[smyrna]

ayrılık acısındaki en büyük unsur alışkanlık bence. insan hayatında bir anda ani bir değişiklikten hoşlanmıyo. bi düzen oturtmuşsa onu sürdürmek istiyo. alıştığımız birşeyi hayatımızdan çıkarmak istemiyoruz. bir de bilinmez olan korkutuyor tabi. eğer bir kadın/erkekse ayrıldığımız bir sonraki ilişki korkutur. bi anda ilişkiye dair alışkanlıları atmak kolay olmaz. bi mahalleden taşınmaksa bir sonraki çevremiz nasıl olacak o korkutur, komşularımız nasıl insanlar olacak.
ayrılıkla nasıl başa çıktığımı anlatmak yardımcı olmak isterdim ama bende yeni bir ayrılık yaşadım ve şuan pek başa çıkabildiğim söylenemez elimden geldiğince o kişiyi hatırlatmayacak şeyler yapmaya çalışıyorum kendimi oyalamaya çalışıyorum sürekli. o insan hayatıma girmeden önceki düzenimi oturtmaya çalışıyorum tekrar. çok canım acıyo onu çok özlüyorum ama elimden birşey gelmiyor. bunları yaşamak zorundayız hepimiz. keşke bi ilacı olsa da onu alıp yaşadıklarımızı unutabilsek