[fgceker]

Ünlü Alman bestecinin büyükbabası Moses Mendelssohn hiç yakışıklı bir adam değilmiş.Aşırı derecede kısa boylu olmasının yanı sıra,çok garip de bir kamburu varmış.Günün birinde Hamburg'da yaşayan bir tüccarı ziyarete gitmiş.Tüccarın Frumptje adında çok güzel bir kızı varmış.Moses umutsuz bir aşka tutulmuş bu güzel kıza. Fakat güzel kız onun çirkin görüntüsünden ürkmüş.Ayrılma vakti geldiğinde,Moses,güzel kızın üst kattaki odasına çıkıp,onunla son kez konuşma cesaretinde bulunmuş. Kızın güzelliği o kadar farklıymış ki,onun cennetten geldiğini düşünmüş bir an,ama kızın yüzüne bakmayı reddetmesi çok üzmüş Moses'i.
Moses konuşma sırasında utanarak şu soruyu sormuş kıza:
''Evliliklerin cennete ait birşey olduğuna inanır mısın?''
''Evet''demiş gzel kız,''Peki ya sen inanır mısın?''
Bunu söylerken gözlerini kaldırıp bakamıyormuş,Moses'ın yüzüne.
''Evet,inanırım''demiş Moses. ''Biliyor musun? Her erkek çocuğı doğduğunda,Tanrı onun evleneceği kızı belirlermiş.Ben doğduğum zaman da benim evleneceğim kızı belirlemiş ama bana ''Senin karın kambur olacak''demiş.O zaman ben,''lütfen onun kamburunu bana ver ve onu güzel bir kadın yap''demişim.
O zaman Frumptje gözlerini yerden kaldırıp onun gözlerinin içine bakmış ve elini uzatıp Mendelssohn'un elini tutmuş.Sonra da onun sevgili eşi olmuş.

alıntı

[çok_mutlu:)]

güzellik belirli bir yaştan sonra herkeste aynı boyuta ulaşıyor bizimde leylayla mecnunda olduğu gibi leyla çok çirkinmiş ama mecnun onu sevmiş önemli olan güzelliklerin birbirini sevmesi değil gönüllerin birbirini sevmesi çok güzel bir yazı çok çok teşekkürlerherkesin birbirinin kalbini sevmesi dileğiyle:)))

[seromoni]

Gerçekte sevgide tip görünmez olur. Önce ruh görür sonra gözler o insanı. O insanın tipini güzel mi değil mi sonra farkeder. Eğer önce tip göze çarptıysa genellikle o insanın ruh eşi olma ihtimali düşüktür. Cennette de o insan olsun dedirten ruh eşidir insana.

seromoni Nickli Üyeden Alıntı

Gerçekte sevgide tip görünmez olur. Önce ruh görür sonra gözler o insanı. O insanın tipini güzel mi değil mi sonra farkeder. Eğer önce tip göze çarptıysa genellikle o insanın ruh eşi olma ihtimali düşüktür. Cennette de o insan olsun dedirten ruh eşidir insana.

Söylediklerine katılıyorum. bence de önce ruh güzelliği. zaten bir kalıp vardır. kalbinin güzelliği yüzüne yansımış diye. ben iyi kalpli ve hayat dolu insanların güzel olduğunu düşünenlerdenim. çünkü bu tür kişilerin gözleri hep ışıl ışıl olur ve karşıdakine resmen hayat verirler...

maviş.cadı Nickli Üyeden Alıntı

Söylediklerine katılıyorum. bence de önce ruh güzelliği. zaten bir kalıp vardır. kalbinin güzelliği yüzüne yansımış diye. ben iyi kalpli ve hayat dolu insanların güzel olduğunu düşünenlerdenim. çünkü bu tür kişilerin gözleri hep ışıl ışıl olur ve karşıdakine resmen hayat verirler...

evet bende fiziki güzelliğin değil ruh güzelliğinin önemli olduğuna inanıyorum.çok güzel bir paylaşım teşekkürler

[justagirl]

Fiziksel güzellik altın orandan ibaret. Yani yüzün ve vücudun ne kadar orantılıysa, o kadar güzel.
Fakat bence asıl güzellik niyette. Kişinin niyeti ne kadar iyiyse o kadar güzeldir bana göre..
Sevgiler...

[Alexandra]

İnsanın güzel ruhu, temiz kalbi gözlerine baktığında görülebiliyorsa, ben ona güzel derim.
Sevgi dolu bakan, insanın içini ısıtan, yüreğine dokunan güzellik gözlerde gibi geliyor bana.

[why-hi-one-why]

Merhaba arkadaşım, güzel konu.

Şindik esasen Güzellik ya da Çirkinlik diye bir kavram yok, bak bunlar insanların biyerlerinden uydurmasından başka bir şey değil.
Neden dersen şindik bu konuya birçok kişi farklı farklı yaklaşacaktır zira herkesin değer yargıları farklı, o zaman biz hangisini doğru olarak baz alacağız, bu yolla bir standartımız olabilir mi? Ben cevap vereyim: Yok öyle bir standart.
Biraz daha açalım, örneğin A kişisine ben "vooov güzel kız" derim sen "Yuh ya o mu güzel" dersin böyle ha?
Yani hatırla hani , ışık var ama gerçekte karanlık yok, sıcak var ama yine gerçekte soğuk yok gibi...

Neticede Güzellik de Çirkinlik de insan uydurması, yok böyle birşey, salt herkes insan, ha ne var o zaman dersen onu da yazayım kendimce, O "Beğeni"