[asevgican]

Silvara Nickli Üyeden Alıntı

Boşanma kararı almak nasıl oluyor? Çok zor bişi bu? Doğru kararı verdiğini nasıl biliyorsun? Boşanma telaffuz edildikten sonra, senin istediğin şekilde şartlar değişecek, artık ben değiştim, eskisi gibi olmayacak, yeni ibr sayfa açalım gibi sözler gelse karşı taraftan bunların doğruluğunu nasıl bilebilirsin?
Boşanma kararı nasıl alınır?

kolay alınmaz.. öle iki günde hiç alınmaz ,alınmamalıdır. öfkeyle yola çıkılmaz, iyi hesaplar yapılmalıdır. yürekle sıkı bi
pazarlığa oturulmalıdır ki, asıl olan odur.
ben önce vicdanımla konuştum. duygularımla hesaplaştım. düşüncelerimi paylaştım eşimle dostumla. hiçç acele etmedim. zmana yaydım çünki kendimden öte küçücük bir çocuğum vardı ardımda.
vazgeçirmek isteyen çevremdeki tepki dolu tavırlar kararımı geciktirdi en çok. zaman kaybettirdi.
sıkıca hesaplarımı yaptım. nasıl yaşayacağımdan, nasıl düşüneceğime kadar. en ince ayrıntıyı bile düşündüm. oalsılıkları yatırdım masaya hangileriyle başedebilirim hangilerinde yenik düşerim belirledim aklımın erdiğince.
şanslıydım. eşimde aynı hesapları yapmıştı.
mahkeme günü rahat girdim salona. öncesinde anlaşmıştık zaten. 10 dk sürdü, el sıkıştık ayrıldık.
yine sevgili eşimizin dostumuzun lüzumsuz önyargıları nedeniyle zor bi süreç geçirdik. ortak noktamız oğlumuz oldu,onun ötesinde hiçbişeyi öenmsemedik buyüzden.
3,5yaşında herşeyi anlattığımız, dil birliği yaptığımız iyi yetiştine inandığım bir oğlumuz var.
asıl olan geriye dönüp baktığınızda geçmişe gülümsemekle yetinmek ve pişmanlık duymamaktır bence..
boşanabilmek bi başarıdır bizim gibi toplumlarda.. ama herşey kendine inanmakdan ibaret..

ama yıkmak kolay yapmak zordur... hayatda hep öle güneşli günlere gebe değil. çocuk varsa aile birliğini korumak adına elden gelen herşey yapılmalıdır...ama yapılacak bişi kalmadıysada insan gibi ayrılınmalıdır. kimsenin kimseye ne evliyken ne boşanırken nede sonrasında eziyet etme hakkı yoktur.
sevgiler...

[AYIŞIĞI]

asevgican Nickli Üyeden Alıntı

kolay alınmaz.. öle iki günde hiç alınmaz ,alınmamalıdır. öfkeyle yola çıkılmaz, iyi hesaplar yapılmalıdır. yürekle sıkı bi
pazarlığa oturulmalıdır ki, asıl olan odur.
ben önce vicdanımla konuştum. duygularımla hesaplaştım. düşüncelerimi paylaştım eşimle dostumla. hiçç acele etmedim. zmana yaydım çünki kendimden öte küçücük bir çocuğum vardı ardımda.
vazgeçirmek isteyen çevremdeki tepki dolu tavırlar kararımı geciktirdi en çok. zaman kaybettirdi.
sıkıca hesaplarımı yaptım. nasıl yaşayacağımdan, nasıl düşüneceğime kadar. en ince ayrıntıyı bile düşündüm. oalsılıkları yatırdım masaya hangileriyle başedebilirim hangilerinde yenik düşerim belirledim aklımın erdiğince.
şanslıydım. eşimde aynı hesapları yapmıştı.
mahkeme günü rahat girdim salona. öncesinde anlaşmıştık zaten. 10 dk sürdü, el sıkıştık ayrıldık.
yine sevgili eşimizin dostumuzun lüzumsuz önyargıları nedeniyle zor bi süreç geçirdik. ortak noktamız oğlumuz oldu,onun ötesinde hiçbişeyi öenmsemedik buyüzden.
3,5yaşında herşeyi anlattığımız, dil birliği yaptığımız iyi yetiştine inandığım bir oğlumuz var.
asıl olan geriye dönüp baktığınızda geçmişe gülümsemekle yetinmek ve pişmanlık duymamaktır bence..
boşanabilmek bi başarıdır bizim gibi toplumlarda.. ama herşey kendine inanmakdan ibaret..

ama yıkmak kolay yapmak zordur... hayatda hep öle güneşli günlere gebe değil. çocuk varsa aile birliğini korumak adına elden gelen herşey yapılmalıdır...ama yapılacak bişi kalmadıysada insan gibi ayrılınmalıdır. kimsenin kimseye ne evliyken ne boşanırken nede sonrasında eziyet etme hakkı yoktur.
sevgiler...

9 yıllık evliyim,9 yıldır sürekli gelgitlerdeyim.9 yıldır bilinçaltımda boşanma fikri,bazen vazgeçiyorum,bazen boşanmalıyım diyorum,sonra oğlumu düşününce ne olursa olsun devam etmeli diyorum.karmakarışık.kötü bir dönemde yanlış verilen kararımın sonuçlarını yaşıyorum ve yaşatıyorum.:((

[phillis]

AYIŞIĞI Nickli Üyeden Alıntı

9 yıllık evliyim,9 yıldır sürekli gelgitlerdeyim.9 yıldır bilinçaltımda boşanma fikri,bazen vazgeçiyorum,bazen boşanmalıyım diyorum,sonra oğlumu düşününce ne olursa olsun devam etmeli diyorum.karmakarışık.kötü bir dönemde yanlış verilen kararımın sonuçlarını yaşıyorum ve yaşatıyorum.:((

9 yil gelgitlerle nasil yasadin..bunu devamli düsünüyorsan bosanmalisin bence...saglikli ve mutlu bir anne eminim cocugun icin daha iyi olur...cocugun da mutlu olmadigini seziyordur zaten. Cocuklar olasi durumlara alistirilabilinirler...sonucta siz yine anne ve babasi olcaksiniz tek fark evli olmadiginiz olacak...Gecmiste yanlis verdigin karari hala sürdürüyorsun hem kendine hem esine eziyet....
Sevgiler

[AYIŞIĞI]

phillis Nickli Üyeden Alıntı

9 yil gelgitlerle nasil yasadin..bunu devamli düsünüyorsan bosanmalisin bence...saglikli ve mutlu bir anne eminim cocugun icin daha iyi olur...cocugun da mutlu olmadigini seziyordur zaten. Cocuklar olasi durumlara alistirilabilinirler...sonucta siz yine anne ve babasi olcaksiniz tek fark evli olmadiginiz olacak...Gecmiste yanlis verdigin karari hala sürdürüyorsun hem kendine hem esine eziyet....
Sevgiler

evet,9 yıdır hem kendime hem eşime eziyet bu.elbetteki herşey kötü değil.dışardan gayet normal görünen,belki de gıbta edilen bir aileyiz belki.mutlu ve umutlu anlarımızda oldu,ama yolunda olmayan şeyler de çok.boşanmak bana kolay geliyor ama sonrasının altından kalkmak çok zor geliyor.ya daha kötü olursa ya da pişman olursam fikri beni frenliyor.iyi olanı düşünüp koşarak uzaklaşıyorum.sonra yine bi an oluyor bitmesi gerekir diyorum.karmakarışık oluyorum çoğu zaman.iyi olan da ne biliyomusun.eşim başkalarına göre ve bana göre iyi adam.sorumluluk sahibi.yani ideal koca deyimi uyar ona.ama karı koca ilişkimiz bana göre fazlasıyla kopuk.problemin ana kaynağı olark hep kendmi gördüğümdn kendimi değiştirmeye çalışıyorum.ama başaramıyorum.Derinlerde bişeyler hep eksik.:((

[phillis]

AYIŞIĞI Nickli Üyeden Alıntı

evet,9 yıdır hem kendime hem eşime eziyet bu.elbetteki herşey kötü değil.dışardan gayet normal görünen,belki de gıbta edilen bir aileyiz belki.mutlu ve umutlu anlarımızda oldu,ama yolunda olmayan şeyler de çok.boşanmak bana kolay geliyor ama sonrasının altından kalkmak çok zor geliyor.ya daha kötü olursa ya da pişman olursam fikri beni frenliyor.iyi olanı düşünüp koşarak uzaklaşıyorum.sonra yine bi an oluyor bitmesi gerekir diyorum.karmakarışık oluyorum çoğu zaman.iyi olan da ne biliyomusun.eşim başkalarına göre ve bana göre iyi adam.sorumluluk sahibi.yani ideal koca deyimi uyar ona.ama karı koca ilişkimiz bana göre fazlasıyla kopuk.problemin ana kaynağı olark hep kendmi gördüğümdn kendimi değiştirmeye çalışıyorum.ama başaramıyorum.Derinlerde bişeyler hep eksik.:((

Seni cok iyi anliyorum... iyi bir insandir mutlaka ama sana yetersizdir...eger problemin sende oldugunu düsünüyorsan kendini degistir cünkü kimse baskasini degistiremez kendinden baska..düsünce yapilarini degistir..dogru sitedesin cekirdek inancindan baslayabilirsin bu problemini cözmeye. Eger problem sendeyse dedigin gibi baska biride olsa hayatinda ayni problemi tekrar yasayacaksin. Sanirim derinlerde eksik olan babanla olan iliskinde yatiyor, onda hangi eksikligi hissetdiysen bu eksikligide esinde hissediyorsun...cocuklugunda olmayan duygu hicbirzaman var olmadiysa, bunu esinde tamamlayamaz cünkü senin icindedir bu eksiklik ancak sen Cekirdek inancinla degistirebilirsin ve bu eksiklik probleminde ortadan kalkar..
Sevgiler umarim yardimci olabilmisimdir :-))

[AYIŞIĞI]

phillis Nickli Üyeden Alıntı

Seni cok iyi anliyorum... iyi bir insandir mutlaka ama sana yetersizdir...eger problemin sende oldugunu düsünüyorsan kendini degistir cünkü kimse baskasini degistiremez kendinden baska..düsünce yapilarini degistir..dogru sitedesin cekirdek inancindan baslayabilirsin bu problemini cözmeye. Eger problem sendeyse dedigin gibi baska biride olsa hayatinda ayni problemi tekrar yasayacaksin. Sanirim derinlerde eksik olan babanla olan iliskinde yatiyor, onda hangi eksikligi hissetdiysen bu eksikligide esinde hissediyorsun...cocuklugunda olmayan duygu hicbirzaman var olmadiysa, bunu esinde tamamlayamaz cünkü senin icindedir bu eksiklik ancak sen Cekirdek inancinla degistirebilirsin ve bu eksiklik probleminde ortadan kalkar..
Sevgiler umarim yardimci olabilmisimdir :-))

teşekkür ederim phillis,
tabiki burdaki herkesin fikri benim için değerli her konuda.sonuçta yaşanmışlıklar tecrübe hayatımızda.çocuklukta yaşadıklarımız ve hissettiğimiz eksiklikler şuan ki yaşamıızı ve davranışlarımızı çok fazla etkiliyor.ben buna fazlasıyla inanıyorum.evet amacım zaten kendimi ve bakış açımı değiştirebilmek.ümid ediyorum o zaman herşey daha farklı olucak.:)

[simre_suray]

boşanma süreci ve sonrasında en büyük problem yani anaproblem elalem ne der sendromu... eşim olacak insan, bana asla affedemeyecegim bir hata yaptı 3 sene önce.. aileme açtım boşanma istegimi, annemin şekeri çıktı, fenalıklar geçirdi, babamın sinirleri bozuldu.. muhabbetler hep, daha neleri var, millet nelerine katlanıyor, daha iyisini mi bulacaksın şeklinde döndü durdu döndü durdu, her durumdan laf sokmalar çıkardılar,tv de bişey görseler konuyu dönüp dolaşıp bana getirip laf çarptırdılar.. ben bu arada boşanma davası açtım.. o gelmedi duruşmalara.. sonra ailemin psikolojik baskısı ve tavsiyeleriyle davayı düşürttüm ve birarada yaşamaya başladık.. karı koca ilişkimiz yok.. ev arkadaşı gibiyiz.. ki ev arkadaşı olarak bile tahammül edilemeyecek bir insan.. o bir kaç günlügüne işi geregi gittigi zaman, sanki evin enerjisi yenileniyor, mutluluk kürecikleri uçuşuyor sanki evde, öyle huzurlu ve mutlu oluyorum ki tarifsiz...ve tabi bu sürectede hem onun hemde ailemin psikolojik baskıları devam etmekte... çekip de gidemiyorum da, çalışmıyorum, oglum oldugu için birtakım standartları saglamadan gemileri yakamam...ve o standartları yakaladığımda ilk yapacağım, hiç kimseye birşey söylemeden davayı açmak olacak...şimdiden düşünmeye başladım, boşanınca kutlama yapmalıyım, mevlut okutsam ne güzel olur diye, o kadar çok istiyorum...ve bu ailemin elalem ne der sendromu yüzünden benim yıllarım ziyan oldu, inşallah en kısa zamanda vakıf olucam bu güzellige...agır depresyonlar geçirdim,çok zor zamanlar attım, neyseki artık kendimi geliştirdim ve geliştiriyorum... bu evlilik baştan sona felaketti.. ama bunu deneyimlemem gerekiyormuş demekki..