[Alexandra]

Çok teşekkürler Yeni Bir Hayat,

Harikasın, desteğin o kadar iyi geldi ki sabah sabah. Olumsuzlukları hep beraber yeniyoruz burada.

Çiçekler için de çok teşekkür ederim. Gerçekten çok güzellermiş. Bayılrım çiçek almaya...

Sevgiyle kal

[Alexandra]

Yeniden merhaba hepinize,

Bir süredir işten güçten başımı alamadığım için, siteye girip ne var ne yok bir bakıp çıkabiliyordum ancak. Az önce içimden fena halde yazmak geldi, hemen açtım ben de siteyi.

Ne kadar yoğun günler geçirsem de, ne kadar sinir bozucu an yaşasam da bunları eskisi gibi uzatmadığımı, içimden "Boşveeer, Çakıl, bunlar da geçecek nasılsa, bugün de bitecek ve ertesi gün yepyeni bir gün doğacak", diyebildiğimi far ettim. Hatta arkadaşlarımla dalga geçer olduk, eskiden olsa bütün gün boyunca, hatta duruma göre günlerce öfke saçar, kendime gelemez ve söylendikçe söylenirdim. Şimdi en ama en büyük öfkem taş çatlasa 5dk. sürüyor ve geçiyor. Ufak tefek şeyleri gözüm görmez olmuş. Farkında bile değilmişim. Herkes büyük bir şaşkınlıkla beni izliyor. Hatta inanmazsınız kullandığım ilacı soran oldu. İçten bir kahkaha patlattım. Keyfimi bir görecektiniz... İlaç olmadığına inanmıyorlar. İşlerim yolunda gittikçe keyfim katlanarak artıyor. Sonunda bir yerlere vardığımı ve ilerliyor olduğumu düşündükçe içimi bir sevinç kaplıyor.

İçimde karmaşalar çıkmıyor değil zaman zaman. E, olacak o kadar ama galiba isyan bastırmasını da öğrendim. Burada sizlerle paylaştığım her sözcük, okuduğum her kelime, dinlediğim her nota işe yarıyor. Cem Yılmaz'ın süper bir repliği vardır, "Önce kendimizi inandırmamız lazım", der. Walla ne diyeyim, durumuma cuk diye oturuyor.

Ben aydınlandığımı hissettikçe tepkiler de komikleşmeye başladı. Bir toplantıda, yıllardır birlikte iş yaptığım bir bayan, kulağıma eğilip, "Kız sen hamile misin yoksa", diye sordu...Daha neler... Koyverdim kahkahayı. Tutulacak gibi değil, boş bulundum. Ne bileyim ciddi bir şey soracak sandım. Neyse toparladık ortamı, gözlüklü ciddi abiler toplantısı değildi zaten.

Beynimdeki Pipirik Hanım hala arada çıkıp bana "cık cıklıyor", ama e o da zamanla diyorum. Ondan henüz kopamayacağım. Azıcık pipirik iyidir. Fakaaaaat, minik Koket Hanım'ın elinden ojeler, parfümler düşmez oldu. Ay bende bir takma takıştırma hali, panik halde mücevher kutularının içindeyim. Topuklu ayakkabıların vitrinlerde bana göz kırptığına yemin edebilirim. Öte yandan maaşım da, öksürüp kendini hatırlatıyor şimdilik. Yine de bolluk ve bereket yamacımda. Ben böyle şey görmedim. Sihirli değnek dokunmuş gibi. İstediğim şeyler bir ucuzlukla karşıma çıkıyor inanamıyorum. İhtiyaçlarım ben daha farketmeden fiyatları düşmüş bir halde karşıma çıkıyor. E bu da bolluğu ve bereketi getiriyor haliyle.

Bir de çok şükür, evren beni destekliyor. İçimden geçenlere yolları bir bir açıyorlar. Benim düşünemediğim detaylarla karşıma çıkıyor. İşte şunun hızlanması için ben bu yolu açayım dedim sana... Bundan uzak durman için şu işi çıkarayım başına... Kendi hayatımın gidişatını elimde patlamış mısır zevkle seyrediyorum.

Kulakları çınlasın Bengüsu'nun. Canım benim. Evrene yollayın dileğinizi, unutun gitsin, der ya hep... Walla unuttuğum şeyler karşıma dikiliyor. Geçenlerde bir grup arkadaşım yurt dışından gelecekti. Biri ben gelemem mümkün değil, babamı bırakacak kimse yok, tüh görüşemeyeceğiz dedi. Nassıl üzüldüm. Ah dedim, keşke bir süpriz yapsa da geliyorum dese... Nasıl göresim gelmişti. Ertesi gün bir mail parladı, baktım o... e hadi elinizi çabuk tutun, ben hallettim burayı, geliyorum demez mi? Nefesim kesildi mutluluktan. Aman yarabbi dedim. Bu ne mutluluk, bu ne güzel hediye böyle.

Paylaşımların o kadar arttı, o kadar güzel insanlar girdi ki hayatıma... Hepiniz birbirinizden aydınlık, birbirinizden içtensiniz. İyi ki gelip girdiniz hayatıma. Ayrı ayrı öpüyorm şimdi sizi.

Sabah sımsıcak bir günaydınla karşılayabilmek için de burada bitiyorum.

Güzel bir ömür geçirmenizi diliyorum,
Aklınızdan gönlünüzden geçen dilekleriniz önünüze serilsin inşallah.
İyi ki varım,
İyi ki varsınız...

[Alexandra]

Yeniden merhaba hepinize,

Bir süredir işten güçten başımı alamadığım için, siteye girip ne var ne yok bir bakıp çıkabiliyordum ancak. Az önce içimden fena halde yazmak geldi, hemen açtım ben de siteyi.

Ne kadar yoğun günler geçirsem de, ne kadar sinir bozucu an yaşasam da bunları eskisi gibi uzatmadığımı, içimden "Boşveeer, Çakıl, bunlar da geçecek nasılsa, bugün de bitecek ve ertesi gün yepyeni bir gün doğacak", diyebildiğimi far ettim. Hatta arkadaşlarımla dalga geçer olduk, eskiden olsa bütün gün boyunca, hatta duruma göre günlerce öfke saçar, kendime gelemez ve söylendikçe söylenirdim. Şimdi en ama en büyük öfkem taş çatlasa 5dk. sürüyor ve geçiyor. Ufak tefek şeyleri gözüm görmez olmuş. Farkında bile değilmişim. Herkes büyük bir şaşkınlıkla beni izliyor. Hatta inanmazsınız kullandığım ilacı soran oldu. İçten bir kahkaha patlattım. Keyfimi bir görecektiniz... İlaç olmadığına inanmıyorlar. İşlerim yolunda gittikçe keyfim katlanarak artıyor. Sonunda bir yerlere vardığımı ve ilerliyor olduğumu düşündükçe içimi bir sevinç kaplıyor.

İçimde karmaşalar çıkmıyor değil zaman zaman. E, olacak o kadar ama galiba isyan bastırmasını da öğrendim. Burada sizlerle paylaştığım her sözcük, okuduğum her kelime, dinlediğim her nota işe yarıyor. Cem Yılmaz'ın süper bir repliği vardır, "Önce kendimizi inandırmamız lazım", der. Walla ne diyeyim, durumuma cuk diye oturuyor.

Ben aydınlandığımı hissettikçe tepkiler de komikleşmeye başladı. Bir toplantıda, yıllardır birlikte iş yaptığım bir bayan, kulağıma eğilip, "Kız sen hamile misin yoksa", diye sordu...Daha neler... Koyverdim kahkahayı. Tutulacak gibi değil, boş bulundum. Ne bileyim ciddi bir şey soracak sandım. Neyse toparladık ortamı, gözlüklü ciddi abiler toplantısı değildi zaten.

Beynimdeki Pipirik Hanım hala arada çıkıp bana "cık cıklıyor", ama e o da zamanla diyorum. Ondan henüz kopamayacağım. Azıcık pipirik iyidir. Fakaaaaat, minik Koket Hanım'ın elinden ojeler, parfümler düşmez oldu. Ay bende bir takma takıştırma hali, panik halde mücevher kutularının içindeyim. Topuklu ayakkabıların vitrinlerde bana göz kırptığına yemin edebilirim. Öte yandan maaşım da, öksürüp kendini hatırlatıyor şimdilik. Yine de bolluk ve bereket yamacımda. Ben böyle şey görmedim. Sihirli değnek dokunmuş gibi. İstediğim şeyler bir ucuzlukla karşıma çıkıyor inanamıyorum. İhtiyaçlarım ben daha farketmeden fiyatları düşmüş bir halde karşıma çıkıyor. E bu da bolluğu ve bereketi getiriyor haliyle.

Bir de çok şükür, evren beni destekliyor. İçimden geçenlere yolları bir bir açıyorlar. Benim düşünemediğim detaylarla karşıma çıkıyor. İşte şunun hızlanması için ben bu yolu açayım dedim sana... Bundan uzak durman için şu işi çıkarayım başına... Kendi hayatımın gidişatını elimde patlamış mısır zevkle seyrediyorum.

Kulakları çınlasın Bengüsu'nun. Canım benim. Evrene yollayın dileğinizi, unutun gitsin, der ya hep... Walla unuttuğum şeyler karşıma dikiliyor. Geçenlerde bir grup arkadaşım yurt dışından gelecekti. Biri ben gelemem mümkün değil, babamı bırakacak kimse yok, tüh görüşemeyeceğiz dedi. Nassıl üzüldüm. Ah dedim, keşke bir süpriz yapsa da geliyorum dese... Nasıl göresim gelmişti. Ertesi gün bir mail parladı, baktım o... e hadi elinizi çabuk tutun, ben hallettim burayı, geliyorum demez mi? Nefesim kesildi mutluluktan. Aman yarabbi dedim. Bu ne mutluluk, bu ne güzel hediye böyle.

Paylaşımların o kadar arttı, o kadar güzel insanlar girdi ki hayatıma... Hepiniz birbirinizden aydınlık, birbirinizden içtensiniz. İyi ki gelip girdiniz hayatıma. Ayrı ayrı öpüyorm şimdi sizi.

Sabah sımsıcak bir günaydınla karşılayabilmek için de burada bitiyorum.

Güzel bir ömür geçirmenizi diliyorum,
Aklınızdan gönlünüzden geçen dilekleriniz önünüze serilsin inşallah.
İyi ki varım,
İyi ki varsınız...

[Alexandra]

Selamlar hepinize,

Bu sabah uyandığımdan ber aklımda balinalar vardı, sizinle bu sabah kendimi değil balinalardan bahsetmek istiyorum. Balinaların ve elbette yunusların neden karaya vurduklarını hiç düşündünüz mü?

Televizyonlarda söylendiği kadar romantik değil maalesef. Denizler, okyanuslar kirleniyor, doğru. Ancak balina ve yunusların karaya vurma sebebi bu değil. Dünyanın manyetik alanı insanların yaptığı pek çok çirkin çalışma ve katliamlar sebebiyle kayıyor. Bu hayvanların da göç esnasında dünyanın manyetik alanını takip ettiği düşünülürse, hafızalarına kazınmış olanla hissettikleri arasında kalıp yanlış yönlere ilerliyorlar, sonuçta uçsuz bucaksız okyanus suları yerine karaya çıkıyorlar. Geri dönemiyor ya da döndürülemiyorlar çünkü beyinleri bu alanı takip etmelerini söylüyor.

Dünyanın önemli noktalarında, doğru enerjiler yayan insanlar bu hayvanları kurtarabilir, diye düşünmek ve buna inanmak istiyorum. Bir insanın yolunu bir kelimeyle değiştirebilecek şansı yakaladığınızda bunu tepmeyin, bir gün o da bir başkasınınkini değiştirebilir.

Etrafınıza yaydığınız ışık daim olsun arkadaşlar.

Ha, bu arada, balinaların da gözyaşları olduğunu biliyor muydunuz???

Hepinize sevgiler

[funda0903]

Günaydın senin adına değişimin için için çok sevindim umarım çok çok daha iyi hissedersin şansın açık olsun sevgi huzur dolu günler senin olsun....

[Alexandra]

Çok teşekkür ederim Funda, ben de bu enerjimin daim olmasını diliyorum her sabah. Hepsi sizlerin desteğiyle oldu.

İyi ki varsınız.

[Alexandra]

Hepinize selamlaaaaaaarrrrr,
Bir süreliğine kayboldum ortalıklardan fakat iş güç... Yapacak bir şey yok. Bugün biraz rahatladım ancak yarın saat 10.00’dan itibaren çalışmaya devam. Tatil yapan, ailesiyle bayram geçiren arkadaşları sevgiyle selamlıyorum. Çok şanslısınız.
Bu süre içinde günlüğüm farzettiğim bu sayfayı da ihmal etmiş oldum elbette. Ne var ki, size anlatmaya başladığım 21 gün hikayem devam ediyor. Akşamları bazen eve sürünerek gittiğim için gün içinde kendime fırsat yaratır oldum. Çünkü kararlıyım, bu 21 günü bitirip sonuçlarına bakacağım. Benim için evrene sunduğum bu dilek çok ama gerçekten çok önemli. Belki de hayatımın dönüm noktası olacak. İlerlemeler kaydettiğimi düşünüyorum ama neticeye hep birlikte bakacağız. Ve ne zaman ki dileğim gerçekleşecek ben o gün size her şeyi anlatacağım.
Mümkün mertebe geceleri yatarken yatmaya çalıştığım bu 21 gün çalışmasının bir de gündüz kısmı var. Bilinç altının sürekli hatırlar pozisyonda olması ve oraya iyice kazınması için meditasyon esnasında vücudunuzun bir yerine bastırıp hayalinize verdiğiniz ismi tekrarlıyorsunuz. Ayrıca ben bununla da yetinmeyip bir arkadaşımın bana aldığı hediyeyle de özdeşleştirdim. Onu da masamda PC’nin ekranının altına yerleştirdim. Sürekli gözümün önünde bana geleceğimi hatırlatıyor. Gittiğim terapist bendeki ilerlemeden çok memnun. Çakralar pırıl pırıl çalışıyor. Son sürat ilerlediğimi geliştiğimi hissediyorum. Aynı zamanda içgüdülerime güvenmeyi de öğrendim. Bana doğru yolda olduğumu hatırlatması için evin koridorlarından salona ve hatta yatak odamda yatağımın karşısındaki duvara bile bana yolumu hatırlatan küçük semboller yerleştirdim. Bildiğim tüm bilinç altına sızma tekniklerini deniyorum. Ayrıca geçen aydan bana gönderilen telkinleri de indirdim. Anlayacağınız artık kendime çalışıyorum. Bir de fark ettiniz mi bilmiyorum ama sigarayı bırakma sözü verdim. Kendim için. İyi yaşamayı, kaliteli yaşamayı, özgür olmayı hak ediyorum. Uzun yıllar boyu içimdeki hayat aşkıyla yaşamak istiyorum. En zor durumlarda bile affedip unutmayı öğrettim kendime.
Belki beni sıkıcı bulanlar olabilir fakat hayata o kadar 4 elle sarıldım ki, beğenmeyen öte gitsin, başka sayfalar bulsun kendine. Yolum budur. Işığıma kavuştum. Tek amacım su gibi olmak. Hayat karşısında, hayatın karşıma çıkardığı bütün zorluklar karşısında su gibi kaygan, su gibi şekillene ve etkilenmeyen bir şekil almak. En zorlu kayada köpük köpük olsam da yine bana dönebileyim. Ben suyum, su kadar derin, su kadar sonsuz... Hem her kaba göre, hem de kabına sığmaz... Okyanus olmak istiyorum, buharlaşsam da yeniden yağmak... Her şekilde her durumda yine bana karışmak istiyorum. Benim hayatımın merkezi benim. Sevdiklerim benim mutluğum, sevincim. Ama merkez benim.
Şimdilik içimden dökülenler bunlardı. Gecenin ilerleyen saatlerinde ne olur bilinmez ama şimdilik iç huzurum böyle anlat dedi. Ben de böyle yazdım.
Hepinizin yönünü bulmasını diliyorum.

[Parlayan]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

Hepinize selamlaaaaaaarrrrr,
Bir süreliğine kayboldum ortalıklardan fakat iş güç... Yapacak bir şey yok. Bugün biraz rahatladım ancak yarın saat 10.00’dan itibaren çalışmaya devam. Tatil yapan, ailesiyle bayram geçiren arkadaşları sevgiyle selamlıyorum. Çok şanslısınız.
Bu süre içinde günlüğüm farzettiğim bu sayfayı da ihmal etmiş oldum elbette. Ne var ki, size anlatmaya başladığım 21 gün hikayem devam ediyor. Akşamları bazen eve sürünerek gittiğim için gün içinde kendime fırsat yaratır oldum. Çünkü kararlıyım, bu 21 günü bitirip sonuçlarına bakacağım. Benim için evrene sunduğum bu dilek çok ama gerçekten çok önemli. Belki de hayatımın dönüm noktası olacak. İlerlemeler kaydettiğimi düşünüyorum ama neticeye hep birlikte bakacağız. Ve ne zaman ki dileğim gerçekleşecek ben o gün size her şeyi anlatacağım.
Mümkün mertebe geceleri yatarken yatmaya çalıştığım bu 21 gün çalışmasının bir de gündüz kısmı var. Bilinç altının sürekli hatırlar pozisyonda olması ve oraya iyice kazınması için meditasyon esnasında vücudunuzun bir yerine bastırıp hayalinize verdiğiniz ismi tekrarlıyorsunuz. Ayrıca ben bununla da yetinmeyip bir arkadaşımın bana aldığı hediyeyle de özdeşleştirdim. Onu da masamda PC’nin ekranının altına yerleştirdim. Sürekli gözümün önünde bana geleceğimi hatırlatıyor. Gittiğim terapist bendeki ilerlemeden çok memnun. Çakralar pırıl pırıl çalışıyor. Son sürat ilerlediğimi geliştiğimi hissediyorum. Aynı zamanda içgüdülerime güvenmeyi de öğrendim. Bana doğru yolda olduğumu hatırlatması için evin koridorlarından salona ve hatta yatak odamda yatağımın karşısındaki duvara bile bana yolumu hatırlatan küçük semboller yerleştirdim. Bildiğim tüm bilinç altına sızma tekniklerini deniyorum. Ayrıca geçen aydan bana gönderilen telkinleri de indirdim. Anlayacağınız artık kendime çalışıyorum. Bir de fark ettiniz mi bilmiyorum ama sigarayı bırakma sözü verdim. Kendim için. İyi yaşamayı, kaliteli yaşamayı, özgür olmayı hak ediyorum. Uzun yıllar boyu içimdeki hayat aşkıyla yaşamak istiyorum. En zor durumlarda bile affedip unutmayı öğrettim kendime.
Belki beni sıkıcı bulanlar olabilir fakat hayata o kadar 4 elle sarıldım ki, beğenmeyen öte gitsin, başka sayfalar bulsun kendine. Yolum budur. Işığıma kavuştum. Tek amacım su gibi olmak. Hayat karşısında, hayatın karşıma çıkardığı bütün zorluklar karşısında su gibi kaygan, su gibi şekillene ve etkilenmeyen bir şekil almak. En zorlu kayada köpük köpük olsam da yine bana dönebileyim. Ben suyum, su kadar derin, su kadar sonsuz... Hem her kaba göre, hem de kabına sığmaz... Okyanus olmak istiyorum, buharlaşsam da yeniden yağmak... Her şekilde her durumda yine bana karışmak istiyorum. Benim hayatımın merkezi benim. Sevdiklerim benim mutluğum, sevincim. Ama merkez benim.
Şimdilik içimden dökülenler bunlardı. Gecenin ilerleyen saatlerinde ne olur bilinmez ama şimdilik iç huzurum böyle anlat dedi. Ben de böyle yazdım.
Hepinizin yönünü bulmasını diliyorum.

Harika yani büyük bir şevk alarak okudum.Çizdiğin yoldaki istikrarına hayran kaldım.Darısı benim başıma inşallah enerjin banada geçer, bu satırlardaki..İyiki varsın..
Sevgiler...

[Alexandra]

Teşekkür ederim benimle beni paylaştığın için Sümbüli... Geçecek, biliyorum her şey geçecek. Güneş her gün yeniden doğcak, bir gün herkes içindeki buzları eritmenin bir yolunu bulacak. Bugün biri için Kuantum bir ışık olacak yarın bir başkası için meditasyon. Ama daima iyi ve güzel duygularla yıkanacağız. Yapmak zorundayız Sümbüli. Bize verilen bu ruh bu beden adına yenilenmek ve hayatın ışığını yansıtmak zorundayız. Kendimiz ve kendi hayatımız için....

Farkında olmak yeterli oldu benim için. Senin takipçinim canım.
Bu hayat sana sümbül bahçeleri vaadediyor, baksanaaaaa....

[scouter]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

Teşekkür ederim benimle beni paylaştığın için Sümbüli... Geçecek, biliyorum her şey geçecek. Güneş her gün yeniden doğcak, bir gün herkes içindeki buzları eritmenin bir yolunu bulacak. Bugün biri için Kuantum bir ışık olacak yarın bir başkası için meditasyon. Ama daima iyi ve güzel duygularla yıkanacağız. Yapmak zorundayız Sümbüli. Bize verilen bu ruh bu beden adına yenilenmek ve hayatın ışığını yansıtmak zorundayız. Kendimiz ve kendi hayatımız için....

Farkında olmak yeterli oldu benim için. Senin takipçinim canım.
Bu hayat sana sümbül bahçeleri vaadediyor, baksanaaaaa....

Sevgili Bluepebbles ve Sümbülii sizlerin mesajlarını okudukça her geçen gün nasıl değiştiğinizi ve ruhsal gelişmelerinizi daha net görebiliyor insan.

Üstelik sizleri takip ettikçe kendimdeki değişimleri de daha net görebiliyor ve mutlu oluyorum.

17 Ağutos depreminden sonra tüm sevdiklerimizi ve herşeyimizi kaybettiğimiz düşündüğümüz en olumsuz zamanlarda dilime dolaşan, benim hayata tutunmamı sağlayan bir şarkı vardı. Çadırkentte birlikte olduğumuz arkadaşlar ile körfezi görebileceğimiz uygun bir tepenin üzerinde oturup yıkık-dökük viran bir şehri (doğup büyüdüğümüz ama bir enkaz yığını haline gelen, geçmişimizden elimize pek bir şeyin kalmadığını düşündüğümüz şehri) izlerken bir taraftan da avazımız çıktığı kadar bağıra bağıra bu şarkıyı söyler, adeta bu şarkının sözleri ile yaşadıklarımıza kafatutar, ayakta kalmaya çalışırdık.

Daha sonra o günleri atlattıktan sonra bile ne zaman kendimi kötü hissetsem hep o şarkıyı mırıldanırdım.

Bilinçaltı telkinleri dinlemeye başladığımdan beri bu şarkı yeniden dilime dolandı ve sürekli söylemeye başladım. Sanıyorum hayatım boyunca yaşadığım ayakta kalma mücadelesinde, yaşadığım tüm olumsuzluklara kafa tutabilme gücü verdiği için bilinaltıma işlemiş bu şarkı şimdi su yüzüne çıkıyor. Ben bu şarkıyı çok seviyorum dilerim sizlerde beğenirsiniz.

ELBETTE

Güneş her akşam batıp hergün doğuyorsa,
Çiçekler solup solup tekrar açıyorsa,

En derin yaralar kapanıyorsa,En büyük acılar unutuluyorsa,
Neden korkulur hayattan söyleyin bana?

En derin yaralar kapanıyorsa,En büyük acılar unutuluyorsa,
Ben neden aynı kalayım söyleyin bana?

Elbette bazen çiçek açıp bazen solacağım,
Elbette daldan dala konup sonra uçacağım,

Elbette bazen hızla dönüp bazen duracağım,
Elbette bazen söyleyip, bazen susacağım.

İnanmadım asla inanamam
Herşeyin bir sonu olduğuna...

Elbette bugün ağlıyorsam yarın güleceğim,
Elbette önce çekip gidip, sonra döneceğim....