[hayko]

teşekkür ederim yorumlar için . ben hep bu konu hakkında düşünüyorum neden böyle ? neden rahat olmuyorum ? gibi. bazı kalıplar var ama bulamıyorum o kalıpları hayatım boyunca o kalıpla yaşamışım ki farkedemiyorum kötü olan düşüncenin ne olduğunu. bazı şeyler değişiyo ama hala o kalıp duruyo yerinde değişmiyo. normalde benle yakın olan birisine o kadar çok sıcak yaklaşırım ki içten olurum çocuk gibi saf olurum ama başka insanlara karşı soğuk bir tavır sergiliyorum . sert bir duruşum var dışarıya karşı kendimi koruyorum herhalde böyle yaparak kendimce :) bilemiyorum .. yakın biri olsun mesela uzun uzun konuşabilirim esprili bir şekilde. neden dışa karşı böyle bir duvara sahibim. yarından itibaren herkese laf atcam desem ( laf atma kötü manada değil sohbet başlangıcı için ortaya laf atma ) yapamam yani böyle ucuz birşey yapamam gibi bi düşünce var bir arkadaş için saçma saçma konuşup rezil olamam gibi bi düşünce var. nereden başlarım bilmiyorum . bir düniversitede herkes kendi arkadaş grubunu oluşturyo bu gruba sonradan girmek gerçekten çok zor. ben çok arkadaşım olsun istemiyorum. üç dört kişilik bir grubun parçası olsam gerçekten çok mutlu olurdum . hayatımda eksik birşey. nasıl değişecek bu. kendi kendime sorun bu desem bunu değiştircem desem çok zor birşey ki sonuçta o kalıp kaç senenin ürünü oluşan birşey . telkinleri dört sene daha mı dinliyim ki :) bana 4 sene verseler dört sene içinde bunu yap kesin değiceksin deseller yaparım sıkılmadan . sabırlı biriyim ve hemen olsun diye birşey demiyorum yeter ki sosyallik konusunda başarılı oliyim . arkadaş edinmek basit birşey olsun . inş birgün bu değişim gelir ..:)