[KıpçakBeyi]

Şu son üç güne kadar kadar rahattım ki.Çekirdek inançtan sonra.İşin açıkçası detay vermeyeceğim ama beni işçi alımında sınav komisyonuna yazdılar.Haliyle memleketimizin bazı gerçekleri var.Ben hiç hazzetmem babam bu mülakatlardan gençliğinde çok muzdarip olmuş.

Hep düşünmüşümdür babam devlet memuru olsaydı nasıl olurdu diye.Daha rahat bir hayatım olabilirdi.Her dediğime hayır denmezdi.Arkamda ailemin desteğini daha iyi hissederdim.Hep yarın için para biriktirirdik ve sıkmak zorundaydık.Erken büyüdüm ve aslında büyüyemedim hep bir yanım o yaşlarda kaldı.Lisede sıkıntılı zamanlarım oldu ama 17-20 yaş arasında biraz maddiyatımız iyileşti.Ailemin maddi-manevi desteğini daha fazla hissettim.Sabit bir gelirimiz yoktu.Beni kamuya iten en önemli nedenlerden biri de odur.(Kendi mesleğimin gerçekleri ayrı)

Babam o hikayeleri anlattığında hep sinirlenirdim.Şükür ailemizde adalet duygusu çok gelişkin.Babamın dedesi bir otun hesabını yaparmış.Bende biraz o misalim beni biraz da Osman dedeme-İsmi budur- benzetirler.

Bu nedenle üç gündür bir savaş içerisindeydim.Çok dua ettim ve dualarımın karşılığını gördüm.İçimde acayip patlamak isteyen bir enerji vardı.Her akşam spor ki 45 dakikalık işkence gelebilir.30 dakikası (15km) 15 dakikası ise kettlebel-girya +vücut ağırlığıyla kuvvet antremanı.Arada dinlenme neredeyse yok.Sonra ılık duş.Fonda sert müzikler.

İlk gün en zoruydu benim için.Aslında mental ve baskı anlamında en kolay gündü.Bugün şükür bitti ama noktası eksik.İnş'Allah o noktada yarın konulacak.Bugün çok rahatım.

İbret olarak anlatılacak çok şey var ama prensibim gereği bunları anlatmayacağım.Sadece insanların şunu bilmesini istiyorum.Ben biliyordum ama Allah bana bir daha gösterdi.Allah'u Teala mazlumları gözetiyor ve çalışanın rızkını veriyor.Kullar ne hesaplar yaparsa yapsın.

Haksızlık , adalet her yerde.Özel sektörde daha çok haksızlık gördüm.Kamu istisna değil ama özele nazaran çok daha iyi.Çok anlatmayı sevdiğim şeyler değil.Pek anlatmam dediğim şeyleri kamuya açık bir forumda yazıyorum.O ayrı konu artık içimde hiç bir şey tutmak istemiyorum. Prangalarım varmış fark etmediğim.

Evet benim başıma da gelebilirdi.Bir kaç olayı çiziksiz atlattım.Aslında en önemlisinde yüzümde küçük bir sıyrık oluştu (sadece kabuk bağlayan türden) ama platinli kırık veya kırıklardan iyidir.

Forumu keşfedişim de gittiğim bir görev sonrası olmuştu.Yarın fırsat bulabilirsem kendi hikayemde yazarım.

[mutluhayatim]

KıpçakBeyi Nickli Üyeden Alıntı

Şu son üç güne kadar kadar rahattım ki.Çekirdek inançtan sonra.İşin açıkçası detay vermeyeceğim ama beni işçi alımında sınav komisyonuna yazdılar.Haliyle memleketimizin bazı gerçekleri var.Ben hiç hazzetmem babam bu mülakatlardan gençliğinde çok muzdarip olmuş.

Hep düşünmüşümdür babam devlet memuru olsaydı nasıl olurdu diye.Daha rahat bir hayatım olabilirdi.Her dediğime hayır denmezdi.Arkamda ailemin desteğini daha iyi hissederdim.Hep yarın için para biriktirirdik ve sıkmak zorundaydık.Erken büyüdüm ve aslında büyüyemedim hep bir yanım o yaşlarda kaldı.Lisede sıkıntılı zamanlarım oldu ama 17-20 yaş arasında biraz maddiyatımız iyileşti.Ailemin maddi-manevi desteğini daha fazla hissettim.Sabit bir gelirimiz yoktu.Beni kamuya iten en önemli nedenlerden biri de odur.(Kendi mesleğimin gerçekleri ayrı)

Babam o hikayeleri anlattığında hep sinirlenirdim.Şükür ailemizde adalet duygusu çok gelişkin.Babamın dedesi bir otun hesabını yaparmış.Bende biraz o misalim beni biraz da Osman dedeme-İsmi budur- benzetirler.

Bu nedenle üç gündür bir savaş içerisindeydim.Çok dua ettim ve dualarımın karşılığını gördüm.İçimde acayip patlamak isteyen bir enerji vardı.Her akşam spor ki 45 dakikalık işkence gelebilir.30 dakikası (15km) 15 dakikası ise kettlebel-girya +vücut ağırlığıyla kuvvet antremanı.Arada dinlenme neredeyse yok.Sonra ılık duş.Fonda sert müzikler.

İlk gün en zoruydu benim için.Aslında mental ve baskı anlamında en kolay gündü.Bugün şükür bitti ama noktası eksik.İnş'Allah o noktada yarın konulacak.Bugün çok rahatım.

İbret olarak anlatılacak çok şey var ama prensibim gereği bunları anlatmayacağım.Sadece insanların şunu bilmesini istiyorum.Ben biliyordum ama Allah bana bir daha gösterdi.Allah'u Teala mazlumları gözetiyor ve çalışanın rızkını veriyor.Kullar ne hesaplar yaparsa yapsın.

Haksızlık , adalet her yerde.Özel sektörde daha çok haksızlık gördüm.Kamu istisna değil ama özele nazaran çok daha iyi.Çok anlatmayı sevdiğim şeyler değil.Pek anlatmam dediğim şeyleri kamuya açık bir forumda yazıyorum.O ayrı konu artık içimde hiç bir şey tutmak istemiyorum. Prangalarım varmış fark etmediğim.

Evet benim başıma da gelebilirdi.Bir kaç olayı çiziksiz atlattım.Aslında en önemlisinde yüzümde küçük bir sıyrık oluştu (sadece kabuk bağlayan türden) ama platinli kırık veya kırıklardan iyidir.

Forumu keşfedişim de gittiğim bir görev sonrası olmuştu.Yarın fırsat bulabilirsem kendi hikayemde yazarım.

İçte tuta tuta patlar insan. anlattıkça yazdıkça rahatlarsın. Merak ettiğim bir şey var. Çekirdek inancın tam olarak neymiş?
Açıkcası bende yaptırmayı düşnüyorum. Çünkü hala aşamadığım şeyler var. Beni engelleyen. Bunlardan kurtulmam için yaptırmam gerekiyor sanırım.

Doğru söylüyorsun haksızlık adeletsizlik her yerde. Bazen verdiğin emekler, çektiğin eziyetler bazı insanlar yüzünden boşa gidebiliyor. Sen canla başla çalıştığın halde hiç hak etmeyen insanlar senden daha büyük başarı elde edebiliyorlar.

Hikayeni merakla takip edeceğim. Sevgiler