde kalbimde gercekten yaptimmi emin degildim) ama o ikinci sansi ona verdim. Bu bana sadece bir yilimi daha kaybettirdi ve bu bir yilin sonunda artik kesin bir kararlilikla hickimseye haber vermeden evi terk ettim.. Tabiki evi terk ettikten sonra haber verdim ama terk edinceye kadar nere nasil gidicegime karar verinceye kadar beni yeniden ikna etmeye calismasinlar karsi gelmesinler diye haber vermedim...
Bosanali 3 yil oluyor, kendime yeni bir hayar kurmaya calisirken yasadigim olumsuzluklara ragmen aldigim bu karardan hicbirzaman pismanlik duymadim..