Alıntı:
asevgican Nickli Üyeden Alıntı
 kolay alınmaz.. öle iki günde hiç alınmaz ,alınmamalıdır. öfkeyle yola çıkılmaz, iyi hesaplar yapılmalıdır. yürekle sıkı bi
pazarlığa oturulmalıdır ki, asıl olan odur.
ben önce vicdanımla konuştum. duygularımla hesaplaştım. düşüncelerimi paylaştım eşimle dostumla. hiçç acele etmedim. zmana yaydım çünki kendimden öte küçücük bir çocuğum vardı ardımda.
vazgeçirmek isteyen çevremdeki tepki dolu tavırlar kararımı geciktirdi en çok. zaman kaybettirdi.
sıkıca hesaplarımı yaptım. nasıl yaşayacağımdan, nasıl düşüneceğime kadar. en ince ayrıntıyı bile düşündüm. oalsılıkları yatırdım masaya hangileriyle başedebilirim hangilerinde yenik düşerim belirledim aklımın erdiğince.
şanslıydım. eşimde aynı hesapları yapmıştı.
mahkeme günü rahat girdim salona. öncesinde anlaşmıştık zaten. 10 dk sürdü, el sıkıştık ayrıldık.
yine sevgili eşimizin dostumuzun lüzumsuz önyargıları nedeniyle zor bi süreç geçirdik. ortak noktamız oğlumuz oldu,onun ötesinde hiçbişeyi öenmsemedik buyüzden.
3,5yaşında herşeyi anlattığımız, dil birliği yaptığımız iyi yetiştine inandığım bir oğlumuz var.
asıl olan geriye dönüp baktığınızda geçmişe gülümsemekle yetinmek ve pişmanlık duymamaktır bence..
boşanabilmek bi başarıdır bizim gibi toplumlarda.. ama herşey kendine inanmakdan ibaret..
ama yıkmak kolay yapmak zordur... hayatda hep öle güneşli günlere gebe değil. çocuk varsa aile birliğini korumak adına elden gelen herşey yapılmalıdır...ama yapılacak bişi kalmadıysada insan gibi ayrılınmalıdır. kimsenin kimseye ne evliyken ne boşanırken nede sonrasında eziyet etme hakkı yoktur.
sevgiler... |
9 yıllık evliyim,9 yıldır sürekli gelgitlerdeyim.9 yıldır bilinçaltımda boşanma fikri,bazen vazgeçiyorum,bazen boşanmalıyım diyorum,sonra oğlumu düşününce ne olursa olsun devam etmeli diyorum.karmakarışık.kötü bir dönemde yanlış verilen kararımın sonuçlarını yaşıyorum ve yaşatıyorum.:((