[comte]

Merhabalar serkan...

Yazdıklarını okudum ve senin adına üzüldüm...

Her birimiz bu ve buna benzer konuları yaşamışızdır mutlaka...

Kolay da değil elbet...

Böyle zamanlarda, ne söylense tesiri olmayabiliyor...

Hatta çoğu söylenenler gerginliğimizn daha da artmasına sebep olabiliyor..

Mesela, ya boşver takma, değer mi, seni sevmeyeni sen de sevme, başka birini bul vs.vs.

Aslında hepsi de iyi niyetli olarak ve teselli amacıyla söylenen çoğu da mantıklı ve doğru sözlerdir...

Fakat, gönül ferman dinlemiyor... değil mi?

Senin şu anki duygularının ilacı zamandır serkancım...

Zaman böyle acıları sarmak için en iyi ilaçtır elbet ama bu sürede de yapmak gerekn şeyler var...

Saplantı haline gelen, evlilik hayali kurulan ve başka kimseyle birlikte olmak düşüncesine dahi izin vermediğimiz ve bunların sonucunda ise terk edilmekle veya ayrılıkla sonuçlanan ilişkilerde, bundan sonra oluşan olumsuz duygu ve düşüncelerin, alışkanlık haline gelmesiyle kötü bir dönem yaşayabiliyoruz...

İşte böyle durumlarda uzmanlar, boş kalınmaması, bir işle uğraşılması ve yalnız kalmamaya gayret edilmesi konusunda bir çok şey tavsiye ediyor...

Benim de tavsiye edebileceğim bu aslında...

Melankolik halinden sıyrılabilmeye, ayrıldığınızı beyninden ziyade kalbine de kabul ettirebilmeye çalış ve başka şeylere odaklan sürekli..

Kabul etme aşaması belki biraz zor olabilir ama, sonrasında yavaş yavaş duyduğun acılar geçecektir.

Hatta iyice dibe vurduğun zamanlarda daha da üstüne gidiebilirsen, ondan soğuyacak şeyler bile bulabilirsin...

Gelen gideni aratır derler ama, bu konuda; gelen her zaman için daha iyisidir bana göre...

Kalbini tamamen kaptmak yerine, bir köşesini açık bırak...Belki bir giren olur... super

İnşallah kısa sürede atlatırsın...

Sağlıcakla...