[Işıldayan Safir]

D: Şimdi ikinci mentörün olan Serkan Bey’in yerine geçebilir misin?

A: Tabii…

D: Merhaba nasılsınız? Bize yaşınızı, kim olduğunuzu biraz anlatır mısınız?

S: Merhaba. Adım Serkan. Otuz altı yaşındayım. Özel bir Gsm Operatörü'nün Satış ve Kurumsal Pazarlama Birimi Müşteri İlişkileri’nde Aslı’nın yöneticisi konumundayım.

D: İş ortamınızdan bahsederseniz eğer, yoğun ve stresli bir ortamda mı çalışıyorsunuz yoksa tam tersi mi?

S: Oldukça yoğun bir çalışma ortamımız var. Hem ofis içinde yapılması gereken işlerimiz var ekstra olarak da müşteri ilişkileri departmanı olduğumuz için müşterilerimizle de birebir görüşüyoruz. Temposu çok yoğun olan bir iş ortamımız var. Müşteriler bazen bizleri çok zorlayabiliyorlar. Problemli müşterilerle uğraşmak bazen kabusunuz haline gelebiliyor. Ama ekibimiz çok keyifli olduğu zamanlarda birbirilerini motive ederek işe kaldıkları yerden devam edebiliyorlar.

D: Kalabalık bir ekiple mi çalışıyorsunuz?

S: Ortalama bir ekibiz. Sekiz kişilik bir takımız.

D: Otuz altı yaşınızda olduğunuzu söylediniz. Şu anda oturduğunuz kariyer koltuğuna nasıl ulaştığınızı düşünüyorsunuz? Buraya ulaşmak için saplantılı bir şekilde çok yoğun mu çalıştınız?

S: Yaptığımız iş gerçekten şirketin en yoğun çalışılan ve en stresli işlerinden biri. İş yükümüz çok fazla. Bizi en çok yoran ve zorlayan da müşterilerle olan ilişkiler. Müşteri her zaman haklıdır stratejisini uygulayan bir şirket yapımız olduğundan dolayı, çantamızı alıp kapıyı kapatıp çıkamıyoruz. Müşteri memnuniyeti çok fazla ön planda. Bir müşteriyi kaybetmemek için ciddi çabalar sarf ediliyor. Bazen teknik departmanların yaptıkları hataların faturasını biz ödeyebiliyoruz. Müşterilere farklı vaadlerde bulunup daha sonra bunları bizden yapmamızı önerebiliyorlar. Bu da şirket içinde gerginliklere neden oluyor. Şirket içi kavganın en çok olduğu departmanız diyebilirim. Ama ben bu pozisyona gelmek için çok çalıştım tabii ki. En önemli avantajım empati kurabilme yeteneğim ve ikili ilişkilerim oldu. Çok çalıştım.

D: Çok çalıştım dediniz, ne kadar çok çalıştınız? İkili ilişkilerinize bu iş yoğunluğu içinde nasıl vakit ayırıyorsunuz?

S: Evet çok çalıştım ve hala da çok çalışıyorum. Çalışma stresini üzerimden attığım tek yer sosyal paylaşımımın olduğu mekanlar ve zamanlar oluyor. Hatta orada benden daha çok çalışan ama bir türlü iyi iş imkanları bulamayan arkadaşlarım olduğunu görünce kendi adıma seviniyorum. Bu tür örnekleri de personelimle her zaman paylaşırım. Ofiste öğle tatillerine önem veririm. Öğle tatilinde bile iş, iş, iş diye bağıran arkadaşlarımı yöneticileri olarak uyarma gereği hissediyorum. Öğle araları personelime verilmiş bir haktır. Bu zaman diliminde dışarıya çıkıp kafalarını rahatlatmaları ve dinlenmeleri benim için oldukça önemli. İşe tekrar döndüklerinde motivasyonları daha çok artmış oluyor. Ama sürekli iş isteyen personelime de iş veririm tabiî ki hahaha…

D: Sürekli iş isteyen çalışanlarınız mı var?

S: Evet çalışmayı çok seven ve verilen işi bitirdikten sonra takdir edilme duygusundan doğan hazzı yaşamak isteyen çalışanlar... Gece geç saatlere kadar çalışırlar. Hatta mesai saatinde çalışan iş arkadaşlarına bile tavır alabiliyorlar.

D: Neden?

S: Saplantı derecesinde çalışmanın sonucu daha rahat çalışan bir insanı anlamak istemeyebiliyorlar. Neden ben bu kadar çok çalışırken o bu kadar rahat olabiliyor diyorlar. Ve iş ortamında da birbirleriyle gergin bir çalışma düzeni yaratıyorlar. Oysa ki herkesin hayata bakışı farklıdır. Kariyer planı olmayan bir insan daha rahat bir şekilde işini yapar ve sorumlulukları da alması gerektiği kadar alır. Ama hırslı insanlar bu yüzden kendilerine zarar verebiliyor. Bu tarz çalışanlarıma söylediğim hep şu olmuştur. Esnek organizmalar daha uzun yaşarlar. Başarılı olmak için bende çok çalışıyorum. Gece mesaisine kaldığım zamanlarda oluyor ama sadece yıl sonu raporlamalarında.

D: Peki işler gerçekten aksıyor mu? Aslı veya onun gibi çalışanlarınızın işlere bu kadar sahiplenici ve baskıcı bir tutumla yaklaşmaları fark yaratıyor mu?

S: Sadece günlük farklar. Bizim için önemli olan yıl sonu tablolarıdır. Herkes kendi işinde sorumludur. Bir kişiye bir diğerinin sorumluluğunu yüklendi ve bunu başardı diye yıl sonunda ekstra performans primi verilmez. O yüzden kendilerine acımalarını söylüyorum. Yıllık performanslara göre terfiler belirlenir. Kendine zaman ayırması gerekir. Benim en önemli özelliğim işimi evime, evimi de işime taşımıyor olmam. Evime giderken rahat oluyorum, evimin huzur veren bir yer olduğunu düşünmek beni rahatlatıyor. Sosyal hayatıma ve arkadaşlık ilişkilerime de işime gösterdiğim aynı özeni gösteriyorum.

D: Sosyal hayatınıza bu kadar yoğun bir tempoda nasıl vakit ayırıyorsunuz?

S: Sosyal hayatın önemli olduğunu düşünüyorum. İş yerinde bazı kalıpların dışına çıkamayacağımız zamanlar oluyor. Ama sosyal ilişkilerimizde, arkadaşlarımızla ailemizle olan diyaloglarımızda birbirimize karşı, yaşadıklarımıza karşı hassasiyet gösterebiliyoruz. En yakın arkadaşınızın en mutlu gününde yanında olmanız ya da bir dostunuzun bir sıkıntısını sizinle paylaşmak istemesi, bana, birilerinin hayatında önemli bir yerim var duygusunu hissettiriyor. Dışarıda insanlarla yaşadığım keyifli saatler iş motivasyonumu arttırıyor. Bir de ne var biliyor musunuz; ben eskiden daha hırslı ve keskin bir insandım. Gözümü kariyer hırsı bürümüştü. İnsanlarla vakit geçirmek, daha çok insanın hayatında yer almama, daha çok insan tanımama, ve hayatı benim hayatımdan daha kötü giden insanları görünce de halime şükretmemem neden oldu. Yine çalıştım, çalışma aşkımda bir azalma olmadı ama daha yumuşak ve duyarlı hale geldim. Esnek olmaya başladım.

Ekip toplantılarında bunu personelime hep anlatırım. Genç olmalarından ve yaşam kaygısından dolayı çok hırslılar. Ama aşırı hırslarını gördüğümde ona üzülüyorum. İlişkilerine gereken önemi vermeleri ve birileriyle bir yerde bir şeyler paylaşmaları gerekiyor. İş yerinde bile hangi filme gitsem diye fikir sorduğumda ya da hafta sonu bana bir yer önerisi yapmalarını istediğimde iki üç kişi dışında kimse bir yorum yapamıyor. Çünkü kendilerine vakit ayırmadıklarını görüyorum. İş takıntısı olduğu için de tüm geri bildirimleri reddediyor ve agresifleşiyorlar. Çünkü kemik haline geliyorlar.

D: Aslı’ya iletmek istediğin bir mesaj, duygu yüklemesi, öneri var mı?

S: Aslı çok başarılı. Ve bir o kadar da duygusal.

D: Duygusal olduğunu nereden biliyorsun?

S: Herkesin doğum gününü bilir ve mutlaka pasta üfletir. Ve sonra da insanların bu jesti yaptığı için ona sarılmaları karşısında gözyaşlarını tutamaz. Duygusal bir insan olduğuna verebileceğim bir örnek. İş konusunda çok hırslı, çok ciddi bir kariyer hedefi var. İş yerindeki problemleri çözerken, ki haklı bile olsa karşısındaki insanlara karşı oldukça sert davranıyor. Şirket olarak yapılan hiçbir organizasyona katılmıyor. Başarımı kutlamak için ileride bol bol giderim diyor ama ben onun aramıza katılması gerektiğine inanıyorum. Geç saatlere kadar mesaiye kalmak yerine, kendi işlerini bitirdikten sonra başkalarının işlerini üstlenmeden evine ve ailesi ne de gerekli vakti ayırabilir. Mutlu bir insan olabileceğine inanıyorum. Esnek olmalı.

D: Serkan Bey teşekkürler. Evet Aslı, şimdi masamın arkasına geçmeni istiyorum. Serkan’ın sana gönderdiği kaynakları, mesajları, duyguları sana uygun ışık, renk, duygu, enerji olarak alabilir ve bunu özümsemeye çalışabilir misin?

A: Evet. Serkan'ın masasının üzerinde büyük bir anahtar vardır. Başarının anahtarı. İstediğim zaman bu anahtarla işyerimin kapılarını açıp, sosyal ortama girdiğimde de bu anahtarla başarının kapısını geçici olarak kapatabileceğimi hissediyorum. Herşey benim kontrolümde yani.

D: Evet çok güzel Aslı. Şimdi üçüncü ve son mentörümüz olan Madonna’nın yerine geçmeni istiyorum. İstersen onun onun gibi rahat davranabilmek için bir Madonna şarkısı çalabiliriz.

A: Bu gerçekten de iyi bir fikir. La is La Bonita olabilir mesela.

D: Evet. Merhaba Madonna. Nasılsın?

M: Ah evet çok yoğun bir turneden çıkıp buraya geldim. İyiyim.

D: Madonna nasıl bu kadar enerjik, pozitif kalabiliyorsun?

M: Kendimi değerli buluyorum. Çok para kazanıyorum ve bir dünya starıyım ama hayat bu demek değil. Spor yapmak, vücudumu korumak, çocuklarımla ilgilenmek beni motive ediyor.

D: Bir dünya starı olmak sadece şans işimi yoksa çok mu çalıştın?

M: Elbette çok çalıştım. Hem de çok. Papalık bile beni aforoz etti. Hahahaha…Çalışmanın sonu yok. Her başarıda bir üstünü istiyorsun. Ve bu durum hayatının sonuna kadar böyle gidecek. Bunu bildiğim için hem başarı için çok çalışmalıyım hemde kimseyi takmadan kendi hayatıma bakmalıyım diyorum. Dünya turneleri konusunda çok disiplinli çalışırım. Dans ekibimin hatasını kabul etmem. Hepsi çok iyi dansçılardır. Hatta Türk bir dansçım da var ekibimde. Dünya turnelerinde ve konserlerde otelime yerleşir ve yapılan hazırlıkları konserin yapılacağı yere gidip izlerim. Kendime mutlaka bir iki saat zaman ayırıp, sokaklara çıkar ve insanların arasına karışırım.

D: Ünlü olmak başka bir şey ama sosyal olmak da öyle, öyle mi?

M: Evet kendime vakit ayırıyorum. En güzel zamanı spor yaparken harcıyorum. Bence başarı kadar özel zamanlar ayırmak da başarıya giden yolda çok önemli bir anahtar. Vücudunuzu düşünün esnekliğiniz arttıkça daha çok hareket alanı yaratabiliyorsunuz. Vücudunuza bile zaman ayırdıkça fiziksel yaşlanmanız yavaşlıyor. Herşey sizin ona verdiğiniz değerin karşılığını veriyor. Kendine vakit ayıran insanlar da öyle. Düşünsenize milyonların önüne çıkıyorsunuz. O sırada aldığınız keyif ve mutluluk süper. Ama her şeyin bir sonu olabilir. Sosyal ortamlarda yaratılan dostluklar ve arkadaşlıklar daimidir. Güldürür, ağlatır, keyiflendirir. Paylaştıkça paylaşmak istersiniz.

D: Deli gibi çalışıyorsun yani? Peki bu durumdan çıkıp rahatlamak için spor dışında başka ne yapıyorsun?

M: Deliriyorum…

D: Nasıl?

M: Evet deliriyorum. Bu kadar hırslı ve yoğun çalışmanın bana zarar vermemesi için içimi boşaltıyorum. Dans ediyorum. Dans etmek içimdeki bütün kötü enerjimi boşaltmama yarıyor. Enerjim boşalınca da daha mutlu oluyorum. O anda hayatın çok keyifle yaşanası bir yer olduğuna karar veriyorum. Ve çalışma hırsımı törpülüyorum. Elim hemen telefona gidiyor. En yakın kız arkadaşlarımı ve ya erkek arkadaşımı arıyorum.

D: Madonna Aslı’ya vermek istediğin bir mesaj var mı?

M: Aslı’nın bu çalışma temposuyla ve azmiyle çok iyi bir kariyer elde edeceğine inanıyorum. Ama kendine daha çok vakit ayırmalı. Bir spor merkezine kayıt yaptırarak işe başlayabilir. Kaybettiği dostluklarını yeniden kazanırsa kendiyle daha barışık ve dinamik olacaktır.

D: Evet Aslı, tekrar benim masamın arkasına geçer misin? Madonna’nın sana gönderdiği kaynakları, mesajları, duyguları sana uygun ışık, renk, duygu, enerji olarak alabilir ve bunu özümsemeye çalışabilir misin?

A: Evet. Madonna’nın La is La Bonita şarksını duyuyorum. Beni çok heyecanlandırdı. İçim kıpır kıpır.

D: Tamam. Şimdi tüm mentörlerin konuşmalarını değerlendireceğimiz Meta pozisyonuna geçicez. Bunun için kendine bir yer belirlemek ister misin?

A: Kapının önünde meta pozisyonumu alabilirim.

D: Durup dışarıdan bakan bir izleyici gözüyle değerlendirecek olsan mentörlerin sana iletmek istedikleri ortak bir mesaj var mı?

A: Uzaktan bakınca fark ediyorum ki mentörler bana esneklikten bahsetmişler. Esnek olmadığımı biliyorum. Kalıplarımı kırmak istemediğim için asosyalleştim. Tüm mentörler esnekliğin beni rahatlatacağını düşünüyorlar herhalde. Çünkü hepsi de esnekliğin onları rahatlattığından bahsetti. Madonnaya bakarken dinamizm ve güç gördüm. Bu bana çılgınca bir şeyler yapmamın beni rahatlatacağını hissetmemi sağladı. Bir ortak mesaj daha görüyorum. Sosyal arkadaşlıklara ve toplu paylaşımlara önem vermek gerektiği. Bunun insanı manevi anlamda güçlendiren bir durum olduğunu söylediler.

D: Evet şimdi K noktamıza geri dönüyoruz Aslı. Şimdi gözlerini kapatabilir, mentörlerinden gelen ortak mesajları karşılayabilir, onlardan gelen sese kulak verebilirsin. Göndermiş oldukları kaynakları içselleştirebilir, onları bir isim, renk, ses, resim ve bunun gibi şeylerle özümseyebilirsin… Bunları benimle istersen paylaşabilirsin.

A: Evet. Tüm bu kaynaklar içimde bir sıcaklık hissettirdi. Ve güneşin doğuşunu hissettim. Kalıplarımı kırmaya çalışmak, esnek olmak, saplantılı iş yaşamımdan artık kendimi biraz uzaklaştırıp insanlarla iç içe olmaya başlamak güneşin doğuşu gibi geldi bana. Ve sıcak bir duygu hissettim.

D: Şimdi senden S konumuna geçmeni istiyorum. Burada senden yapmanı istediğim şey sahip olduğun yeni kaynakları sıkıntılı olduğun konuya transfer etmen. Bu transfer sana neler hissettirdi?

A: Sıkıntılı durum kapkaranlık bir boşluk şu anda. Yeni kaynaklarımı düşünürken güneşin doğuşu gözümün önüne geliyor ve rahatlıyorum.

D: Rahatlıyorum diyorsun, bunu yapabileceğine inanıyorsun demekki?

A: Evet şu anda vücudumun rahatladığını ve işten kendime transfer ettiğim tüm angarya işlerden kurtulduğumu hissediyorum.

D: Gelecekte benzer bir durumla karşılaşırsan kaynaklarını kullanabilecek misin?

A: Gelecekte yıl sonu performanslarında benzer durumu bana yaşatacak herkesin hırslı olduğu bir dönem olucak. Ama ben şu anda güneşin doğuşundan aldığım o enerjiyle kaynaklarımı kullanabiliyorum ve kendimi yine rahat bir şekilde görüyorum. Arkadaşlarımın çoğuyla barıştım bile.

D: Aslı teşekkür ederim.

A: Ben de size teşekkür ediyorum.

Alıntı: Hande Parlak (Certified NLP Practitoner)