[_roxie_]

sanırım hala ne kadar sevildiğimi ne kadar sevilmediğimi ölçmeye çalışıyorum... ve gene başkalarıyla kendimi kıyaslayarak...

[balkan72]

sevgili roxie,
senin yaşadığın bu durumu bende yaşadım,çok zor bir durum olduğunu anlıyorum ama hayat bu şekilde geçmiyor.yüce yaradan bana birine bağlanmamayı ve kendimi sevmeyi öğretti. kendini sevmek birinin sevgisine ve ilgisine ihtiyaç olmadan yaşamak. birinin sevgisini ilgisini test etmemek.
bu da ancak içindeki küçük çocuk sevgiye tam doyduktan sonra oluyor. sen içindeki küçük çocuğa bak bakim o sevgi ve ilgi eksikliğimi yaşıyor. korkuları var mı? bu konuda biraz düşün...onu iyileştirmedikçe gerçek sevgiyi yakalayamazsın ve herzaman birinin sevgisine ihtiyaç duyarsın. yıllar geçtikçe artık tabiri caizse" ne olur beni sevin bana ilgi gösterin " demeye başlarsın. bunu demeden sen kendi sevgi ihtiyacını kendinden al. bu kolay olmayabilir biraz zorlanabilirsin ama sonun da kimsenin sevgisine ihtiyaç olmadan yaşamayı öğrenirsin. buda sana büyük bir özgürlük verecektir.
o dediğin kişi sana bunu öğretiyor. kendini sevmeyi öğrenene kadar da hayatından çıkmıyacak. o kişi senin öğretmenin rolünde..eğer öğrenmezsen başka öğretmenler hayatına girecek ve sen yine bir insana bağlanacaksın ve oda sana ilgi-sevgi göstermeyecek..o yüzden o kişiyi unutamıyorsun çünkü hala dersini öğrenmemişsin...
Bizi yaratan Yüce Rabbimiz bize tek tek birey olarak değer veriyor ve bizi çok seviyor.
ama sizde birçok farkındalıklar yaşamışsınız bununda farkındalığına vardığınızda hayatınız muhteşem olacak
sevgiyle ve mutlu kalın