Başarıya Giden Sır BAŞARISIZLIK

[serpil22]

Arkadaşlar benim insanlara hatırlattığım konuların en başında Başarının Tesadüf olmadığı, gayretli ve akıllı bir çalışmanın sonucu olduğu geliyor.

İnsanlardan duyuyorum, büyük şirketlerin ahbab çavuş ilişkisinde yürüdüğü, insanları sömürerek para kazandığı, diğer küçük şirketlere fırsat vermedikleri için hep büyük kaldıkları filan söyleniyor. Tabii ki böyle yapanlar da vardır, ama inanın dostlar bunu yapanlar ayakta kalamayan firmalar. Bizim gördüğümüz dev firmaların hepsi gece gündüz çalışıyor, çalışanları için özel alanlar yaratıyor ve sağlam bir ekip çalışmasında ilerliyor. Zamanı geldikçe hepsini anlatacağım.

Bu yazıyı bugün izlediğim bir kısa filmden sonra yazdım. Kısa filmi Honda çalışanları yapmış.

Adı şu: Başarıya giden sır, BAŞARISIZLIK.

'İMKANSIZI HAYAL EDİN'

Filmi izledikten sonra Bay Soichiro Honda'nın mirası emin ellerde dedim ve ilk önce Soichiro Honda'nın hayatını sizlerle paylaşmak istedim.

Honda 1938 yılında sahip olduğu her şeyi bir küçük atölyeye yatırmış, piston ringleri konusunda kendi kafasındaki fikri geliştirmeye çalışmış bunun için gecesi gündüzü aylarca çalışmış ve sonunda bunu Toyata'ya sunmuştur.

Toyata'nın cevabı, 'Bu bizim standartlarımıza uygun değil' olmuştur.
Arkadaşları ve çevresi hemen alay etmeye başlayıp, 'Biz sana söylememişmiydik Honda, sen kim Toyata'ya fikir satmak kim' demişlerdir.

Honda buna kızacağı yerde, 'Ulan ben size gösteririm' kabilinden bir motivasyonla 2 sene geceli gündüzlü çalışmıştır.

Ve Toyata projesini kabul etmiştir.
Fakat bir sorun çıkmıştır, Japon hükümeti savaşa girmiş, gerekli pistonları yapması için kuracağı fabrikanın betonunu kendisine vermemiştir.

'Haydaaa' demiştir Honda ama yine kızmamış, söylenmemiş, sahip olmadıklarına değil, yapabileceklerine odaklanmış bunun sonuncunda da ekibi ile birlikte kendileri beton üretip fabrikayı kurmuştur.

Tam bunun sevincini yaşarken, ABD'nin attığı iki bomba fabrikayı yerle bir etmiştir. Arkadaşları göğe bakıp uçaklara küfrederken, o, 'Bırakın şimdi küfretmeyi, küfretmenin kime hayrı var. Ben bir yol buldum bile, Amerikan uçaklarının fırlattığı boş benzin tanklarını toplayalım' demiş. Ve topladığı bu tankları ona ilaç gibi gelmiş, üretimde çok işine yaramış.

Tam sevinirken, Japonya'nın o meşhur depremlerinden biri olmuş ve fabrikası %80 hasar görmüş.

Nihayet savaş bitmiş ama inanılmaz bir benzin kıtlığı varmış, işlerini halledemez olmuş. Sonra ine küçük bir motor takmış ve işlerini öyle halletmiş. Onun ini görenler “Bize de öyle motorlu yaparmısın?” demeye başlamışlar. Bunu duyunca sevinmiş Honda, taleplerin de arttığını görünce, 'Neden bunu seri üretim yapmayayım' demiş.

Ama sermaye yok.
-'Yoksa buluruz' demiş, Honda. 'İşimiz ne? Bütün gün sudoku mu çözeceğiz?' kabilinden de artistik bir lafı olduğu söylenir :)

Sonra Honda 18.000 çi dükkanına ikna edici güzel bir mektup yazmış. 18.000 dile kolay...

5.000 çi olumlu yanıt vermiş, ve gelen sermaye ile kafasındaki şeyi yapmış. Lakin çoğu insan bunları çok ağır ve hantal bulmuş onun için fazla satılamamış.

Honda yine küfredip kızacağı yerde bunun daha hafif ve güzelini yapmış adına da 'Super Cup' demiş.

Bu arada aklıma biz söz geldi, geçen gün bir yerde okumuştum, şöyle diyor, 'İnsanlar başarıları kendilerine, başarısızlıklarını kadere yükler'
Harika bir söz :)

Neyse devam edelim, 'Super Cup' o kadar satmış ki tüm ülkede insanlar bundan almak istemiş. Ve Honda İmparatorluk Özel Nişan'ını kazanmış.

Bunun takip eden bir kaç gün içinde bir çok kişi Honda'nın ne kadar şanslı olduğunu, bir günde başarı kazandığını falan söylemiş.

Honda'yı koskoca olaylar bozmadı da gazete ve başkalarının yorumları mı bozacaktı? Hayır! O işine devam etti ve HONDA markasını dünya devi yaptı.

alıntı