[gunesim]

Yaratıcılık ve yaratıcı düşünme
Yaratıcılık bir çok inanışa göre sadece tanrıya özel bir yetenektir. Yaratıcılık mitolojide, teolojide ve bazen de günlük yaşamda tanrılarla yarış biçiminde görülür. Adem ve havva miti, Prometheus'un ateşi insanlara vermesi miti, üç büyük dinde (Müslümanlık, Hristiyanlık ve Musevilik) suret resmetmenin veya heykel yapmanın yasaklanması da bu fikrin yansımalarıdır (May, 1991).

Bu çalışma kapsamında, yaratıcılığı, insanın, benzeri olmayan yeni bir şey yapması veya olan bir şeyi daha önce girmediği bir biçime sokması olarak tanımlıyoruz. Ancak bu tanım yeterli değildir. Yapılan yeni şeyin, yaratıcılık olması, toplum için özel bir değerinin olmasına bağlıdır. Söz konusu özel değer estetik veya yararlık biçiminde olabilir. Evrensel değerlere aykırı bir yaklaşım çok yeni ve orijinal ürünler ortaya koysa bile bunu yaratıcılık saymak mümkün değildir. Nazilerin insanları fırınlarda yakmasını bu nedenle yaratıcılık sayamayız.

Özellikle sanayi toplumu ile birlikte yaratıcılık sadece sanat için gerekli bir yetenek olmaktan çıkmış, gerekli ve zorunlu bir iş yeteneği olarak önem kazanmıştır. Bilim (Einstein, Edison, Pasteur, Rutherford, Bell vd) ve sanatta (Jule Verne, Dickens, Tolstoy, Motzart, Bethoven, Degas, Van Gogh vd) olduğu gibi iş alanında da (Ford, Microsoft, Sony, Intel vb) yaratıcılığını iyi kullananlar yıldızlaşmaktadır. Yaratıcılık ve yenilikçilik yeni ekonomi formülünün vazgeçilmez bileşenidir

Alıntı