[Berilce]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

olumlamanı şöyle değiştirsenn

ben bakımlı sevgi dolu sevilmeyi hakeden mükemmel bir insanım..sanırım eş olunca birinci görevimizi unutuyoruz..yani kendimiz olmayı..

ikincisi eşinle ayrılamamanın sebebini çocuğuna yükleyerek ona ne büyük külfet yüklüyorsun.oysa ki bu tamamen senin kendine güvensizliğinle ilgili bir durum. çocuğuna bu haksızlığı yapma..
ilişkini kendin istediğin için yürüt.sen doğru düşünmeye başlayınca eşinle aranın düzeleceğini yürekten umut ediyorum.. sevgiler..

Eşiyle sorunu olan insanların, sorunlarının üzerine gidip halletmesi yerine, yada ayrılığı bile gözönüne alıp, özdeğerini korumasından kaçarak, çocuklarının sırtına yüklemeleri beni çok rahatsız ediyor. Ne yazıkki toplumumuz böyle kadınlarla dolu, ben böyle bir örnekten bahsedeyim; karı koca o kadar geçimsizlerdi ki; iki kızı bundan çok olumsuz etkilendi, biri hiç evlenemedi, diğeride mutsuz oldu, ayrıldı ve babaya nefret duyarak büyüdüler...Bu kadının "ben sizin yüzünüzden bu kahırları çektim" diyebilmesi kadar rahatsız edici bir şey olamaz... Belki ekonomik bağımsızlığın yoktur, ayrılamamışsındır, o zaman da çocuklarının psikolojisinin en az etkileneceği seviyeye getirmelisin. Güven sorunu aslında evlilikte de sorunu beraberinde getiriyor, sarmaşıklar gibi olmak zorunda değiliz arkadaşlar, kocaya çocuklarınıza asılmayın fazla, kendinize sarılın hiç kimse yoksa... Saygılar...

[birdamlaumut]

Evliliğime devam etmeye karar verme sebebim kızım olmamıştır. O benim sadece mücadele etmeme sebep olmuştur. Mutlu olmak insanın elindedir bunu anladım ben. Bir de anladım ki Allah sorunlarımızı çözebilecek irade ve istekle bizi donatmış. Devam etmeye karar verdiysem bu kızımın mutlu olması için bir tarafı kırık olan evliliğimizi kör topal bir şekilde sürdüreceğim anlamına gelmiyor.
Bu arada olumlamam hakında önceden sorduğum soruya cevap verirseniz sevinirim?