|
ben ve değişim için çabalarım herekese merhaba! benim de burda bir köşem olsun istedim. hayatımdaki basit değişiklikleri yazarak gelişimimi bu köşeden takip etmek istedim. belki yorumlarınızla bana destek olursunuz. kendimi sıradan biri olarak tanımlıyorum ama artık kendimi küçümsemiyorum. ben varım,burdayım,yaşıyorum ve küçük de olsa birilerinin hayatında bir fark oluşmasına yardım ediyorum. küçük şey yoktur diyordu birileriii..hatta kitabı da vardı. ama şu an hatırlayamıyorum,kusura bakmayın. sanırım insanın değişimi kendini kabul etmesiyle başlıyor. hayattan beklentim:mutluluk ve huzur. eğer bugün işimi yaptıysam eve mutlu dönüyorum kimseyi de mutsuz etmiyorum. biliyorsunuz ruh durumları bulaşıcıdır. mutluysanız mutlu edebilirsiniz, öfkeliyseniz birilerini daha mutsuz etiğimizden kızdırmamız olasııı.. galiba bu nedenle haberleri seyretmekten hoşlanmıyorum,beni mutsuz ediyor. yazacaklarım bugünlük bu kadar. hayırlı olsun yeni köşemkrzm67 |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Çok güzel bir karar. gelişimini de görmüş olursun çok motive edici olur ;))) Mutluluk kesinlikle bulaşıcı tanımadığımız birine bile gülümsesek onun da gülümsediğini hatta güldüğünü farkederiz ;))) Süper yaaa seviyorum gülmeyi ;))) Hayırlı olsun o zaman ;)) |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım günlüğünüz hayırlı olsun.956kpaylaşımlarınızı bekliyoruz. mutluluğunuz daim olsun.iyi ki varsınızy789 |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım günlüğünüz hayırlı olsun, günden güne aydınlanmanızı,farkındalıklarınızın artmasını dilerim. hoşçakalın.:) |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Günlüğün hayırlı olsun, sevgili arkadaşımm ::) İyiki varsınn sevincli |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım öncelikle teşekkür ederim,ilginiz ve güzel karşılamanız için. dün akşam içlerinde daha yeni olduğum bir arkadaş grubuyla beraberdik. herkesin ağzından bal damladı ve ben çoğunlukla sustum.ama önemi yok,onları dinlemek bana iyi geldi. taviz vermekten bahsettik bir ara. ve o ara kendi içime dönüp bakma fırsatı buldum. taviz tavizi doğuruyordu. önce zor da olsa kendimi bulmuştum ve bir kişilik edinmiştim. insanlar beni bu şekilde kabul ediyor ve hoşgörüyle karşılıyorlardı. ama birdenbire ne oldu bilmiyorum. çok kilo almıştım ama normaldi,bir bebek bekliyorndum. karnım büyüdükçe utanmaya başladım ve son aylar neredeyse hiç evden çıkmadım,tanıdık biri görecek beni diye utanıp sıkılıyordum. sonunda doğdu,kurtuldum. ama kilolardan kurtulmak 2 senemi aldı. bu iki sene içinde de kendimden memnuniyetsizliğim devam etti. iyice kabuğumun içine çekilmeme yetti sanırım. önce davranışlarımı,sonra dilimi, sonra da özgüvenimi kilitledim kalın duvarlar arasına. kendimden taviz verdim çünkü. hem de yok yere. sırf kendimi kabullenemiyorum diye karşı tarafın da beni öyle sevemeyeceğini düşündüm belki. resmen kendimi yolunmuş tavuğa benzettimy789yeni yeni tüy çıkartmaya çalışıyorum. evet önemli olan şekil değil,şeklin içindekinin kim olduğu. belki uzun boylusun,belki kısa, belki şişmansın,belki zayıf,ya da gözlük takıyorsundur, belki de seni bizden farklı kılan bir engelin var. evet,belki insanlar ilk görüşte senin dış görünüşüne bakıyor ama zamanla insanların senin içine baktığını ,kim olduğunu öğrenmeye çalıştıklarını farkedersin,seni iyi huylarından dolayı severler,senden bir kötülük gelirse seni sevmezler,sana güvenip sırlarını paylaşmak isterler.aslında insanlar sana çok fazla bakmazlar,çünkü baktıkları aslında senin gözündeki aynadır.sen onun gözünde nasıl birisin?ya da bana kendimi geliştirmem için birşey öğret demektedir ve bilinçsiz de olsa insanlar birbirlerinden birşeyler öğrenir. galiba yazdıklarım çok karmaşık oldu. beynimde bir ton düşünce varmış haberim yok. bir dahakine daha anlaşılır yazmaya çalışacağım. |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Alıntı:
Özellikle dikkat ettim ben kızgın olunca kendime etraftakiler de sataşıyor; ama ben sevince onlar da seviyor 89778977 Allahım yaaa ne garip smil56 |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Günlüğün hayırlı olsun. Umarım mutlu haberlerini duyarız. Sevgiler...actionsmile |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım merhaba. bugün yeni birşeyler daha öğrendim. ve sizinle paylaşmak istedim. ben kendi söküğünü dikemeyen bir terzi gibi olduğumu söylemem gerek çünkü ben bir okulda rehber öğretmen olarak çalışıyorum. yani kendi sorunlarımı henüz çözmemişken lisede okuyan ergen öğrencilerimin sorunlarının yükünü de omuzlarımda taşıyorum. bugün yaşadıklarım bana öğrencileri anlamadığımı farkettirdi. bugün farklı şubelerin farklı zamanlarda 2 boş dersi vardı. ikisine de girip öğrencilerle konuşmak,onları yeni sınav sistemi hakkında bilgilendirmek istedim.birincisine girdiğimde şaşırdım. öğrenciler bir sürü pasta,börek yapıp getirmişlerdi.başlarında da bir öğretmenimiz vardı. meğerse öğrencileriyle daha önce böyle bir sınıf organizasyonu düzenlemişler,hazırda boş bir dersleri de olunca o ders saati etkinliği yapmaya karar vermişler. ben de onlara katıldım,yiyip içtik beraber. ve o öğretmen sınıfın sevdiği öğretmenlerden biri ve arada bir onların istediği yönde davranıyor. ikinci boş derse ben girdim fakat öğrenciler beni görünce kızdılar.boş derslerini doldurmamı istemiyorlardı. onlara sunumumu yaptım ama dinlemediler,benimle laf dalaşı yaptılar resmen. çünkü ben onları bu boş geçen derslerinin zevki yerine sıkıcı bir sunumla boğmuştum. biraz düşündüm ve kendimi de sıkıcı buldum. ve karar verdim. daha eglenceli bir sunum hazırlamalıydım. bir dahakine öğrencilerden de sunum hazırlarken yardım alıcam.onları eğlendirebilirsem beni sevebilirler diye düşündüm. çünkü şimdiki gençler şu zamanda eğlenmek istiyorlar. eğlenerek öğrenmek istiyorlar. ben de onlara istediklerini vereceğim. bu da daha farklı bir çalışma sistemine ihtiyaç duyduğum anlamına geliyor. bu arada telkinler 2-3 defa dinlememe rağmen işe yarıyor. kendimden daha emin ve dik yürüyorum ve sosyal ortamlarda daha çok bulunmaya gayret ediyorum. herşey daha iyiye gidiyor ve gidecek Allah'ın izniyle.. |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Alıntı:
Ve gerçekten büyük cesaret :)) Naçizane bir önerim de olacak kendimden biliyorum ben bişeyi yaparken eğleniyosam diğerleri de eğleniyo... Ya hem sıkıcı olduğunu düşünme; bu kendine haksızlık olur 89778977 |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım telkinleri arada bir dinlemeye devam ediyorum ve belki sadece inandığımdan belki de işe yaradığından daha iyiye gidiyorum. en azından birşeyler yapmak için çabalıyorum ve bu hoşuma gidiyor. dün mesela bir öğrencimizin velisine ziyarete gittik ve konuştuk.bu benim ilk veli ziyareti etkinliğimdi, şimdi de rehberlik derslerini dinlenebilir yapacak konular hakkında videolar arıyorum. |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Alıntı:
|
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Belki dediğiniz gibi telkinleri düzenli dinlemeliyim ama içsel konuşmalarımı da olumlu yapmak için çaba harcıyorum. yani ne zaman kendimle ilgili olumsuz bir imaj çizmeye başlasam o zaman kendimle ilgili başarılarımı ve güzel yönlerimi de kendime söylemeye başlıyorum. Bazen işe yaramıyor. Geçen haftanın sonu ve bu haftanın başı gibi. işe yaramadı. Grip oldum, hastaydım. Kulağım ve burnum tıkalı ve bu beni çok rahatsız etti. belki onun sıkıntısından da olumsuz düşündüm hep. Hatta pazartesi kolumu kaldıracak gücü bulamadım neredeyse. Yine bu meslek için uygun olmadığımı düşündüm. Bir arkadaş kaza geçirmiş, çok istememe rağmen arayamadım. huzurevine gittik ziyarete öğrencilerle. Yanımdaki arkadaşı taklit ettim ve o nasıl davrandıysa öyle davrandım. Halbuki içimden o yaşlı insanların elini öpüp dertlerini dinlemek istemiştim. Kendime, düşünce ve duygularıma diğer insanlara verdiğim kadar değer vermiyorum galiba. bu tür durumlarda kafama estiğini yaptığımda mutlu olacağımı biliyorum. Böyle giderse yüzüne estetik yaptırmaktan ifade özürlü olmuş birine benzeyeceğim. ben de başka biri gibi olacağım diye davranışlarımı kendi ifadelerimden yoksun yaşıyorum. Dün akşam kendime yeni bir iş bulmam gerek dedim. Ömrüm boyunca bana huzurlu hissettirecek bir meslek. Kendimle daha az yüz yüze geleceğim bir meslek! Sanırım yok. Ama bazen yazar olmak geçiyor içimden. Lise yıllarında sevmiştim yazmayı. Hatta küçük de bir roman yazmıştım. Bir gün bir öğretmenime okutma cesareti gösterdim ama hepsi o kadar. Sonra bir gün yazmadığımı gördüm. Hiç yazmıyordum ve hiç kitap okumuyordum. Hatta bir yayıncılık şirketi reklamı da gördüm internette. Birden heveslendim ama ne yazacaktım? Hiçbir şey gelmedi aklıma. Ne bir kelime ne bir hikaye. Tek istediğim gerçekdışı bir hikaye uydurmaktı. Nasıl masallarda devler olur,benim hikayemde de gizemli bir yurt olmalıydı ve gizemli kapılar ve olaylar gelişmeliydi. Ama düşündüklerim hep daha önce farklı bir şekilde yazıldığını görüp vazgeçiyordum. Ve yine benim hikayemin başına döndük. Ben olmak istediğim yerde değilim.kendime yeterince değer vermedim ve bugün bu karmaşık duygularımın altında eziliyorum. |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Peki, bunu mu istiyorsunuz?? Bu karmaşık duygular altında ezilmeyi mi istiyorsunuz?? Neden, size uygun bir iş yok?? Bunu diyebilmeniz için tüm işleri deneyip hepsinden binbir sıkıntıyla çıkmış olmanız gerekmez mi?? Bana kalırsa içinizde bırakmayın, derim. . O huzurevine tekrar gidip, o insanlara sarılıp ellerini öpebilirsiniz. . Bunu yapabilirsiniz. Kendi önünüze set çeken sizsiniz. Herkes kendi kendisini batırır yahut çıkarır. . Battığınızı düşünüyorsanız çıktığınızı da düşünebilir, hatta gerçekten çıkabilirsiniz sevincli Karamsarlığı bir daha çıkmamak üzere gömebilirsiniz ::) Yüzünüze mutluluğu, huzuru taşıyabilirsiniz ::) Bu arada, geçmiş olsun. . İyiki varsınız. . |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım ne güzel yazmışsın nmsr. çok iyi motive ettin beni bu sabah. ama şu meslek davası biraz yanlış anlaşılmış. bir mesleğim var ama mesleğimi tam olarak yapabildiğimi düşünmüyorum çoğu zaman.ama bilgi sahibi olmadığımdan ya da şöyle diyelim: okulunu okumadığımdan diğer mesleklerde de başarılı olacağıma inanmıyorum haklı olarak. belki geçiçi bir sevda yazar olmak istedim dün.hatta akşam yatarken bir deneme de yaptım. hafıza tekniklerinde öyküleme tekniği diye birşey var. kelimeler veriyor birbirinden alakasız ve siz o kelimeleri bir öykü yazarak aklınızda tutuyorsunuz. ben de ondan yola çıkarak alakasız kelimeler yazdım önce ve hayalgücümü kullanarak bir öykü yazmaya çalıştım. sanırım bu egzersizi yapmaya devam edeceğim. yazarolmasam bile beyin egzersizi yapmış olurum. ve o huzurevine tekrar gitmeyi hayal ettim. hatta onlara da gönüllü danışmanlık hizmeti verdiğimi bile hayalimde canlandırdım. sorun şu ki neden olmasın demeyi unuttum. bu arada mayıs ayında yine okul böyle bir etkinlik düzenleyecek.o zaman gidip ellerini öpebilirim:)mantık bu değil mi? hayal et ve gerçekleştir. iyi ki varsın nmsr.bu arada günlüğü olan diğer arkadaşlara uğrayamadığım için özür dilerim. işyerinde çalıştığım için ve evdeki interneti kapattırdığımız için zamanım olmuyor ne okumaya ne cevap yazmaya. sadece iyiki varsınız diyorum ve öpüyorum actionsmile |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım shabby günlüğün hayırlı olsun güzel mutlu haberlerle dolup taşsın |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Shabby günlüğün hayırlı olsun öncelikle. Seni anlıyorum.Ben iyi olacağına inanıyorum. Çünkü sen neden ben böyleyim deyip hayıflanmak isyan etmek yerine değişmeyi seçmişsin bile. İlk adımın bu siteye gelmek oldu. Devamı da gelecektir. İyi haberlerini bekliyorum.İyi ki varsın.. |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım hayat sana aklından geçen tüm ii dileklerini tez zamanda versin mutlu ol ve mutlu et sevdiklerini.s456s456 iyi ki varsıny789 mutlu paylaşımlar...actionsmile |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım uzun zamandır uğramadım,sanırım içimde istek kalmadı bi ara. her neyse. dalgalı bir hayatı yaşamaya devam ediyorum, bu arada hamileyim. 2. bebek geliyor... ama bütün bu fikir karmaşıklığı arasında yeni bir soluklanmaya ihtiyacım var. inş. o nefesi bulurum. |
Cevap: ben ve değişim için çabalarım Yazdıklarını okuyunca bir an seni ben sandım. Yalnız değilsin, ben de yıllarca yokmuşum, geldim, şimdi artık varım, burdayım. Sen de hoşgeldin. |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 06:00 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.